دوبیتی‌ها
۱
رفیق با وفای من تو باشی
عزیز با صفای من تو باشی
بُود لبریز عشقت در وجودم
امید من، نوای من تو باشی
۲
«سحرگاهان تو را مسرور دیدم»
ز پیشِ هر دو چشمم دور دیدم
به نزدیک‌ات رسیدم ماه بانو!
تو را دیدم تو را پر نور دیدم
۳
شدم عاشق به‌چشمانِ تو بانو!
و بر زلفِ زرافشانِ تو بانو!
“فدایت می‌کنم دار و ندارم”
رسد گر امر و فرمانِ تو بانو!
✍️: عتیقالله فیضی
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : شنبه 13 دلو ( بهمن ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 1 فبروری 2025 میلادی – ملبورن – استرالیا
لهجه‌ی ناب
ز کابل تا سمنگان ، د وست دارم
ز لغمان تا ارزگان ، دوست دارم
بنازم لهجه ی ناب دری را
ز کندز تا بدخشان دوست دارم
بنازم ، این زبان را من چو دایم
ز پامیر تا به شغنان، دوست دارم
چه والا و چه زیبا واژه‌هایش
هلمند تا به پروان ، دوست دارم
همیشه و همیشه، ای عزیزان!
ز بغلان تا شبرغان، دوست دارم
” هزاران سعدیِ دلباز دارد “
همانند دل و جان دوست دارم
عتیقالله فیضی
( هفدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : جمعه 16 قوس ( آذر) ۱۴۰۳ خورشیدی – 6 دسامبر ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا
غزل !
عشق و ایمانم تو باشی
درد و درمانم تو باشی
درد و درمانم تو باشی ،
عشق و ایمانم تو باشی
راحتِ جانم تو باشی
جان و جانانم تو باشی
جان و جانانم تو باشی،
راحتِ جانم تو باشی
مهد عرفانم تو باشی
شعر و دیوانم تو باشی
شعر و دیوانم تو باشی،
مهد عرفانم تو باشی
باغ ر ضوانم تو باشی
جنت و خانم تو باشی
جنت و خانم تو باشی
باغ رضوانم تو باشی
راز پنهانم تو باشی
رسم برهانم تو باشی
رسم برهانم تو باشی،
راز پنهانم تو باشی
شوکت و شانم تو باشی
علم و عرفانم تو باشی
علم و عرفانم تو باشی،
شوکت و شانم تو باشی
عتیقالله فیضی
28 جدی 1401
تاریخ نشر : چهارشنبه 7 سنبله ( شهریور ) ۱۴۰۳ خورشیدی – 28 اگست ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا
غزل!
بیا ای همدم و یارم! تو می‌دانی پریشانم؟
دوای قلب بیمارم! تو می‌دانی پریشانم؟
تو باشی غم ندارم، ای همیشه مونسِ جانم!
رفیقِ روز دشوارم ! تو می‌دانی پریشانم؟
بیا شهرِ سمنگانم ، که حیرانم _که حیرانم
امیدِ این دلِ زارم ، تو می‌دانی پریشانم؟
تو را من دوست می‌دارم همیشه با منِ تنها
نباشی هم‌چو دلدارم، تو می‌دانی پریشانم؟
بیا یارم! بیا یارم، که زار و هم به گریانم
فراقت کرده بیمارم، تو می‌دانی پریشانم؟
عتیقالله فیضی
۱۴٠۱/۸/۱۵
تاریخ نشر : جمعه 11 حوت (اسفند) 1402 خورشیدی – اول مارچ 2024 میلادی – ملبورن – استرالیا
ناله های مرگ
در حقیقت زنده‌گی پر از غم است
خنده بر لب لیک باطن ماتم است
هیچ روزی نیست آرامش به دهر
در جوانی قامتم از غم خم است
رنج و غم بسیار باشد در وطن
غم بیاید در پی‌هم شادی کم است
حاکم ما باد اصلاح از خدا
چون به آزار خلائق هر دم است
سال ها در بند باشد این وطن
ناله های مرگ در زیر و بم است
عتیقالله فیضی