۲۴ ساعت

جلوه گه ی اسرار

تاریخ نشر : چهارشنبه ۳  اسد ( مرداد ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۲۴ جولای ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

جلوه‌گه‌ی اسرار

از چهره‌‌ی نمکین هستی

 می ‌کاهد لبخند و تبسم را

 غروب ملال و دلگیر خورشید

 و از عشق سرد تاکستان‌‌

تهی شده جام بلور محبت

 با روح زخمی و خمود

دیر ‌زمانیست ‌که

 چشمه‌سار شراب ناباوری

 از کوه غرور جاریست

 زهرآگین

و بر خمار امید‌ها

 می‌افگند آتشی

 با غفلت و امواج ابر‌های تار

 مهتاب چهره‌پوش و

 ستاره‌های سرد و خموش

 اسیر زندان شب شده

زمستان سرد و یلدایی‌ست

 سفره‌ها تاریک و افسرده

 و شب ندارد ماه دربر

 طعام صداقت بی‌رنگ و

 از بذر عشق نیست خبری

 روح زخم‌بار معشوق

 از بی‌مهری یک عشق

 سرد

 زوال و خزان فرو می‌ریزد

 و‌ خم‌خانه‌ها پر از

انگورهای نابارور اند

 حسرتا دل ساغر از جوش

 و خروش‌ باده خالیست

 با سکوت و سیاهی

اندوه مرگ و تاریکی

 خورشید را

 ماتم گرفته مهتاب

 چه بی‌رنگ بی‌روح

 و بی‌ستاره شده

 دار و ندار کائینات ملیح

جلوه‌گه‌ی اسرار آفرینش

 هستی بهاران‌ست که

 پنجه‌های سبز درختان‌‌

 ریشه دوانده در دل زمین

 و از گرمای محبت‌اش

 پرعشق سیراب می‌شوند

 برگ‌ها

وقتی روحت قبضه‌ی

مهربانی شد

در تو جار می‌زند انسانیت

و نگاهت خورشیدوار

 می‌ا‌فشاند مهر و

 در آسمان افکارت روشن

 نفس می‌کشد مهتاب

 بمان آزاده تا پرواز قلبت

 بر فراز قله‌ها باشد

 پرطنین

هما باوری

 جرمنی

۹ فبروری ۲۰۲۴

احساس

تاریخ نشر : سه شنبه ۲  اسد ( مرداد ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۲۳ جولای ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

احساس

درون سینه احساس عجیبی

 تپد قلبم  چنان با دل قریبی

نگاه تو مرا سرمست کرده

بدوزم چشم  برچشم حبیبی

۱۴ فبروری ۲۰۲۴

*********

دلبری
لبم بوسی صدایم را بنوشی

کنم  ناز و ادایم  را  بنوشی

 بیایی  از  برای  دلبری تو

 عزیز من وفایم  را بنوشی

 ۲۶ فبروری ۲۰۲۴

*********

مهتاب

بهار   آورده‌ ای   در  بستر من

 گل مرسل به  دستت گوهر من

جمالت گشته است مهتاب شهرم

 دو  چشمان  سیاهت   اختر من

هما باوری

۱۷ مارچ ۲۰۲۴

جرمنی

با آمدنت

تاریخ نشر : دوشنبه ۱ اسد ( مرداد ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۲۲ جولای ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

با آمدنت

 غروب  شام  مهتابی  مگر تو

 زلال  قطره‌ی     آبی   مگر تو

به  مثل  سنبل    نازت  بخوانم

بنفشه ، در دلم   نابی  مگر تو

 تو که آیی شود   روشن جهانم

چو خورشیدِ جهان ‌تابی مگر تو

 به دریای  نگاهت  غرق گشتم

فسون‌گر، آه! جهان‌تاب مگر تو

 فرح‌ بخشد دو چشمان خمارت

قدح چشمی ، می نابی  مگر تو

 به  باغ  سبز  احساسم  بهاری

شکوه   عشق   نایابی  مگر تو

 نمایم  سجده‌‌ی   عشقت  شبانه

 نیایش‌ گاه  و محرابی  مگر تو

 تو را  دارم به رویا ها  نگارم

به چشمان (هما )خوابی مگر تو

هما باوری

۲۰ اپریل ۲۰۲۳

جرمنی

شرارِ عشق

تاریخ نشر : یکشنبه ۳۱  سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۲۱ جولای ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

