دوبیتی ها و رباعیات
از الحاج محمد ابراهیم “حبیب زی”
دوبیتی ها و رباعیات
تاریخ نشر سه شنبه ۲۲ قوس ۱۳۹۰ – ۱۳ دسامبر ۲۰۱۱
پـروانه صفت می تپـد این دل بـه حریمش
هرجـا که زمین است همانجاست حریمش
اینـبارنرود جان من جز به تمنای وصالش
چون وعـده نمـودست قـران دیدار کریمش
*******
عطری ز مُلک گلسـتانم آرزوست
خوابی به سـخرۀ پغمـانم آرزوست
آرزو بسیار و خواجۀ آرزو به کار
بهر وطنم لطف خداجانم آرزوست
*******
پـروانه به شاخی نشـیند که آزار نبیند
با آن تمـنا که شـکست زشاخسار نبیند
تو هـم لانۀ خـود پـاک زحرام نگهـدار
تاآن دل افسردۀ توزحمت روزگارنبیند
*******
پَری بـه پـرواز بـه سـر کـوه کی آیـد
مَلک به شـادی بـه دَر و سـوی کی آیـد
آنانکه جگرسـوزیتیمی جـگرسـوخته اند
نورخداراچه دانی به رخ وروی کی آید
*******
ادامه دارد
دیدگاه بگذارید