۲۴ ساعت

بالاحصار

تاریخ نشر : چهارشنبه ۳  اسد ( مرداد ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۲۴ جولای ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

بــــــالا حصــــــا ر

 کــا بـل و بـا لاحـصــار روزگـاران  را چـه  شـــد

آ ن صفــا ی مـرد مـا ن کـوهـساران را چه شـــد

آ هــوا ن بــی نـظــیــــر کــشور مـــا ای  خــــدا!

باغـزالانــش رمـیـده، د شـت ودامـان راچه شــد

گـشت ویـران مـلک بی هـمتای مـا،افغـا نـْسِتـان

رادمـردانش کـه بودی،شمس دوران را چه شــد

آن ا ُخــوّت،آن مــروّت،آن هـمــه مــردا نــگـی

از میـا ن مــردما ن، مـلـک افـغــا ن راچـه شــد

آن مـسـلـمـانـی وآن، پـا بــنـــدی د یـــن نـبـــــی

آ ن گـذشـتـن ها زجان، درراه یـاران را چه شــد

شهــرهـــای مهـــد عــلـــم وا فـتــخــــا رآســیـــا

بـا مـیـان وغــزنـه وبـلـخ وبـدخـشـان راچه شــد

خـشک سـا لی های پـی درپـی، درافغـان زمیــن

بُرداز بین حا صلا تش، برف و باران را چه شد

“حـیـدری” سرِّالهـی کـس نـدا نــد،جـزخــود ش

باش سا کت،چون ندانی چرخ دورا ن را چه شد

پوهنوال داکتر اسدالله حیدری

٢۵ جون ۲۰۰۵

 سدنی – آسترالیا

برف و باران وطن

تاریخ نشر : یکشنبه ۳۱  سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۲۱ جولای ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

بـرف وبــــا ران وطــن

خـوش بـود دامــا ن د شــت وکهســا ران وطــن

خـوش بـود سـیــروصفـای مـرغــزا ران  وطــن

خـوش بـود بـا د لـبــرا ن مـهـجـبـیــن کـشـــورم

درشــب مـهـتـا ب ومطـرب،دربـهـا را ن وطــن

خوش بود پغما ن واستا لـف، ویا کـا ریـزمـیـــر

روزجـوزا وشــب قـوسی’، بــا یــــا را ن وطــن

خـوش بود در روز نـوروزو مــزا رشــاه د یــن

ژنده بــا لا کـرد نـش،بـا جــا ن نـثـا را ن وطــن

خوش بود درملـک خـود بـا فـقـروبـا بـیـچـارگی

نـی کـه درکـاخ ســفـیــد و درد هـجـرا ن وطــن

خوش بود گـرحیـدری، ازلـطـف بی پا یا ن حـق

بـا زبـا رد بـرسـرت، هـم بـرف و بارا ن وطــن

پوهنوال داکتر اسدالله حیدری

۸ جون ۲٠٠۵

 سدنی – آسترالیا

اگر زینب نبود

تاریخ نشر : چهارشنبه ۲۷  سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۱۷ جولای ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

اگرزینب نبود

اگـرزیـنـب نبــود، دیــن  پـیـامـبـــر

زبـیــن رفـتـه دگــراحـیـــا  نمی شد

اگـرزینب نـبــود، آن د خـت حـیـــدر

پـیـــام کـربـــلا، افـشـــاءنـمــی شد

اگـرزیـنـب نـبـود، درمجلـس شــام

زنــا زاده یــزیـد،رســـوا نـمـی شد

اگـرزینـب نبـود،ازشـرق  تـاغــرب

صــدای واحـسیــن،بــالا نـمــی شد

اگـرزیـنـب نـبـودر، درروزعـاشــور

وصایـای مـادرش ،بـرجـا نـمـی شد

اگـرزیـنـب نـبـود ،آن کهـنـه جـامـه

بـه جـسـم پـاک آن  مـولا، نـمـی شد

اگـرزیـنـب نـبــود، امـــام  ســجـــاد

به زیـرخیمـهء آتش  زا، چه می شد

اگـرزیـنـب نـبـود ، ازکـوفه تا شــام

جداگـشـته زتـن ،  سـرها چه می شد

اگـرزیـنـب نـبــود  ، امـــام  بـیـمــــار

به چهل روزه سفر،  تنهاچه می شد

اگـرزیـنـب نـبـود،  اطفـال  معصــوم

زظـلـم شـمـرِبـی حـیـا ، چه می شد

اگـرزیـنـب نـبـود ، دردشت و صحرا

هـمـه اطفــال بـی مـأوا ، چـه می شد

اگـرزیـنـب نـبـود، جـمـع  اسـیــــران

مـیــان لشــکــراعــــدا،  چــه می شد

اگــرزیـنـب نبــود ، از زجــر کـفــــار

سکـیـنـه طفـل مه سیمــا ، چه می شد

اگـرزیـنـب نـبــود ، تـا رفـتـــن شـــام

هـمـه طفـــلان بـی بـابـا ، چـه می شد

اگـرزیـنـب نبــود ، جـســم شـهـیــــدان

بـه صحـرا بـیـکـفـن آنجـا،چه می شد

اگـرزیـنـب نبـــود ،شـــام غـــریـبـــان

اســیــران وعـــدو، تـنـهــا چـه می شد

اگـرزیـنـب نـبـــود ،کـــوفـی وشــــامی

بـه زعـــم مــــردم  دنـیــــا،چـه می شد

اگـرزیـنـب نـبــود،درویــرانـهء شــــام

رقـیــه بـی کـفــن،آنــجــــا چـه می شد

اگـرزیـنـب نـبــــود،بـی خـطـبــــهءوی

یـزیــدوشـمــروشــامی هــا،چه می شد

اگـرزیـنـب نـبـود ،ازچــوب خـیـــزران

لـــب ودنــــدان آن  مــــولا،چـه می شد

اگـرزیـنـب نـبــود  خـواســت کـنـیـــزی

زاطـفــال حـســیــن آنـجـــا چـه می شد

اگـرزیـنـب نـبــــود،ازشــــام  ویـــــران

مـدیـنـــه رفـتـــن زنــهـــــا،چـه می شد

اگـرزیـنـب نـبـــود ، بــاقـــی زاســــــلام

نـدانــی “حیــدری“،تــا مــا چـه می شد

 پوهنوال داکتر اسدالله حیدری

۱۷ اپریل ۲۰۱۵

سدنی – آسترالیا

تو بودی امیدم

تاریخ نشر : سه شنبه ۲۶  سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۱۶ جولای ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

زبانحال رباب مادر علی اصغر(ع)

علی اصغرای طفلک شیـرخوارم

بـرفـتـی نمــودی زدل بیقــــرارم

شنیدی چـواز بیکسی های بـابت

شدی منقلب طفل،معصوم وزارم

علی اصغرای طفلک شیرخوارم

فگندی چو خودرا زگهـواره پائین

زمین وزمان شدبه چشم تیره تارم

چوزد حرمله تـیـرکینش به حلقت

بگـشتی توسیـــرآب،دوراز کنارم

علی اصغرای طفلک شیـرخوارم

چرا رفتی ازپیش مــادرعزیــزم؟

برفتـی بـبـردی زکف اخـتـیـــارم

علی جان تورفتی مرا ماندی تنها

چه بایـد نمـودن به قلب فگــارم؟

علی اصغرای طفلک شیرخوارم

توبودی امیــدم به وقت زحـیــری

که گیری تودستم، که باشی کنارم

مگو”حیدری“دیگرازطفل معصوم

که طــا قـت به بشنیـــدن آن ندارم

علی اصغرای طفـلک شـیرخوارم

داکتر اسدالله حیدری

۲۱ اگست ۲۰۰۷

سدنی – استرالیا

 شـاهــزا ده قـا سـم (ع)

تاریخ نشر : دوشنبه ۲۵  سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۱۵ جولای ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

 شـاهــزا ده قـا سـم (ع)