شرار عشق

به صد عشوه سیه مو  می ‌گریزد

‎ز  پیشم   مثل    آهو   می گریزد

‎قد  سرو  نگارم     جلوه   پرداز

رسایی‌  ها   ز  ناجو   می ‌گریزد

 دلِ   من  ‎ ‎نمی‌ پرسد  ز  طغیان

 ‎چرا  عصیان   تند‌رو  می ‌گریزد

به دل نازش به روح عشقش دمیده

خیالاتم  به  هر   سو   می ‌گریزد

شرار عشق   او    کرده   فسونم

 خوش‌ خو می‌گریزد ‎ ‎نگه دزدیده

ز خواب   شام    بیدارم   نپرسید

به‌  یاد  چشم   جاد  و  می ‌گریزد

به  پیشم  مشک  زلف  عنبرینش

ز گل‌ها عطر خوش‌ بو می‌  گریزد

هوا  ابری ،  گل  عشقم  پریشان

بهاران  رنگ  از  رو  می ‌گریزد

به آن  قولی  که  دلبر داده  برمن

همه  نایده  یک   سو  می ‌گریزد ‎

همایت  لب   به   دندانش   گرفته

 سکوت است و هیاهو می‌ گریزد ‎

  هما باوری

۲۷ اپریل ۲۰۲۴

جرمنی

نکهتِ شعر

تاریخ نشر : شنبه ۲۳   سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۱۳ جولای ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

نکهت شعر

 برایت   بی‌  بهانه   می ‌سرایم

 غم‌ام  را دانه‌  دانه  می‌ سرایم

 خیالت نکهت شعراست والهام

 حس‌ام را عاشقانه می‌ سرایم

غزل  بر بیتِ   ابروی   کمانت

 برایت صد  ترانه   می ‌سرایم

 شدم عاشق شدم شیدای دلدار

 به چشمانت فسانه می ‌سرایم

 قد سرو نگارم  شاخ  شمشاد

 به گلزارش جوانه  می ‌سرایم

 فدای  قلب   پر   مهرِ نگارم

نگاهش  را نشانه  می‌ سرایم

 نوای هجر تو  دارم  به سینه

 به شِکوهَ از زمانه  می ‌سرایم

نگار تو به   سر  دارد هوایت

 به دل ارمان ” نمانه ” می ‌سرایم

 هما باوری

۲۴ می ۲۰۲۴

جرمنی

به دشت خشک کاغذ

تاریخ نشر : جمعه ۲۲   سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۱۲ جولای ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

به دشت خشک کاغذ

 دلم  از  هجر  او  پیهم  گرفته ‏‎

گُلِ چشمم  به خود شبنم گرفته ‏‎

شب ِ مهتاب و من در فرقت یار

پریشانم    گلویم    غم    گرفته

‏‎شراب ناب  نوشم   مست  گردم

هجومِ   درد  ها     ماتم   گرفته

‏‎به‌ سیل اشکها  حیران ، حیران

‏‎ خیالش دست  دل محکم  گرفته

‏‎بیاید  گل  بریزم من  به  راهش

گلی از  شاخه  ‌یی  مریم گرفته

نسیم   کاکلش   آلوده  با   عطر

روانم   را  نفس   درهم  گرفته

ز لب  هایش عقیق  بوسه  چینم

‏‎ ‏‎ لبانم   بر  لبش  محکم   گرفته

دلش  لرزد  و از  چاک گریبان

یخن  بگشوده  و  هر دم  گرفته

کند او  پیکرم  را  بوسه  باران

شقایق  چیده   و  همدم   گرفته

طراوت  بخشدم  عطر گل یاس

به گیسویم   گل   شرشم  گرفته

گل عشقم شکفت در باغ مهرش

تمام   باغ   را   در هم   گرفته

غزل دروصف یارمن چنین شد

که دشت خشک کاغذ یَم گرفته

هما باوری

۲ می ۲۰۲۴

جرمنی

 ‏‎