عـقــا ب شـکسـتــه پــــر
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : شنبه ۱ سنبله ( شهریور ) ۱۴۰۴ خورشیدی ۲۳ آگست ۲۰۲۵ میلادی – ملبورن – استرالیا
عـقــا ب شـکسـتــه پــــر
چـرا نـه روی مـر ا ، بـر د یــا ر خــود بـا شـــــد
چـرا نـه هـر قـد مـم ، بهـر یـا ر خـود بــا شــــــد
عـذا بِ غـر بت و هجــرا ن مـن ، بود تــا کــــی؟
د لــم همــیشــه بفــکـر نــگـا ر خـود بــا شــــــد
زعــا شــقـا ن ســــرا پـــردهء وطـــن هســتـــــم
مـرا بهشــت زمیــن لا لـه زا ر خـود بـا شـــــد
مـن آ ن عقــا ب شکســته پـرم، کـه د ر فـُرقــت
د لـش بـه پـر زد ن، کــوهســا ر خـود بــا شــــد
کجـا روم، بــه کـی گـویــم ، زد رد بــی وطـنــی
بــه ملک غــیر کـرا ا خــتـیـا ر خـود بــا شــــد؟
بــه شهرها ی وطـن رفـتــه، سـرزنـم هــرســـو
به خا ک خود همه کـس، شهریـا ر خـود بـا شــد
چه خـوش بکـشور خـود، جا ن خـویش بسپـا رم
کــه تربـت وکــفــنم، ا ز د یـا ر خــود بـا شــــــد
ا گـــرکــه لـطــف خدا، حــیدری شـــود یـا رت
غــم وســرور تو، پــیــش تبــا رخــود بــا شــــد
پوهنوال داکتر اسدالله حیدری
١٣فبروری ٢٠٠۶
سیدنی – آسترالیا
محترم داکتر صاحب حیدری عزیز مثل همیشه زیبا سرودید ، قلم تان مدام رنگین باد.
باعرض حرمت
قیوم بشیر هروی