پیــک امیــد
تاریخ نشر پنجشنبه ۱۸ اپریل ۲۰۱۳ هالند
محترمه عزیزه عنایت
پیــک امیــد
عزیزه عنایت
***
ای وطــن دارم تمــنــا گـل بــدا مــا نـت شـــــوم
چــون شقــایــق تـازه ، ازباران نیسا نـت شــوم
درفضای دشت وکوه وشهرو روستا یـت وطــن
نگهت روح پرور وعطـــر بهــا را نــت شــــوم
در امـید م تا بـــز خــم پیــکرت مـرهـــم شـوم
یا کــه خـــار چشــم جـــلاد شهیــدانــت شــوم
آسمــا ن خـا طـــرم از کــوکـــبت آذ یـــن دهـــم
در فراز هنــد و کش عنقـــای دور انـــت شـــوم
گــل بچیـــنم گــل زدا مـــان طــراوت زای تــــو
عند لیـــب خوش نــوا و زیـب بســــتا نت شـــوم
” شهرانــد خوی” تو بــوده زاد گاهـم ای و طـــن
“کا بلت” روح و تنم پـرورده قـــر با نــت شــوم
پکـــتیــا و کنــد هـــارت را بلـنــد آوازه یـــسـت
شــاد ازخشنــودی ای اهــل اورزگــانــت شــوم
بلخ زیبـا هـــر نفــــس بــا لــد زمــو لا نــای بلــخ
ســربــلــنــد از نــام نیــک راد مردانـــت شـــــوم
شهره عــلـم و هنـــر بـــوده هـــریــوایت وطـــن
تـــازه از یـــاد و هــــوای آب پــغمــا نــت شـــوم
چون صبـــا آرم بــرا یت مـــژدۀ صلــح و صفـــا
پیـــک امیــد سعــا د ت بــر یـــتــیمــا نــــت شـــوم
ای وطــن , ای مـــادرم , ای میهـن آبــــا ی مــــن
ســـر نهــم در پـــای تو تـــا خــاک دا مــا نت شوم
سر کشــم چون آفتـاب از خـــاورت هـــر صبحــد م
ظلمتت را محـــــو ســـازم پــــرتو افشـــا نت شــوم
پا مکش هــر گــز ( عزیزه ) از بســا ط یــک دلـی
دل بگــفتـا گر تــو چـــونــی مــن بفر ما نت شــوم
درود به خانم عنایت عزیز ، باز هم زیبا ، عالی و با احساس سروده اید. موفق باشید. مهدی بشیر
خواهر عزیزم راعرض سلام وادب دارم.
کاش میشدشعرمن ویرانگرِدنیای غم
بزمِ شادی آفرینِ گلشنِ دل ها شوم
جوهر.
سرزمین لعل و لاجورد از قلم افتاده است
من فدایِ لعلی رُخشانِ بدخشانت شوم
عزیزه خواهر مشل همیش زیبا سروده اید سلامت وشاد کام باشید
فروغ
مثلِ همیش
به منظور همنوايي با شعر خوش آهنگ تان تقديم است
گل بدامان وطن، وه، آرزوي دلكشي !
كاش من محو تماشاي گلستانت شوم
دشت دشت بي شقايق تشنه و تفتيده اند
ابر پر باران روياي بهارانت شوم
دير پايي زمستان آرزو ها را فسرد
جوشش گل از زمين در ماه نيسانت شوم
سالم خدمت فرهیخنگان و هموطنان عزیزم !
از لطف و مهربانی هریک شما عزیزانم اظهار سپاس مینمایم و باید
علاوه کنم که فروغ صاحب گرامی بدخشان جای نیست که ازیاد
فرد فرد وطن برود ولی حق با شما ست که باید نام بدخمشان
زیبا و دیگر شهرهای وطن را نیز اضافه میکردم .
همچنان محترم عبدالواحد یوسفی از لطف شما ممنون دقیق
است است که دشت های وطن شوره زار شده است اگر من
شما ودوستان که واقعاً برای میهن می اندیشند و مینویسند قدرت
میداشتیم شاید کاری از دست مان ساخته میشد ولی حالا که نیست با رویای آن دل خوش میکنیم وبآرزوی آن روز که وطن ما
روزی گلشن جهان باشد مهم نیست که ما نمیبینم برای نسل
آینده چنین میخواهیم . میدانم که شما هم با من هم عقیده هستید . موفق با شید .
خانم عزيزه عنايت با مهرباني احتراماتم را پذيرا شويد
زيبايي هنر همين است كه ما را از قيد تن و زمان مكان مي رهاند. شايد بعد از سلامتي يا همراه با سلامتي اين بزرگترين نعمت است.
شعر هاي تان وادارم مي كنند در تخيلات تان خود را شريك حس كنم و زمزمه هاي گنگي بنويسم درست مثل آهنگ هاي دستجمعي كه ساير خوانندگان بدنبال خواننده اصلي (لييد سينگر) زمزمه مي كنند.
بنظر من فاصله ها و سن و سال مانع اميد پروري نشود. من از نوشته هاي تان نقدا خود را در وطن حس مي كنم و اين اعجاز هنر است.
يكي از بزرگترين عناصري كه در دوستي وطن نقش دارد وطندار/ ان است. حس خويشاوندي كه با هيچ انسان بيگانه ديگر به انسان دست نميدهد. من در شعر هاي شما وطندارم را مي يابم واز بخش بزرگي از وطن دوستي ازين طريق لذت مي برم.
گل بدامان وطن و گل بدامن باشيد.
عزیزه جان خواهر گرامی ام ممنون عنایت های خوهرانه ات، من فقط ظرافت وشوخی کردم وگرنه این را میدانم که وطن ما افغانستان است ازهرگوشه آن که نامی برده شود یادی از وطن است وشما عاشقانه وطن را دوست دارید فقط چیزیکه همان لحظه درفکرم خطور کرد نوشتم وشوخی کردم با تقدیم احترام فروغ