 ا فـتا ده درخـون، شاهــزا ده  قـا سـم

را هـی  جــنـت  ، گــرد یـــده  قـا سـم

از جـور این دهـ ر، از تیـغ  عـد وا ن

جـسـم ِلطـیـفـش ، صد پـا ره  قـا سـم

مـــا درز بـهــــرآ ن  تــا زه  دا مـــا د

 بـرده عـروسش در حـجــلـه  قـا سـم

قـا سـم ز خــونـش دسـتـش  حـنا کـرد

قـصـدعــروسی ، بـنـمـــو ده  قـا سـم

لـب تـشـنــه زیــر،  ســم ِ ستـــورا ن

صنـدوق سـیـنـه ،بـشـکـسـتـه قـا سـم

در راه جا نـا ن ، از جـا ن گـذ شــتـه

ازبهر ِاســلام  ، جـنـگــیـده  قــا ســم

گـفـتا حسیـنش ، قهـراز چـه کــردی؟

رفــتـی زپـیـشـم ، دُ ردا نـــه  قـا سـم

حـیـدری آخَر ،  یک لحظه  خا مـوش 

روی حسن(ع) بین ، خوابیـده قا سـم

دا کتر اسدالله حیدری

 ٢۶جنوری٢٠٠٧

سدنی – آسترالیا

گل پَـر پَـرم

تاریخ نشر : یکشنبه ۲۴  سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۱۴ جولای ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

گل پَـر پَـرم

 عـلی جا ن بفـدا ی شما ئلـت ، به قـد رســا وخـصا ئلــت

به فـدای سرت بشودسـرم ، عـلی ا کـبـرم عـلی ا کـبــرم

علی جا ن توسرورسای من ،تو بـُدی امید وعـصای من

توئی نـور د یده صنـوبرم  ، عـلی ا کـبـرم عـلی ا کـبـرم

چو شدی روانه به کا رزا ر، دل با ب تو شـده بـیـقـرا ر

تو شـبـیـه ِجــدّ ِ مــُطهّــرم ، عـلی ا کـبـرم عـلی ا کـبـرم

مـنـمـا رهــا ی مـن ازکــرم، بـنـشـیـن د می پـسـرم بـرم

علی جان زلطف نظری سرم ،عـلی اکـبـرم علی اکـبـرم

تو یـکـی ود شـمـنـا ن هـزا ر،دل ما درت شده دا غـدا ر

تو بـیـا ورآب بر ِاصغــرم ، عـلی ا کـبـرم عـلی ا کـبـرم

چوبرفتی جا نم ازا ین جهان،توشوی روانه سوی جنـان

برسا ن سلا م توبه مـا درم، عـلی ا کـبـرم علی ا کـبـرم

علی جان لبت زعـطش کبود،کی شکسته فرقت ازعمود

تو بگـوبـه سـا قـی کـوثـرم،عـلی ا کـبـرم عـلی ا کـبـرم

شده دوستا ن زغمت حزین،زفـتـا دن تو زصـد ر ِزیــن

تو جـوا ن ِبـه جـا ن برا برم،عـلی ا کـبـرم عـلی ا کبـرم

دارد آ تـشـی بـد ل حـیدری،به جـوا نـیـت گـل ســروری

گـل ا حـمــرم گـل پَـر پَـرم، عـلی ا کـبـرم عـلی ا کـبـرم

پوهنوال دا کتر اسدالله حیدری

١۶ جنوری٢٠٠٧

 سد نی – آسترالیا

یا عباس (ع)

تاریخ نشر : شنبه ۲۳   سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۱۳ جولای ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

یـــــــا عـــبـــــــــــا س (ع)

زمــا نــه کــرده مــرا بـیــقـــرا ر، یــا عـبــا س

فــلــک نمــوده بـســی خوارو زار، یــا عـبــا س

نـمــوده د ور زخــویــش وتــبـــار، یــا عـبــا س

شــکــسـتــه قـا مـتــم از روزگــار، یــا عـبــا س

بـکــن خلا صـم ازایـن حـا ل زا ر، یــاعـبــا س

…..

زبـس کــه رنـج دهــد، د ردهـجـروبـی وطـنــی

نبــا شــد م، د م را حـت، که ســرکـنــم سـخـنــی

زجـــورو ظـلـــم ِپــلــیـــدا ن، د ون اهـــرمـنــی

خـرا بـه گــشـت مـرا، مـلـک ولا نــه وچـمـنــی

نـمــا نــده ا ســت د گـرآ ن د یـا ر، یــا عـبــا س

…..

زد سـت پـرچـم وخـلــق، نــوکــرا ن بـیـگــا نــه

شـهـیــد گــشــت هــزا را ن، جـــوا ن د ردا نــه

نه بـاغ مـا نـد ونـه راغ و نـه جــا وکــا شــا نــه

بـســوخـت بــا ل وپــر مــا، بـمـثـــل پـــروا نــه

چــرا؟ بـرون نکــنـی ذوالــفـقــا ر، یــا عـبــا س

…..

ا مـیـن وبـبـرک وهــم نـا نـجـیـب،ا زرهء کــیـن

کــه دا شــتـنـد بـه ا ســـلا م، عــدا وت د یـریــن

زد نـد را کــت روســی، زآ ســمــــا ن وزمـیــن

بــرا ی مـحــو مـســلـمــا ن ومـسـجــد وآ یــیـــن

تــفــقــدی تــو بــه ا یــن حــا ل زا ر،یا عـبـا س

…..

زقـتــل عــا م کـه بـرپــا نـمــود، حـفـیـظ لـعـیــن

هــم ا زتــرکــی وهــم، یــا ورا ن آ ن بـی د یــن

نـمــا نــد د ر وطــن مــا، ا ثــرزعــا لــم د یـــن

شـد نـد جـمـلـه شـهـیـد، بـهـرحـفـظ د یـن مـبـیـن

بــرس بــدا د هــمـــه د لــفـگـــا ر، یــا عـبــا س

…..

کـنـون ببـیـن کـه هـــزا را ن هـــزا را فـغـا نــی

د را نـتـظــا رعـزیـزا ن، تـوخــود هـمی دا نــی

چـه ســا لـهــا ســپـری شـد، د ر پَــر یـشـــا نــی

نه ا زحـیــا ت خـبــر، نــی زمــرگ وزنـدا نــی

کـه تــا کـنـنـد هـمــه فـکــرکـــا ر، یــا عـبــا س

…..

بـه شــهــرکـــا بـل ود یــگــربــلا د ا فـغــا نـــی

کـه دا شتـنـد هـمـه جـا، روضـه وثـنـا خــوا نــی

نـمـــا نــده ا ســت د گـــرراه ورســم ا نســا نــی

زکـــوفــیــا ن و یــزیـــدا ن ومـــــرد م جــا نــی

نـمـــوده عــلــم زکــشــورفِــرا ر،  یــا عـبــا س

…..

بـه حــق خــا لـق یـکــتـا، تـو فـکــرکــا رنـمـــا

بـه مـلــک مـا زکــرم، صـلــح را قـــرا ر نـمـــا

تـود شــمـنـا ن وطــن را، ذ لـیـل وخــوا رنـمـــا

بـه ذ وا لـفـقـا ر، عـد ورا، تـو تـا رو مـا ر نـمــا

بـه مـا د رت شــهء تـوسـن سـوا ر، یـا عـبــا س

…..

نـمـا زگــوشــهء چـشــمـی، بـه کــربـلای وطــن

نـگـــرتـوحــا لـت فـعـلــی وپــــا رهـــای وطــن

حـقـیــروخـوا رهـمـه گـشـت، د رجـلا ی وطــن

زلـطـف یک نـظــری کـن، بـه ا بـنـــا ی وطــن

تـوئــی بـه مـلـت مـاغـمـگــســا ر، یـا عـبـــا س

…..

بـه د رگــه تـــوبــــرا ی پــنـــــا ه ، آ مــــده ا م

زفـــرط  مـعـصـیـتـــم، روســیـــــاه آ مـــــده ا م

بـه حـضـرت تــوبـحـــا ل تــبـــا ه ، آ مـــــده ا م

مرا ن زخـویـش کـه من،عـذ رخـواه آ مــــده ا م

تـوعـرض”حیـد ری“بـر، نـزد یا ر، یا عـبـا س

 داکتر اسدالله حیدری  پوهنوال

٢۵ اپر یل  ۲۰۰۰

 سد نی – آسترالیا

مناجاتیه

تاریخ نشر : پنجشنبه ۲۱  سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۱۱ جولای ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

بسم الله الرحمن الرحیم

مـنـــا جــــا تــیــــــه

بـــزرگـــوار خـــدا یـــــا!  بــه   قــا ف  قـــرآ نــت

بـه مـیـم نـام محـمـّـد « ص» بـه یـای یـــزدا نـــت

به عـرش وفـرش و به کـرسی، هـم بلـوح وقـلــم

بـه بــأ بـسـمـلــه تــا ســـیــن خـتـــم فــر قــا نـت

بـه حــا ی ا ول نــا م حـســیـــن و نــا م حـســــن

بـه فــا ی فـا طـمــه وعـیــن شــا ه مــــردا نـــت

بـه عــیـن عــا بـد ســجــاد وبـا ی بـا قـــر د یــن

بـه جـیــم جـعـفـــر صا د ق بـه رأ رحـمــا نـــت

بـه کــا ف کــا ظــم و رأ رضـــا خــــدا ونـــدا !

