خاتم بی نگین
سید همایون شاه عالمی
سید همایون شاه عالمی
۱۶ اکتوبر ۲۰۱۱ م
لارتن / ورجنیا
ایالات متحده امریکا
خاتم بی نگین
شریر و غـــــره بدیدیم گرد و خــاک زمین
که گویی بر فلک اینـــــست شاه فخر نشین
به لاف کِرده نمــــودست شور خویش بیان
دهـــــان به وسعت گفتار شد طــــویل چنین
یکی ز علم و هــــنر گـشته است لاف زنان
دگر نمــــــــوده سپر بهــــر هر گناه ز دین
یکی بنام پدر گـــــــشته در غرور نــــــهان
دگر ز منصـــــــــب باباست بُرده راه کمین
یکی به ظـلــم کـــشد تیغ زآنکه بوده فـــلان
دگر نبشته ز قومش فــــــسانه روی جــــبین
یکی ز قتل بَرَد تیغ در گلـــــوی کـــــــسان
دگر به نیش زبان می زند ز بغض و ز کین
فــــــــساد خود کُشی از نو نهاده پا به زمان
بخاک و خـــون بکشد مردمی به رسم نوین
سری نفــــــــاق به هر تن نموده ترس بجان
به دور قریه چه دیوار کرده همـــچون چین
بر آن سری که نفـــــاق آوَرَد به کشورَ مان
ز آسمــــــــــان بسرش گشته لعنت و نفرین
ببین به چـــــهرۀ معصوم کودک افغــــان
مبین که چهرۀ دزدان کـــشیده رخ چو لعین
به هر سو ملک سلیمانی بنگری به جــهان
مگر که خاتم ما گــــــم نموده اصل نگـین
بساط فسق خــــــــبیثان رَوَد اگر ز مـــــیان
بدانکه کـــــــشورما هم شود بهـشت برین
ز اشک و ناله (همایون) رسیده بین بفـغان
درون سینه به آتش کـــــــــــشیده آه حزین
سید همایون شاه (عالمی)
دیدگاه بگذارید