۲۴ ساعت

10 نوامبر
۳دیدگاه

قصیده دردسرهای جنگ

( هجدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : دوشنبه مؤرخ ۱۹ عقرب  (آبان ) ۱۴۰۴ خورشیدی ۱۰ نوامبر ۲۰۲۵ میلادی   ملبورن  استرالیا

قصیده دردسرهای جنگ

به هر سو شعله‌ی آتش زبانه زد، وطن لرزید  

دل مادر ز داغِ کودکش، چون شمع، پرپر دید  

پدر با چشمِ خون‌بارش، به دنبال نجاتی بود  

ولی در کوچه‌ها جز دود و  خاکستر نمی‌پرسید  

به جای نان، صفِ موشک، به جای صلح، آتش بود  

کسی از حالِ همسایه، دگر پرسش نمی‌پرسید  

تورم شد بلای جان، ویرانی آمد از هر سو  

نه امیدی به فردا ماند، نه لبخندی که دل خندید  

جوانان را به جای علم، به میدانِ نبرد آورد  

کجا شد مدرسه، آن خانه‌ی دانش که می‌بالید؟  

زنان با اشکِ خاموشی، به شب‌ها قصه می‌گفتند  

که روزی صلح خواهد  شد،  ولی  فردا فقط جنگید  

کودک با چشمِ بی‌فردا ، به دیوارِ شکسته خُفت  

نه آغوشی، نه لالایی، نه دستی که به او خندید  

صدای بمب، صدای درد، صدای گریه‌ی شب‌ها  

به جای نغمه‌ی گنجشک، فقط آوار می‌پیچید  

طبیعت هم ز غم پژمرد، درختان بی‌ثمر گشتند  

بهار از خاکِ خون‌آلود، دگر رنگی نمی‌پاشید  

دلِ سرباز در آن سنگر، پر از اندوهِ مادر بود  

که در هر تیر، آهی بود، که از دل‌های پاک رنجید  

کجاست آن عشق انسانی؟ کجاست آن صدای صلح؟  

که در طوفانِ نفرت‌ها، به خاکستر بدل گردید  

و فائز با قلم می‌گفت: «بهار از خون نمی‌روید»  

اگر این خاک، جز نفرت، ز دل چیزی نمی‌رویید  

 خلیل الله فائز تیموری

 

۳ پاسخ به “قصیده دردسرهای جنگ”

  1. admin گفت:

    جناب آقای فائز تیموری عزیز قلم زیبای تان همیشه رنگین و طبع تان رسا باد.
    باعرض حرمت
    قیوم بشیر هروی
    ملبورن – استرالیا

  2. با سلام و احترام،
    صمیمانه ترین سپاسها را به پیشگاه فرهیخته‌ی جناب آقای مهدی بشیر و جناب آقای قیوم بشیر هروی.
    این حضور سبز ، تلاش های بی شائبه و همراهی دوستانه شما با اهل قلم چراغ راه ؛ و مایه‌ی افتخار و بالندگی فرهنگ و ادب افغانستان است. تلاش‌های ارزشمند شما در گردآوری گوهرهای ادب و فرهنگ این سرزمین در قالب سایت «۲۴»، حرکتی ستودنی و نشان از عشق عمیق شما به میهن و هویت اصیل آن دارد.
    در دیار غربت، کاشتن بذر امید و زنده نگاه داشتن ریشه‌های فرهنگ، کاری بزرگی است ،که شما با همتی والا و دلی پرامید به پیش می‌برید. این یکجایی و جمع بزرگ ادیبان و شاعران نام آور، گواهی است بر این ادعا ، که فرهنگ، مرزی نمی‌شناسد و در هر کجا که عاشقانی باشند، شکوفا می‌شود.
    برای شما برادران گرانقدر و تمامی همراهان این حرکت فرهنگی، از درگاه ایزد منان، سلامتی، سربلندی و توفیقات روزافزون مسئلت داریم. باشد که این مسیر پربرکت، همواره با نور دانش و ادب شما روشن بماند.
    با آرزوی بهترین‌ها،. ….پاینده و سربلند باشید.
    خلیل الله فائز تیموری.

    • admin گفت:

      سرور عالیقدر جناب آقای فائز تیموری عزیز از حضور پرمهر و حسن نظرتان صمیمانه تشکر نموده ، سعادتمندی و سرافرازی حضرتعالی را تمنا دارم.

دیدگاه بگذارید

لطفاً اطلاعات خود را در قسمت پایین پر کنید.
نام
پست الکترونیک
تارنما
دیدگاه شما