بـه نـوح وآ د م وعـیـسـی، هـمــه رســـولا نـــت

بـه مــیــم و تـای تـقـی و بـه عـیــن و نـون نـقـی

بـه عـیــن عـســکـری ومـیــم شـــا ه د ورا نــت

بـه حــق خـون شــهـیــدا ن کــربــلای حـســـیـن

کـه د ر رهء تـو نـمـود ند، جـا ن بـه قــربـا نــت

بـه روی گـشــته کــبــود ســکــیـنـه، ازســـیـلـی

بـه بــا زوا ن بـغُــــل بـســــتهء ا ســــیــرا نـــت

بـه اهـلُ بـیـت حـسـیـن،آ نـکــه روزعــا شـــورا

شــد نـد ســپـنـد عـــد و، زآ تــش لــعـیــنـا نـــت

بـه پــا هـــای پــرا زخــون طـفــلـکا ن حـســیـن

زخــا رهـای مُـغِـــیـلا نِ د شــت و دا مـــا نـــت

بـه خـا ک پـا ک رقـیـه کـه د ر خـرا بـهء شــا م

ســپـرد جـا ن عـزیــزش، بـه حـیّ سـُبـحـا نـــت

بـه د ســت هـای بـریـــده، ز جــعــفــر ثـــا نــی

بـه مـعـجــر ســر زیـنــب ، زراه ا حــســا نـــت

بـه آ ه وا شــک یــتــیــمــا ن کــشــورا فـغــــا ن

بـه ا بــرهــای بــهــا ری، نــزول بــــا را نــــت

بـه ســوز ود رد د ل مــرد مــا ن آ ن سـا مــا ن

بـه رنــج هــای فــقــیــــرا ن ومـســتـمـنـدا نـت

״ بـه ســیـم سـوزن ِ مـژگا ن وریـشهء رگ دل״

کـه د وخـت حـضرت زهـراء، قبـای مهـما نــت

بـه راد مــرد زمــا ن، مُـســلـــم ا بـن عــقــیــــل

بـه طـفـلـکــا ن وی وجــورهــا ی، زنــدا نــــت

بـه بـوســه گـاه پـیـا مـبــر، لـبـا ن پـا ک حـسیـن

کـه زد یـزیــد پـلـیـد ش بـه چـوب خَــزرا نــــت

بـبـخــش حــیـد ری را، ا زکـــرم خــدا ونــــدا !

کـه ا ســت بـنـدهء بـیــچــا ره و پَـــریـشـا نــــت

روا بــدا رورا ا زکــــرم، تــوچـنـــد حــا جـــت

بـه آ بــروی حــبــیــبـت، بـه نــــورقــــرآ نــــت

بـه وقـت دا دن جـان، برسـرش رسا ن ا زلـطف

مـحـمّـــد وعــلــی وفــا طــمــه، ا مــا مــا نــــت

بـه ظـلـمـت شــب قـبـر،ا ی کــریـم بـنـده نــوا ز

گـُـشــا ورا د ررحـمـــت، زبـــاغ رضــوا نـــت

بـه روزحـشـرکـه بـا شد، بـرا ش روزحـســـا ب

بـه دا د وی بــرسـان، یــاغـفــور! غـفــرا نــــت

پوهنوال داکتر اسدالله حیدری

۲۰ اپریل ۲۰۰۰

 سـدنی – آسترالیا

کربلای حسین (ع)

تاریخ نشر : چهارشنبه ۲۰  سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۱۰ جولای ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

 کــربــــلا ی حـســیـــــــن( ع)

مــرا بـبـخــش خـــدا یــا! بـه مـدعــای حـسیـــن

به بلـبلـش علی ا صغـر، که شـد فــدای حـسیـــن

چــه ا فــتـخــا رگــرازلـطـــف، خـا لــق مـنـّـا ن

کـنــد ســرمـهء چـشــمم، زخـا ک پـای حـسیـــن

گــریـســت آ د م وحــوا ونـــوح وا بـــرا هــیـــم

چـو بـر زمیـن فـتـا د، پـیـکـر رســـا ی حـسیــن

” تـوخـواه خـنـده کـنـی، خـواه گـریـه مـخـتـاری

مـلـک زنـد به سـروسـیـنـه،ا زبـرای حـسـیــن “

کـنــد نـظــا رهء رحـمـت، خــدا ی عــزّ وجــــلّ

بـه هـر کجـا کـه بُـوَد مـا تــم و عــزای حـسیـــن

نـکــرد شــرم ززهـــراء، د خــت پـیــغـمــبـــــر

هـرآ نکـه آ تـش کیـن زد، بـخـیـمه های حـسیــن

نـبـا شـد ش بـه قــیـــا مــت، شــفـا عـت ا حـمــد

ورا کـه بغــض بــورزد، بـه قـبـلـگـای حـسیـــن

بـه سـروقــا مــت ا کـبــر، کـه مـا د رش لـیــــلا

بدا د جــا ن عــزیـــزش، بـــر وفـــا ی حـسیـــن

ا گـرچه حیـد ری غـرق ا ست، در گـنـاه یـا رب

بـبـخـشـش ا زسـرشَــفْـقـت، بــر ولا ی حـسیـــن

روا مـداررود، خــا لــقـــا! بــه خــا ک ســـیــــه

کــه دا رد آ رزو وشـــوق کـــر بــلای حـسیـــن

رود بـه کــربـُـبـَـلا، جــا ن خــویــش بـسـپــا رد

بـه زیـــرقـبــهء زریـن و جـا نـفــزا ی حـسیـــن

نـُمـازلــطــف وکــرم، پـا د شــاه کـون ومکــا ن

تــو خـا ک بـنـدهءعـا صی، به نـیـنـوای حـسیــن

پوهنوال داکتر اسدالله حیدری

دهم اپریل ٢٠٠٠

 سد نی – آسترالیا

قهرمان کربلا

تاریخ نشر : سه شنبه ۱۹  سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۹ جولای ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

قـهـــر مـــــا ن کــــربــــلا

خواهــرغـمـد یـدهء شـاه شهیـدا ن، زیـنــب اسـت

دخـتـرپـاک وغَـیُــور شــاه مــردان  زینــب اسـت

آ ن زن والا گـُـهـر ، آ ن  قــهـــرمــا ن کــــربـــلا

پا ســدار کــود کــان وهـم اسـیـرا ن زیـنـب است

گـرچه جوربی شـماری، د یده است آن قـهـر مان

دسـت گـیـر نـا تـوان ومستـمنـدا ن، زیـنـب ا ست

چهــار طـفـلـش شد شهیـد راه حـق د ر کـــربــلا

کس ند یده بهر طفلا ن، چشـم گریان زینـب است

گرحسین جـا نـش فـدای راه جـا نـان کـرده اسـت

لیک اهدا ف حسینی را، سخـن را ن زینـب است

آ نکه داغ شـش بـرا د ر، د یـده اسـت درنـیــنــوا

 کرده صبروهم نموده، شکـریـزدان زینـب اسـت

درا سیـری وسـفـــر،ا زکـــربــلا تـا شـهــرشــا م

 گاه پیـاده گـه سوا رِ نـا قهْ عـر یا ن زینــب است

بـرسر نیزه چـود یـدی، رأ س پـرخـون حـسـیـــن

سربمحمل زد که خونش شد بجـریان زینب ا ست

د رجـوا نـی شـد خـمیـده، قـا مت آ ن د خت شـا ه

زآنکه شد مسکن گزین درکنج ویران زینب است

چو ب خیزران یـزید، کا مد بـه لـب هـای حسیـن

ازجفا کـا ری دهـر د ون، پَـریشـا ن زینـب است

ازسخـن را نی خـود، بی بی بـه د ربــا ر یـزیـــد

پا یه هـای ظلـم وی بنـموده، ویـران زیـنـب است

گـرخـدا بخـشـد به محشر، حیـد ری را ا زکــــرم

نـیـست جای شـبه، چـون ا زدوستا ن زینب است

پوهنوال داکتر اسدالله حیدری

۶ نوامبر ۲۰۰۳

دیتروت – آمریکا

چکیده های قلم

تاریخ نشر : جمعه ۱۵  سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۵ جولای ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

