۲۴ ساعت

غسل دادن مرد به زن

تاریخ نشر دوشنبه  ۲۱ اکتوبر ۲۰۱۳ هالند

الحاج امــیـن الـدیــن « سعـیـدی – سعید افـغــانی »

غسل دادن مرد به زن
تتبع ونگارش :

الحاج امــیـن الـدیــن» سعـیـدی – سعید افـغــانی«

مدیـــر مطـالعات سـتراتیژیک افغانو مسؤل مرکز کلتوری دحـــــق لاره-  جرمن

قبل از همه  باید گفت که غسل دادن  به مرده بالاى  زنده ها لازم  است ، برخی علماءغسل مرده را  فرض  كفائى  وبرخى ديگر از علماء  آنرا واجب  میداند .

ـ  علماء بدین باور اند که بهتر است کسیکه مسؤلیت غسل میت را بدوش میگرد اگر از جمله اشخاصی باشد  که میت بران وصیت کرده است، بهتر خواهد بود. 

ـ همچنان بهتر است غسال  توسط  خویشاوندان نزدیک (محارم)  ، صورت یابد. 

ـ زنان زن را و مردان مرد را غسل می‌دهند، به استـثـناء همسران (زن و شوهـر) که جایز است همدیگر را غسل دهند. 

ـ جایز است برای زن و مرد جنس مخالف خود، زیر عمر هفت سال را غسل دهند. 

ـ سنت است که غسال قبل از غسل وضو بگیرد. 

ـ بهتر است ، غسال اگردر حین غسل میت  دستـــکش داشته باشد بهتر خواهد بود .

ـ اگر شخص محرم (کسی که در احرام حج می‌باشد) فوت کند برای شستن بدن وی نباید از کافور استفاده ‌شود.

ـبرای شهید (در جهاد و میدان مبارزه) غسل داده نمی‌شود. 

یادداشت ضروری :

 
سقط ( موجود انسانی مرده متولد شده از شکم مادر )غسل ندارد مگـر در حالات ذيل :

1– در اثناى  تولد  آواز  بدهد  ويا حركت  كند.


2– سقط مرده  تولد  شد وخلقت  آن تام بوده باشد واگر خلقت آن  تام  نبود براى آن غسل  داده  نميشود بلكه  بالاى آن  آب انداخته  ميشود ودر يك  پارچه   پيچانيده  ميشود  ولازم  است  بالاى  آن نام  نهاده  شود.


تيمم  قايم  مقام  غسل است  در نبودن  آب  ويا براى  مرده  هائیکه   دادن  غسل آن  امكان  پذيـر  نباشد. مثلآ : كسى به اثر آتش بميرد و خوف ريختن گوشت  او  به غسل  متصور باشد واگر  ريختن  گوشت او   متصور  نبود آب  را بالاى  مُــرده  با ندازند و  حاجت  به ماليدن  نيست.


غسل دادن مرد به زن

در شرع اسلامی غسل دادن و تکفين و تدفين زن توسط شوهر جايز بوده وهیچ ګونه ممانعت شرعی ندارد، و اينکه برای از علماء میفرمایند که : با مرگ يکي از زوجين محرميت بين آنها باقي نمي ماند اين رأي نادرست است.

شیخ  الباني رحمه الله در «کتاب الجنايز» مي گويد: « زن و شوهر مي توانند يكديگر را غسل دهند و هيچگونه مانعي شرعی وجود ندارد. زيرا اصل بر جواز است و علاوه بر آن، دو حديث در تاييد آن آمده است:
1- «لوْ كُنْتُ اسْتَقْبَلْتُ مِنْ أَمْرِي مَا اسْتَدْبَرْتُ مَا غَسَّلَ النَّبِيَّ صلي الله عليه وسلم غَيْرُ نِسَائِهِ».حضرت بی بی عائشه گفت: آنچه را كه هم اكنون برايم روشن است اگر قبل از اين مي دانستم، رسول خدا را جز همسرانش، كسي ديگر غسل نمي داد. احمد، دارمي، ابن ماجه (1464)، ابويعلي، دارقطني و بيهقي.
2- «رَجَعَ إِلَيَّ النَّبِيُّ صلي الله عليه وسلم مِنْ جَنَازَةٍ مِنْ الْبَقِيعِ وَأَنَا أَجِدُ صُدَاعًا وَأَنَا أَقُولُ وَا رَأْسَاهُ قَالَ بَلْ أَنَا يَا عَائِشَةُ وَا رَأْسَاهُ قَالَ وَمَا ضَرَّكِ لَوْ مُتِّ قَبْلِي فَغَسَّلْتُكِ وَكَفَّنْتُكِ وَصَلَّيْتُ عَلَيْكِ وَدَفَنْتُكِ».
يعني: عايشه مي گويد: «رسول الله صلي الله عليه وسلم پس از اقامه نماز جنازه در بقيع، نزد من آمد. من سر درد شديدي داشتم و فرياد مي زدم. واي سرم! رسول الله صلي الله عليه وسلم فرمود: من نيز سر درد دارم و افزود: به تو چه ضرري مي رسد، اگر قبل از من بميري، من تو را غسل مي دهم، كفن مي كنم و بر تو نماز مي خوانم و دفنت مي كنم». ابن ماجه (1465)، حاكم، بيهقي و حاكم آن را با شرايط بخاري و مسلم صحيح ميداند».
و استاد سيد سابق رحمه الله در کتاب «  فقه السنة»  مي گويد: « حنفي‌هاگفته‌اند: مرد نمي‌تواند جسد مرده همسرش را غسل دهد و اگر به جز شوهر كسي نباشد كه او را غسل دهد، شوهر بايد او را تيمّم دهد. ولي مفاهيم احاديث خلاف‌گفته آنان را اثبات مي‌كند».
جمهور فقها غسل دادن جسد زن از طرف همسرش را جايز مي‌دانند، زيرا روايت شده است‌كه علي رضي الله عنه فاطمه همسرش را غسل داد و دفن نمود. دارقطني و بيهقي آنرا نقل‌كرده‌اند.
و در «  نهاية الارب »  آمده که حضرت ابوبكر رضي الله عنه وصيت كرد كه همسرش اسماء بنت عميس او را غسل دهد و در كنار قبر رسول‌خدا صلي الله عليه وسلم او را دفن كنند.
بنابراين  طوریکه از فهم احادیث بر می اید در این مورد هیچگونه ممانعتی وجود ندارد که : زوجين جسد يكديگر را پس از مرگ بشويند و کفن نمايند.  ختم