۲۴ ساعت

04 ژوئن
۱ دیدگاه

آتشِ دل

تاریخ نشر: سه شنبه ۱۵ جوزا ( خرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۴ جون  ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا

آتشِ دل

 امشب از سودای هجراش، نالهُ مستانه را

سر دهم در پای خُم ،ریزم   بهم میخانه را

 عاقلی گر پُرسَدام حالِ پریشان ات ز چیست

 موبمو  افشا  کنم  ، رازِ    دلِ    دیوانه را

هردم از غوغای  چشمِ  ساقیِ  ناز  آفرین

بشکنم من سر بسر هم ساغر  و  پیمانه را

 زاهدِ خود بین  اگر عیبم  کند، بگذارداش

 تا قیامت  می کشد  این عادتِ   رندانه را

 همچو گیسویش پریشان گشته ام درانجمن

خاطری آسوده می خواهم، بیارید شانه را

 دوست اگر دشمن شود، ریزد بهم احوالِ دل

 هم نباشد اعتباری  از  خود  و بیگانه را

آتشی در دل نهان دارم ز هجرانِ رخ اش

 ساخته ام شرمندهُ خود،شمع و هم پروانه را

دامنی از سنگِ غم،دارم چو  لیلی در بغل

سوی صحرا میبرم این  تحفهُ  طفلانه  را

این حکایت های شیرین، قصه های دلنشین

تیشه یی  باید  که  پایانی  دهد  افسانه را

. مریم نوروززاده هروی

 چهارم عقرب ۱۴۰۲ خورشیدی

۲۶ اکتوبر ۲۰۲۳ میلادی

 از مجموعهُ “پاییز”.

هلند

 

یک پاسخ به “آتشِ دل”

  1. admin گفت:

    قلم زیبای تان را می ستایم بانو نوروززاده گرامی ، بسیار عالی ودلپذیر سرودید.
    باعرض حرمت
    قیوم بشیر هروی

دیدگاه بگذارید

لطفاً اطلاعات خود را در قسمت پایین پر کنید.
نام
پست الکترونیک
تارنما
دیدگاه شما