چکیده های قلم

زدوری وطــن  زارم  هـمیـشه

جگرخون و دل افگارم همیشه

بــرای دیــدن  مــام عـــزیــزم

دعـا دارم به غـفـارم هـمیـشـه

۱۷ می ۲۰۲۴

زهجرانت  وطن حالم   تبـاه  شد

همه عـمـرم  بیـادت ، پـرزآه شد

اگر وصلـت ن گردد ،حاصل من

 همـه عمرم بدون شک تباه شد

۱۸ می ۲۰۲۴

مسـلمـانـان کسـانی شـاد بـاشنـد

که درمـلک خـودی آزاد بـاشـند

به شـادی ها وغـم با مردم خود

زغم غمگین،زشادی شاد باشند

۱۹ می ۲۰۲۴

برفتی زپـیـشم ای جـان مادر

نـمـودی پـریـشم جـانـان مادر

نـدانـم چـه سـازم ازدوری تـو

خدایت دهد صبر،ریحان مادر

۲۰ می ۲۰۲۴

خــداونـدا! قـیـوم جـان  بـشـیــررا

دهی پـاداشش دردنـیــا وعـقـبــی

چوخدمت میکـندفـرهنگ مُلـکش

همیشه درتلاش،روزها وشب ها

۲۳ می ۲۰۲۴

دوری وطـنم کـرده چـوبـیـمـار مرا

جوروستم روزگار،عجب خوارمرا

عمرم سـپری شـد،بـه دوری وطـن

یـارب! زکـرم رسان، به دلدار مرا

۱ جون ۲۰۲۴

الا ای طـالـبــان ،بـنــده زشـیـطـان

نمـودیـد مـلک مـا ،ویـران ویـران

شوید رسوا به این دهروبه آن دهر

بـگـردد جـای تـان،درقـهــرنـیـران

۲ جون ۲۰۲۴

نه سنی باشـم، نی شـیعـه وطندار

مـسلـمـان باشـم وامـت زمـخـتـار

هرآنکس دشمن افغان ستان است

کنـد بـزرنـفـاق هرجا بـه صد بار

۳ جون ۲۰۲۴

وطـن  از درد و آلامـت   چـه سـازم

زدوری دشت  و دامانت   چه سازم

نـگــردد گــر نـصیـبــم  دیــدن  تــو

بـه دورازشـهـــرپـغـمــانـت چــه ســازم

۴ جون ۲۰۲۴

از دست ظالمـان وزجـمع پای لجان

درنیم قرن شده وطنم خاک وخاکدان

 کرزی غـنی باهـمـه نـوکـران خصم

کردند قتـل عام که نکـردست،نازیان

۴ جون ۲۰۲۴

ای خدا!عیدی رسان  بر  کشورم

تا که آرامی شـود،  سرتـا  سـرم

 شـرّظالم هـا شود،نابـود همیـش

صلح راستیـن آیـد، دایـم مـادرم

۴ جون ۲۰۲۴

“من از بیگانگان هـرگـز ننالـم

هر آنچه کرده با ما، آشنا کرد”

هـمه خلـقی وپـرچـم،نوکـرغـیر

مجاهـدها بنام ،دور ازخـدا کـرد

پوهنوال  داکتر اسدالله  حیدری

۵ جون ۲۰۲۴

سدنی – آسترالیا

خوف از عقبی

تاریخ نشر : چهارشنبه ۱۳  سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۳ جولای ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

سا قیا! می ده مرا، تا سا عتی خوش بگذرد

خـــوف ا زعـقـبـــی

گـرتوداری خــوف ازعـقـبی و د فـتـرغـم مخـور

گـرتـرا احـمـــد بود، شـا فـع محـشــرغـم  مخـور

دل ا گــردا ری تـوحُــب آ ل حـیــدر مــــرحــبـــا

تا تـرامـشـکـل کـشا ه بـا شـد، سرورغــم مخـور

گـرزهـجـرمـیهـنـت،مغـمـوم ودل بـشـکستــه ای

خـا لــق یـکـتـا نـمــا یـد، هـجــرآخـرغــم مخـور

گـرشوی دورازوطـن، خـا ک انـدرمُـلک  کـُفـــر

لطف حق خا کـت رسا ند، نـزدما درغـم  مخـور

کرد گرا ین دهـردونت، همچـوطوطی در قـفـس

عا قِـبـت روزی شـوی، آ زا د یکـسر غـم مخـور

با ش صـا دق پـیـشـه ورهــرو، بـراه مـسـتـقـیــم

گـرندا ری مثـل شـاهـا ن، تاج بـرسرغـم مخـور

گـردرا ین د نیـا ندا ری، زنـد گی بـرطبـق میـل

کــوش درآ بــا دی، د نیــا ی د یگـــرغـم مخـور

گـربریزی قطـره ا شکـی، بـرحـسیـن ابن عـلــی

وقـت جا نـداد ن رسد، زهـراء اطهـرغـم مخـور

گــربـه وقـت تـشــنگـی، یـا د آ وری ا زکــربـلا

تشـنگی ها یت سرآ ید، زآ ب کـوثــرغـم مخـور

سخت راهی پیـشرودا ری، زمــردن تا صـرا ط

گــرتــرا یــا وربـود، ا هـل پیــا مبــرغـم مخـور

گـرچه ذ نبـت بیـشـتــربا شد،زا شـجــا رونجــوم

گـرتـرا بخـشـدزلـطـفـش، ربّ ِا کبـرغـم  مـخـور

حیدری هرچند سخت است، زندگی در ملک غیر

با شـد ا َروردِ زبـا نـت، ذ کــردا ور غـم مـخـور

کردی استقبا ل، شعـرحضرت حا فـظ چه خـوب

خواهم ازیـزدا ن بـرا یت،شعـربهتـرغـم مـخـور

سا قـیا! مـی ده مـرا تـا ساعـتـی خـوش بگـــذرد

خـا ک بـا شد آخـرت، با لیـن وبستـرغـم مـخـور

پوهنوال داکتر اسد الله حیدری

٢٠ما رچ ۲۰۰۵

سیدنی – استرالیا

سوزِ فراق

تاریخ نشر : دوشنبه ۱۱  سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۱ جولای ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

ســـوز فــــرا ق

دل زهجران توازخون خضا ب است خضا ب

جگـرازسـوزفـرا ق تـوکـبــا ب ا ست کـبــا ب

تا جــدا گـشـتـه ام ای یـا رزکــا شــا نـهء خـود

بی وصا ل تومـرا، خا نه خـرا ب است خراب

رگ رگ د ل به فـغـا ن آ مـده از درد فـــرا ق

رشــتـه هـای بـد نـم تـا ر ربـا ب است ربـا ب

روز شــب مــیــرودوعـمــر به ســر مـیــآ یــد

مـژ دهء وصل بده کـا ر صواب اسـت صوا ب

تـا رو پــود بـد نـم وصــل تــرا مـیـخــوا هــــد

زند گی بی تـو مـرا عـیـن عـذا ب است عـذاب

تـا بـه کـی ازغـم هـجــران تـو بـا شـم گـریـا ن

رحـم کـن بـهـر خـدا د یده پـرآ ب اسـت پـرآب

سـرشـب تـا بـه سـحـرغـصـهء هـجــرا ن تــرا

دُرج سـیـنـه بـنگـا رم کـه کـتـاب است کـتـا ب

یـا د آنـوقــت کـه در ســا یـهء مـهــرت بــود م

عِـطـرزلـفـا ن توبهـتــرزگـلاب اســت گـلا ب

حـیـدری را بطلـب پیـش خـود ای سرو روا ن

ورنه در روز جزا از تو حـساب است حسا ب

 پوهنوال داکتراسدالله حیدری

۲۵ دسامبر ۲۰۰۶

سیدنی – آسترالیا

سروِ روان

تاریخ نشر : جمعه ۸  سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۲۸ جون ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا

