پسته لیق
( هجدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : شنبه مؤرخ ۲۴ عقرب (آبان ) ۱۴۰۴ خورشیدی ۱۵ نوامبر ۲۰۲۵ میلادی – ملبورن – استرالیا
شاعر: زنده یاد استاد محمد حسن شیرین سخن
فرستنده : محترم بشیراحمد شیرین سخن
پسته لیق
دوستان روزی گذشتم ازکنار پسته لیق
ناله ها آمد بگوش از کوهسارِ پسته لیق
پیش رفتم تا ببینم این همه فریادچیست
دور خوردم بریمین و بر یَسارِ پسته لیق
دیدهء انصاف بگشودم که برآن بنگرم
ورشکسته دیده ام شان وقارِ پسته لیق
گوسفند وبره و بُزغاله و بُز صد هزار
چون َملخ چسپیده اندرشاخسارِ پسته لیق
یک طرف اهل هزاره برکف هر یک تبر
برده هوش ازبنده ورنگ از عِذارِ پسته لیق
مشکوانی یکطرف اوغان و زینل یکطرف
میکشند ازبیخ وبُن هریک دمارِ پسته لیق
کَرشودگوشی که آخرحرف حق را نشنود
کور بادا دیده ای اهل ضرارِ پسته لیق
جمله ی غارتگران را دیده واز روی قهر
برسرخودمُشت میکوبد سوارِ پسته لیق
مِلک شان درسبزه واروبودشان اینجاچرا
میدهند این ظالمان یکسر فشارِ پسته لیق
گفتمش سودا مکن آخر بدادت میرسند
مردم روشن ضمیر ودوستدارِ پسته لیق
از شعای تیرِ رخشان انگارش بسی
بعد ازین روشن شود انجام کارِ پسته لیق
قدر اشجار جواهر خیز را داند کسی
کو به پای خویش گردد رهسپارِ پسته لیق
کای وطن خواهان افغان تابکی باشد سیاه
چون شب دیجور اکنون روزگارِ پسته لیق
آهِ سرد از دل برآوردم دماغم دود کرد
گریه هاکردم بسی برحال زارِ پسته لیق
گله هابی پا وسر گشته هر سومیدوند
چتر غژدیهاست اندر رهگذارِ پسته لیق
ازصدای گله بانان از هیاهوی شبان
بنده دانستم خطا گردیده وارِ پسته لیق
هریک ازاقوام ساکن از برای چوب سوخت
گرم دارند مطبخ خود را بنارِِ پسته لیق
بلبلی دیدم نشسته برسر یک شاخه سار
میکند نفرین برای مالدارِ پسته لیق
از سواران زراعت یک جوانِ دیده ام
درتکاپوی عمل درگیر ودارِ پسته لیق
گفتمش آخر چرا گفتا نمیدانی بدان
کین همه غارت گرانِ بی شمار پسته لیق
چند نفر ما باغبانیم وهزاران خیره سر
ایستاده هریکی در انتحارِ پسته لیق
پسته لیق باغیست اندرروی دنیا بینظیر
کاش می بود چون هراتی غمگُسارِپسته لیق
صاحب دولت به فکر افتد، داریم کان زر
نفعِ بی حد می برد اهل تجار پسته لیق
مرحوم استاد محمد حسن هراتی شیرین سخن