سرنوشت کشتی نشینان
تاریخ نشر چهار شنبه ۱۹ دسامبر ۲۰۱۲هالند
صادق پیکار عصیانگر
سرنوشت کشتی نشینان
صادق پیکار عصیانگر
***
مهاجری که آب و دانه اش، بریده از وطن شود
پرنده ایست، در بدر، که بی نوا به هر چمن شود
بهار آرزوی او به باد رفته و خزان شود
جوانه های عشق او، ثمر نداده زودترکهن شود
کجاست آن کرانه ای که پر گشاید و نفس کشد
کجاست آن دیار آشنا، که از برای او وطن شود
کجاست بخت و طالعی که همتبار خواندش کسی
و یا زبانش آشنا، به حرف و خوانش وسخن شود
مهاجری که ره زند به سوی سرنوشت روشنی
زراه نا رسیده، جامه اش برای او کفن شود
و یا اسیرغرفه های تنگ و منزوی به شهردور
گنه نکرده، سر دچار سر نوشت پر محن شود
فسرده روح و پیکرش، ز یأس و رنج بیکران
خدا مگرند ید، که نا خدا، بجانش اهریمن شود؟
صادق پیکار عصیانگر
عالیست و سوزناک!
عاليست پيكار صاحب.
به سدنی آمدم هر لحظه من پیکار میجویم
به یار صادق خود گوـــشه یی دیدار میجویم
سراغ دوست را از دوست میــــباید تمنا کرد
سوالی میکنم از هر که چندین بار میجویم
نذير جان عزيز،
سراغت را از شريف حكيم پيدا كردم، با تأسف كه موتر نمير انم و ازشريف جان خواهش ميكنم كه بر نامه ديدار مارا تنظيم نمايد. فردا هر وقت بخواهيد ميتوانم از شم پذيرايي كنم.