ســـــــــــــرو روا ن

ای صبا! مـژدهء نیکو، زجها نی بـه من آ ر

بهـرآ زا دی کشور، سـخـنـا نی بـه مــن آ ر

شاه شجاعـا ن زمان را، زوطن د ور نـمـــا

شیرمـردا ن وطـنخواه،چواما نی بـه من آ ر

عـمر بی حا صل من، مـیگـذ رد درغـربـت

آ خِـرا زبهـر خـدا، نَکهـت جا نی به من آ ر

درد هـجـرا ن مرا،ا زگـل میهـن بـِــــزُدا ی

لا له و یا سمن،هـم شـوروفغا نی به مـن آ ر

یـا رسـا نم به وطن، یــا زغـمـم کــن آ زا د

یا چو یعقوب ز یوسف،تو نشا نی به من آ ر

گـر نبا شـد مــرا، قســمـت رفتــن بـه وطـن

تـُر بت کوی شهیـدا ن، زمکـا نی به من آ ر

روزگاریست که دورم،زوطن صدا فسو س

مَـه سیـما صنمی، راحت جـا نی بـه مـن آ ر

میشـودعـمر من آ خِر، زرهء لــطـف وکـرم

هـمد م سـروسهی، تا ب وتوا نی به مـن آ ر

 گـذ رت گـربشود، سوی بـد خـشـا ن وطـن

یا ر گـلچـهرهء بـا درد و بیـا نی به مـن آ ر

حید ری تا به کجــا،ا زغم جا نان د رسـوز

آ خِـرای با د صبا! سـرو روا نی به من آ ر

پوهنوال داکتر اسدالله حیدری

۱۷ فبروری٢٠٠۶

سیدنی – آسترالیا

مرگ در غربت

تاریخ نشر : چهارشنبه ۶ سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۲۶ جون ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا

مرگ درغربت

مرگ حق است کی توان ازآن فِرار

ای خدا! این مرگ، درهجران مکن

مـــردم بیــچـــاره ام تخـــم سپنـــــد

دَور هــم دار، از کـرم پاشــان مکن

خـــا ئنـــان میــهنـــم را ای کریــــم

حاکــم ملت در آن ســـا مــــان مکن

دوستــــداران وطـن درغــربت انــد

مـرگ شان درغربت وهجـران مکن

جمــــع مــا دارند، مریضــان علیـــل

ده شفـــاء ازلطف وجمع ویران مکن

قلب ها یمـــان، زغـم افـســـرده است

چشم های دوستان، گریــــــــان مکن

تا به کـــی آواره ایــم، دور از وطـن

ای خــدا !مـــارا دگــــــر نالان مکن

ملــــت مــــا را بگــــردان متحــــــد

دشمنــــان میـهنــــــم شـــــادان مکن

ملک ما اشغـــــال دست کــافـــــران

تیغ کافــــر را ،دگــــربـــــرّان مکن

کشـــور مــا، پا یمــــال ظا لمـــــا ن

میهــــن مـــارا،دگـــرویــــران مکن

بـهـــــــر آزادی آن میـنــــوی مـــــا

منجی اش آخررسا ن، پنهـــان مکن

گـر بمیــرد”حیدری” دور از وطــن

از کــرم خـاکش، تودرهجـران مکن

پوهنوال داکتر اسدلله حیدری

۱۷ اپریل ۲۰۱۰

سیدنی – آسترالیا

یادش بخیر

تاریخ نشر:  شنبه ۲  سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۲۱ جون ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – آسترالیا

یادش بخیر

 جــوانـی وفـصـل  خـوش زنـدگـــی

بــرفـتــه زدســتــم،کـه یادش بـخیر

بگـشـتـم مـریض وعلـیــل وزحیــر

چه شـد تنـدرسـتی؟که یـادش بـخیر

کهولت وَهجران بسی مشکل است

رَسَم روزی میـهـن،کـه یادش بخیر

جــوانـی وآن مـیـلــه هــای وطــن

گذشـته چوخـوابـی،که یادش بـخیر

بداشـتیم عجب مُلک با اَمن وخوب

شـده دوزخ اکنـون،که یـادش بـخیر

چه حـد مـردم ما، رفـیـق وشفـیـق؟

بگـشـتـه مـهــاجــر،که یادش بـخیر

نـه ازانـفـجـــارو نـه از انـتــحــار

خبربودش آنوقـت، که یادش بـخیر

هـمه قـوم وهــرمـلــتِ کـشــــورم

بودی چون برادر،که یادش بـخیر

مُــروّت بـرفــتـــه زاهـــل وطــن

صداقـت نمـانــده،کـه یـادش بـخیر

زدسـت پـلـیـدان دولـت، کـنــــون

حُـریّت نـمـانــده،کـه یادش بـخیر

زمــام وطـن،دسـت بیـگـانـگــان

کجــا شـد امــانِ؟که یـادش بـخیر

نمـودیـم کـفـران نعـمـت خدایـا !

نمـا میهنـم اَمـن،که یـادش بـخیر

مـکـن”حیـدری“کـفـرنعمـت دگـر

بکن شکـرآنوقـت، که یـادش بـخیر

پوهنوال داکتر اسدالله حیدری

۳۱ اگست ۲۰۱۵

سدنی – آسترالیا

ملّت – شریعت،کیش،آیین،پیروان یک دین

اَمن – بی بیم شدن،بی ترسی،اطمینان،آسایش

(فرهنگ فارسی عمید)  

مادرِ افغان

تاریخ نشر: جمعه ۲۵  جوزا ( خرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۱۴ جون ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – آسترالیا

 مــــا در ا فــغــــــا ن

مــــا د ر  ا فــــغــــا ن  ،  تـــو  فــخـــــر آ ســـیـــا

بـــا وقـــــا ر و  بــــا حــجــــا ب  و  بـــــا خــــــدا

بـــوده ای د ر فــکـــر مـیـهـــن ،   هـــر زمــــا ن

غـمـگــســا رو قــلــبِ پـــا ک و   بــــا  صــفــــــا

پـــرورا نـیـــدی تـــو د ر دا مـــــا ن  خــــویـــش

چــــون مــلا لـــی هـــــا  و   زرغـــــونــــه  ا نـــا

را بــعـــه بـلـخـی و  مـحـمـــود   بــــت  شــکــــن

شــــاه ا مـــا ن ا لله غــــــا زی  ، جـــــا ن فــــدا

سیــــد جــمـــا ل ا لــد یــن، آ ن نـیــکو  ســیــــر

نــــا م نــیــکــــش، نــــزدهــــرکـــس آ  شـــنــــا

دا دی قـــربـــا نـی، تــو فــرزنـــدا ن  خـــویــش

هــــــر زمــــــا ن لا زم بــــد یــــــدی   و بــجــــا

لا لـــــه، ا زخــــــون شـــهـــیـــــــدا ن  وطـــــن

ســـرزنـــد د ر کــــوه وصــحـــرا  ، هــرکــجــــا

مـد فـــن شــمــس وســنــا ئــی، ســیــــد حـــسن

خــــا ک پـــا کــــت، مـــرقــــد  شـــیــــر  خــــدا

شـــد زیـــا رتــگـــــاه مــــرد م  هـــــر طـــــرف

چـــونـــکه خــــا کـــت پـُــربــــود ا ز ا ولــیــــاء

درس عــبــــرت دا ده  ، فــــــرزنـــــــدا ن تـــــو

هــم بــه چـنــگــیــزو بــه ا نـگــلــیـــس دغـــــا

شــــوروی ا زهــم فــــروپــــا شــیــــد ورفــــت

ا ز فــــــــدا کــــــــا ری مــــــــــر دا ن خــــــدا

د شــمــنــا نــت روســیاه خـــوا هــنــد گـشــــت

ا ز نـــبـــــرد پـــیــــروا ن مــصــطــفـــی(ص)

کــرد ویــــرا ن کـشــــورت ا زحــــرص و آ ز

ا یــن بــزرگ شــیــطــا ن بـــی شـــرم وحـیـــا

د ســـت د را زی مـیـکــنــد ا یـــن بــی خــــرد

گـــاه بــه ا یـــــرا ن وعـــــرا ق و کـــــوریــــا

تــحـــت نــــا م ا یـــن و آ ن، آ ن نـــا بــکـــا ر

مــی کــنـــد کــشــتـــا رجــمــعــی، نـــا بــجـــا

شـِـکــــــوه دا رد ا ز تــــروریـــــزم جــهـــا ن

خـــود بــــود حــا مــی آ ن، ا نـــد ر خـــفــــاء

بـــــا تــــوکـــــل بــــرخـــــدا ی مــهـــربـــا ن

کـــن زبـــونـــش، تــا نــا یـــســـتــد روی پـــا

بــا یـــد ش زد آ نــچــنــا ن ســیـــلـی بــــروی

تـــا کـــه بـگـــریـــزد، نــبــیــنــد بــر قـَــفـــاء

لــکــــهء د ا مــــا ن پـــا کـــت، بـــــوده ا نـــد

هــــــم تـــــره کــــی و ا مــیـــــن بــــی خــــدا

نـــا نـجــیـــب وکــــا رمـــل د و نــــا خـلــــف

را یـگــــا ن دا د نـــد بــه د شــمــن خــا ک را

خـلـق وپـرچــم، هــردو نــوکــــر بــوده ا نـــد

د شـــمـــنـــــا ن مـــیـــهـــنــت را زا بــتـــــدا

مــیــهــنــم، ا ی مــــا د رم، جــــا ن پـــرورم

کــــن بــحـــق حــیــــد ری، ا ز د ل دعـــــــا

گــرنــصــیـــب ا وشـــود ا یـــن ا فــتـخــــا ر

بـــخــشــش حـــق حــا صـــلــش، روزجــــزا

 پوهنوال داکتراسدالله حیدری

۲۳ می ۲۰۰۳ میلادی

سیدنی – آسترالیا

دخترِ افغانی

تاریخ نشر: سه شنبه ۲۲  جوزا ( خرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۱۱ جون ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – آسترالیا

دختر افغانی

ای ســرورمهــرویان ، ای دختــرافـغـانـی

صورت زپری بهـتـر،  سـرتـاج گلستـانـی

در دایره حُسنت ، کــردی تـوگــرفـتــــارم

افگنـدی به زندانـم، چون یوسـف کنعانـی

اصل ونسبت عالـی، خلـق وادبت احســن

درسیرت خود جـانـا، الگـوتو به دورانــی

یاقـوت لب لعـلت،دل میـبــرد ازهــرکـس

تاب نگهت نتوان، نی شیخ ونه روحــانـی

زلفان چـلیپــا یت ،وآن نرگــس شــهلایـت

بنـمــوده پـریشانـم، درهـجـروپـریـشـــانـی

قربان وفایت من، وزصدق وصفـایــت من

دائـم به دعـایــت مـن ،ای لعـل بـدخـشـانی

ای ســروخـرامـانــم،وی غـنـچـه خـنـدانـم

حُب توفـراگیـــراست،درمُلـک سـلـیـمـانـی

مه شدخجل ازرویت،مشک خـتـن ازبویـت

توحـوربهـشــت هسـتی،سیمیـن برونورانی

در حـفـظ وطـن جـانـا،مردانه توجنگـیــدی

رفـتـی به لـقـــاءالله،از راه مـســلـمــانـــــی

هم روس وهم انگریزان،ازغیرت توحیران

فردوس بریـــن جایــت،ازمســـند قـــــرآنی

با نصرت حق خواهــم،وزهـمـــت والایــت

شیطــان بزرگ را نیـز،ازکشـورخود رانی

امیــــد به خــدا دارد،تـا حیـدری مسـکـیــن

صهــبـــای بـقــا نوشـد، ازســاغـر یـزدانی

پوهنوال داکتر اسدالله حیدری

۲۰ می ۲۰۰۵

سدنی – آسترالیا

چشم دید واقعی

تاریخ نشر: جمعه ۱۸  جوزا ( خرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۷ جون  ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا

امتناع گربه ی افغانی ازترک وطن محبوبش

افغانستان ورفتن به امریکا.

(چشم دید واقعی)

 درسال۱۳۴۰ هجری شمسی که بنده هنوزمحصل صنف سوم دانشکدهء انجنیری دانشگاه کابل بودم، درعین حال بصورت پارت تا یم در مدیریت عمومی تعمیرات وزارت معارف وقت، کار میکردم .

درهمان وقت درمدیریت تعمیرات مذکوریکنفرمهندس امریکائی که اگر فراموش نکرده باشم بنام “فون انس”از طرف کمک های ملل متحد ویا اضلاع متحدهءامریکا، نیزکار میکرد.

چون بنده محصل دانشکده انجنیری بوده وزبان انگلیسی راخوب می دانستم،تقریباً درتمام کارهای مهندسی وپروژه های ساختمانی مربوط به وزارت معارف با وی همکاربودم، که ساختمان لیسهءعالی حبیبیه در جوارسرک دارالامان یکی ازآن پروژه ها بود.

چون با این مهندس امریکائی بصورت رسمی ازطرف مدیریت تعمیرات موظف وهمکاربودم، برعلاوهء پروژه های داخل کابل از بعضی پروژه های ولایات دیگروطن عزیزما نیز با وی همکاربوده ودیدن میکردیم.

چون با مستر”انس”درروزهای رسمی کارتقریباً همه روزه مصروف بودم، اگرموقع میسر میشد، گاه گاهی دربعضی ازروزهای رخصتی برای تفریح وهواخوری به پغمان، کاریزمیر،استالف وبعضی جاهای دیگر دیدنی، هم با ایشان میرفتم.

موصوف درنزدیکی کوتهءسنگی یک تعمیر خوب دومنزله را کرایه گرفته بود وباهمسرش درآنجا زندگی میکردند. بعضاً بخانهء خود نیز مرادعوت میکردند، چون مردمان خوبی بودند ومن هیچگاه شراب خواری ویا کدام حرکت مخالف شرایط وعنعنات وطن عزیزمان را از ایشان ندیده بودم، بناءً بدعوت شان لبیک میگفتم.

درمنزلشان خانمش یک گربهءمقبول افغانی را نگهداری میکرد وبا گربهء خود بسیاراُنس وخوگرفته بود.

وقت ختم قرارداد کارشان دروطن عزیزما رو بخلاصی بود وترتیب بازگشت به امریکا را میگرفتند ، خانمش دوسه ماه قبل از خودش رهسپار وطن خود شد. اوازبس گربهءخودرادوست داشت وباآن حیوان باشعور اُنس والفت گرفته بود نخواست گربهءخورا تنها رها کرده وبوطنش در امریکا برود. بناءً تمام اسناد ومجوز بردنش را تهیه کرده وروز پرواز بطرف امریکا، گربهءخود را باخود گرفته وروانهءمیدان هوائی بین المللی کابل گردیدند.

موصوفه ازگمرک میدان هوائی کابل باگربهءخودگذشت وجانب طیارهء که درآن سفرمی نمودند روانه شد. درآن زمان طیاره ها تقریباً یک کیلومتراز ساختمان ترمنل دورتر توقف میکرد ومسافرین را ذریعهء وسایط دیگر تا آنجا نقل میدادند.

شوهراین خانم ومن دراین فرصت بالای بام ترمنل که معمولاً مردم ازآنجا مسافرانی را که می آمدند ویا سفرمی کردند، مشاهده وبدرقه  می نمودند.

خانم این مهندس با گربه اش تا زینه های که بطیاره بالا میشدند یکجا بودند، درهمان لحظات داخل شدن بطیاره که خانم دست خودرا برای خداحافظی بطرف بام ترمنل بالانموده وحرکت میداد،گربهءباشعور و وطن دوستش ازموقع استفاده نموده وبا یک جست غافل گیرانه خودرا ازآغوش خانم بسیارمهربانش که چندین سال رفیق وغمخوارش بود، رها نموده وبسرعت اززینه ها پائین رفته واز چمن های میدان هوائی بطرف قریهء بی بی مهرو، درحال فراربود.

به همینترتیب آنحیوان درّاک وبا شعورافعانی دانسته بود که میخواهند اورا از وطن محبوبش دوروآواره نمایند. همان بودکه خودرا از بغل خانم امریکائی رها نموده وفراررا برقرار ترجیح داد.

افسوس وصد افسوس،چه وقت وزمانی خوبی بودکه ازدست ما رفت. گرچه وطن ما عقب نگهداشته شده ومردمانش غریب وبی بضاعت بودند، مگرمسلمانی راستین،امنیت وطن، صداقت وراستکاری، مهمانوازی وصدها خصلت خوبی دیگرکه درمنطقه ممتازوبی نظیر بود، داشتیم. همان بود که حتی یک حیوانِ وطن ما راضی بترک و دوری اززادگاه محبوبش نبود.

گرچه خانم امریکائی ازگربهء خود برای مدت چند سالی رسیدگی بسیارخوبی میکرد،مگر این گربهءبا شعورووطن دوست تمام نعمات بودن باآن خانم امریکائی ورفتن به امریکائی که درآن زمان بهشت روی زمین فکر میشد، رادرمقابل آزادی خود خریدارنگردیده وحلقهء غلامی امریکائی ها را درگردن خود نپذیرفت. این گربهء آزاده شاید

قصهء سگ فربه وگرگ لاغررا شنیده بوده باشد:

قصـه گــرگ وسـگ فـربه را نشـنـیــده ای

آن یکی آزاد ودیگرحلقه اش درگردن است

حالا با کمال تأسف می بینیم که بعد از کودتای منحوس هفت ثورتا امروزهمه خائنان ووطن فروشانیکه باظلم وحمایت بیگا نگان در اریکهء قدرت دروطن ما تکیه زده اند،چه بیدادیکه نکردند؟، بالغ بر دو ملیون هموطن بیگناه ما جانهای شیرین خودرا از دست دادند، درحدود شش ملیون افغان ما اسپند وار،در سراسر این کرهءخاکی

آواره ومهاجرشدند، صدها هزارمعیوب واطفال یتیم وبی سرپرست در وطن مان افزده شد، وطن زیبای ما به ویرانه مبدل گردید. علما و تحصیل کرده ها، که باید به کشورعزیزخود خدمت میکرند،وحشیانه بقتل رسیدند ویا مانند بنده، مجبور بترک زادگاه بی نظیرودوستداشتنی خودگردیدند.

همان گربهء وطن دوست بمراتب ازاین درندگان دوپا،نوکران وچاکران بیگانگان شرف داشته است.این بود یک چشم دید کاملاً واقعی وانتباهی*.

پوهنوال داکتر اسدالله حیدری

۲ جنوری ۲۰۱۵

سدنی- آسترالیا

*انتباه _آگاه شدن،بیدار شدن،بیداری

فرهنگ فارسی عمید

جوبایدن

تاریخ نشر: یکشنبه ۱۳ جوزا ( خرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۲ جون  ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا

 جو بایدن

جو بایدن   لعنت  حق   بر سرت  باد

جـهـنـم  رفـتـن  آخــر   کـیـفـرت  بـاد

شـود تحـت  السقـر جای   تو ملعـون

نتـنـیـاهـو تـرامپ،دور  و  برت  بـاد

شـدی  حـامـی  قـتـال   خـلـق  غــزه

صهـیـونستهـای  جـانی  یاورت  بـاد

بلـنگـتـون با بوش  و باقی  خبیثـان

به شرب دوزخی، هم  ساغـرت  باد

بناحق بوش کرد  اشغال  ملک مارا

تـرامپ وطـا لـبـان،دور و بـرت بـاد

تــوهــسـتـی قــاتــل  اطــفــال غــزه

هــزاران مـاروعـقـرب، یـاورت بـاد

مکـن یـاد”حـیـدری”ازظـالــم قــرن

از ایـن جانـی مگـو،حـیف سرت باد

پوهنوال داکتراسدالله حیدری

۱ جون ۲۰۲۴

سدنی – آسترالیا

دردِ هجران

تاریخ نشر: سه شنبه ۸ جوزا ( خرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۲۸ می ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – آسترالیا

دردهـجــــــــرا ن

سـوخـتـم من خا لـقـا! ازدرد هـجــرا ن سـوخـتـم

از فرا ق خا ک پا کــم، مُـلـک افـغـا ن سـوخـتـم

سوخـتـن بهتـربـودازشـــا دی ام درمُـلـک کـُـفـر

گـربظاهــرخـرمـم، لـیک ازدل وجـان سـوخـتــم

مـرگ با دا،آ نکــه دردل، نـیـسـتـش حُـب وطـن

در د یـا رغـیــر،مـن ازیـا د جــا نـا ن سـوخـتــم

تا بکی مُـلکـم بـد یـنـســا ن،زیرظـلـم ظـا لـمـا ن

ازجـفـای ظـا لـمـا ن و جـــوردورا ن ســوخـتــم

نا مسـلـمــا نا ن جـا نی، بـا شـعـا رحـفــظ د یــن

کــردویـران کـشـورم، کـزد یـن ایـشا ن سوخـتـم

حرص دالـر، بـرد دیـن احـمـدی، ازیــا د شــا ن

ا زجنا یت هـا ی شا گـردا ن شـیـطـا ن سوخـتـم

آ هــوان مـیهـنــم رم کــرده انــد، درهــرطــرف

مـن بـیـا د نــرگــس چـشـم غــــزالا ن سـوخـتــم

سوخت کا بل، هم هرات وبــا میــان وقـنـدهــا ر

لالــه سـان داغـم بـدل،زشـک یتـیـمان سـوخـتــم

حـیـدری صبـرخــدا کـن،عا قـبـت وصلی رســد

تا نگــوئی دیـگـرش، کـزهـجـریـاران سـوخـتــم

پوهنوال داکتر اسدالله حیدری

۲۴ می  ۲۰۰۵

 سد نی – آسترالیا

دو بیتی های میهنی

تاریخ نشر: چهار شنبه دوم جوزا ( خرداد )  ۱۴۰۳ خورشیدی – ۲۲ می ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا

دوبیتی های میهنی

گذشـت ایـام خـوبِ زنـدگـانی

به غربت ازوطن با نا توانی

خدایا از کرم کن ختمِ غربت

رسانـی آخـرم،مُـلک جـوانی

۱۸ اکتوبر ۲۰۲۳

چه خاطره های خوشی که ازوطن دارم

زهــرکنــاروطـن یــاد هــا زرفـتـن دارم

ولـو که قـصـرسفـیـد،هـم شود مسکـن من

نگیـرد جای کلـبـه هـای که دروطـن دارم

۲۵ اکتوبر ۲۰۲۳

زدوری وطـنـم قـلـب مـن گـشته کباب

بگـشتـه دیدگـانـم زیـاد زادگـاه پـر آب

نـمـی رود زســرِحـیـدری یــاد وطــن

ازآنـکه دوری مادر،مـرا نموده خراب

۲۸ نوامبر ۲۰۲۳

خوشا آنوقت که به میهن سروکارم بود

مـیـان همـوطنـان ،بـودن افـتـخـارم بود

زجـور خـائـنـان وطن،شـدم زخـاکم دور

رها کرده به میهن،هرچه داروندارم بود

۲۹ نوامبر ۲۰۲۳

خلیل زاد،ای خلیل زاد،ای خبیث زاد

تــوهــســتـی دشـمــن آبــــا واجــــداد

نـــمــــودی کـــشــــورآبـــائــیــــت را

خـراب وبـی ثــبــات،ازبـیـخ وبـنـیـــاد

۲۹ جنوری ۲۰۲۴

خــدایـا! کی شــوم ازدوری مـیـهـن خلاص

پیشتـرازمـردنم ،زیـن درد بی دمان خلاص

دوری وزیـستـن زمـلک مـادری مشکل بود

کن زلطفت آخرم زین جوربی پایان خلاص

۲۵ اپریل ۲۰۲۴

فراق لوگرم از بس مرا خون جگر کــرده

  شده ایام رفتن، روح من ازتـن بــدرکــرده

هـمـه عـمـرم زیاد مـردم مظلـوم لوگـرجان

وطنداران مرا،مرغی شکسته بال وپرکرده

۲۸ اپریل ۲۰۲۴

خـداونـدا! مـرا رنجـورکـردی

زخاک پاک کشور دور کردی

شب وروزم به غربت یادمیهن

زمهـرویــان زیـبــا دورکــردی

۲ می ۲۰۲۴

چـون یـادکـنم لوگر زیبای وطن 

 میـنـوی جهـان خـطِّ آبـای وطــن

ازلطف خـدا اگرروم روزی آنجا

لذت ببرم زکـوه وصحـرای وطن

۵ می ۲۰۲۴

زمـرگ مـادرم دل در بـرم نـیـسـت

دراین ملک غریبی،بال وپرم نیست

 خــداونـــدا! رســـانـــم قـبــــرمـــادر

که ازدوری قبرش،حالم سرم نیست

۱۴ می ۲۰۲۴

مادران رفـتـنـد و ما هم میرویم

پادشاهان رفـتـنـد وماهم میرویم

ایـن دوروزه دهـردون ناید بکار

خویش واقوام رفتند وماهم میریم

۱۴ می ۲۰۲۴

خداوندا! بس است خواروغریبی

بـه دورازمـیهـنـم، مُـلک غریبی

اگـرمیرم به دوراز خـاک کشور

نداری خاک من در این غریبی

پوهنوال داکتراسدالله حیدری

۱۶ می ۲۰۲۴

سدنی – آسترالیا

یک خاطرهء فراموش ناشدنی ازمحبت های مرحومه مادرم

تاریخ نشر: یکشنبه ۲۳  ثور (اردیبهشت)  ۱۴۰۳ خورشیدی – ۱۲  می ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا

یک خاطرهء فراموش ناشدنی ازمحبت های

مرحومه مادرم

نخست ازهمه روزجهانی مادررا خدمت همه مادران جهان عموماً واخصاً خدمت تک تک مادرا ن هموطن ما،به ویژه خدمت آنانیکه از دست ظالمان ووطنفروشان درچهار دههء اخیر،اسپندواردراطراف واکناف این کرهء خاکی درحالت آوارگی ومشکلات گوناگون زندگی دارند،تبرک وتهنیت عرض میدارم.

مقام والای مادرآنقدر بلند است که قلم توانائی تحریرآنرا ندارد.

محبت مادران برفرزندان شان بی نهایت بوده که غیرازخداوند عالمیان وخالق مادران،دیگران قادر به درک آن نمی باشند.

بطورمثال یکی ازاین محبتهای مادرمرحومهء خودراخدمت خوانندگان گرامی تقدیم میدارم.

سالهای۱۹۶۷ یا۱۹۶۸ بود که دررخصتی تابستانی خود،از شوروی سابقه که درآنجا تحصیل میکردم، بوطن عزیزم رفته بودم. درآنزمان برعلاوه کابل درلوگرهم جایداد، زمین وخانه داشتیم که دراین روز های رخصتی چند روزی را به لوگررفته بودم. درآنروزها فرش یکی از اتاق هارا کاه گل نموده بودند که من متوجه  نشده وپایم را روی کاه گل تازه گذاشتم و چاپ کف بوتهایم روی آن نقش شده بود.

مادر مهربانم که متوجه نقش کف بوتهایم درآنجاشده بود،آنرا طوری محافظه کرده بودکه خراب نگردیده وازبین نرود.بعدازچند روزی

دوباره روانه اتحاد شوروی سابقه گردیدم. یکسال بعد که بازهم در رخصتی تابستان بوطن عزیزم رفته بودم چندروزی را به لوگررفتم.

مادرمهربانم همان نقش کف بوتهایم را بسیارخوب نگهداری کرده بود وبرایم گفت که هرروزبیادت نقش کف بوتهایت را می بوسیدم.

این خاطره ومحبت مادر مرحومم را تاکه زنده باشم فراموش نخواهم کرد، ودرهمین دقایقیکه این سطور را می نویسم اشکهایم از چشمان سرازیر گردیده است.

بلاخره از جور روزگار وخیانت وطنفروشان ونوکران بیگانگان مادرم تقریباً سی وچهار سال قبل درملک غربت درشهر مشهد مقدس داعی اجل را لبیک گفتند ودورازوطن دوستداشتنی اش دربهشت رضا در مشهد مقدس سر به تیرهء تراب گذاشتند. خداوند منّان مادر بنده را با تمام مادرانیکه درغربت، دهر فانی را وداع گفته اند،غریق دریای رحمت بی منتهای خویش بگرداند.

مادربه ملک غربت رفتی زپیش ما

جانم فدات بهر چه کردی پریش ما

پوهنوال داکتر اسدالله حیدری

۱۴ می ۲۰۱۷ 

سدنی – آسترالیا

خصمِ وطن

تاریخ نشر: شنبه ۲۲  ثور (اردیبهشت)  ۱۴۰۳ خورشیدی – ۱۱  می ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا

خصم وطن

ای خـدا ! آرامـش وصلـح  وطن گم کرده ام

سرزمینـم رفت زدسـت،آرام  تن گم کرده ام

آن فضــای باصفــایِ میـهنـــم افغــا نْسِــتان

را زدست جانیـان، خصـم وطن  گم کرده ام

بسکه افـزون شد به ملکم،آدم حیـوان صفت

فـــــرق بـیــن آدم وگـرگِ دمـن گم  کرده ام

دشـمنــان کـشــورم گــردیـده اند  بـــادار ما

دوســتــداران وطــن،ازانجـمـن  گم کرده ام

خلـق وپـرچـم نوکـران خِـرس  قطبی،میهنم

رایگان دادند به دشمن،آن چمن گم کرده ام

جنگ سالاران بیـرحم،بهـرکسب جاه ومال

میکنند ویران وطن،باغ وچمـن گم کرده ام

نـوکـران اجـنـبــی،بــرگــردهء  ملـت سـوار

قاتل صدهـا هــزارند،مـردوزن  گم کرده ام

طـالـبــان دیـوبـنــدی،دشـمـن اســلام نـا ب

با عملکردهایشان،دیـن ازوطن گم کرده ام

چـورکردند موزیـم وتخـریـب نمودند آبدات

زان سبب ازمیهنـم، یـاد کُهــن*گم کرده ام

از خیانت های کــرزی بـا همـه دورو برش

ثــروت ودارائیِ مُلـک ووطــن  گم کرده ام

رشــوه ورشـوه ستـانی،گـشته امری آشکار

حـاکـمـان صادق وخـادمْ وطـن  گم کرده ام

در محـاکـم غیـر جیـبـت را نبـیـنـند خائنـان

عادلانه حکـم حق،ازاهـل فَـن**گم کرده ام

عـالـم و فاضل همـه،ترک وطن کردند زظلم

درعــزای نخـبـگان،روح از بدن گم کرده ام

باحمـایـت هـای شـیـطــان،روبهـی مکـارِ پیــر

گـشـتـه سلطــانِ وطـن،شـیـر ژِیَن گم کرده ام

سفله پرورگشتـه است بس آسـمـان وهم زمین

جُـغـد شـده بلبـل ولی،سَـروِ سـمن گم کرده ام

یــا الهــی! مـیـهـنــم تـا کــی بـود زیــرســتـم

“حیدری” زین بخت بد،مادروطن گم کرده ام

پوهنوال داکتر اسدالله حیدری

۱۴ نوامبر ۲۰۱۲ 

سدنی – آسترالیا

*– یاد کهن_ یادگارهای تاریخی،آثار عتیق

**– اهل فن_ قضات، علمای شریعت

خاکِ وطن

تاریخ نشر: سه شنبه ۱۸  ثور (اردیبهشت)  ۱۴۰۳ خورشیدی – ۷ می ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا 

خاک وطن

دوستان ترک شما گربکنم درغـــربت

کفـنـم کرده بخــاک سیهـــم بسپــــارید

تا که روحم زشمیـم وطنــم شـــاد شود

قدری خاک وطنم زیرسـرم بگــــذارید

بهرآمـرزش این بنــدهء هجــــران دیده

ســورهء حمـد ودعائــی نثـــــارم دارید

بنویسیــد به لــوح سـرقبــــرم ازمــــن

مُردم باعشق وطن،دردل خــاکــم دارید

چه شودگـرعزیـزان،زرهء لطف وکـرم

نــازبــوئی وطنــم بـرسرقـبــرم کــارید

هــرزما نی اگرآئیـــد، بسـرتربـت مـــن

 لاله ازیــاد شهـیــــدان به مــزارم آرید

گــذرتان شـود گــربســوی میهـن مــان

داغهـــای دل من قصـه به مـــامم دارید

مــادرم رابگوئیــــدزمن ازروی نـیـــاز

 پسـرت هـجـــرتوبس دیده،دعـایم دارید

درشب جمعـه اگـرسورهء یاسین خوانید

“حیــدری“را طلــب عفـو،زغفّارم دارید

پوهنوال داکتر اسدالله حیدری

۱۵ مارچ ۲۰۱۱

سدنی – آسترالیا