ارسال شده توسط admin در
اشعار( هجدهمین سال نشراتی )
تاریخ نشر : پنجشنبه مؤرخ ۲۴ میزان (مهر ) ۱۴۰۴ خورشیدی ۱۶ اکتوبر ۲۰۲۵ میلادی – ملبورن – استرالیا
شاعر : زنده یاد استاد صابر هروی – فرستنده : محترمه ادیبه صابر صادقیار
افسانه پاییز !
هم خوابه عروس چمن گشته زمحریر
از فرق نسترن
تاج سپید و دلکش او دور گشته است
بلبل به گوش گل غوغا نمی کند
شد لانه قشنگ و فریبای عندلیب
بر شاخ گل خراب
دیگر نسیم صبح فرحبخش و عطر بیز
در گوش یاسمن نجوا نمی کند
قندیل گل به خاک سیه در مسیر باد
آواره می دود دنبال سرنوشت
تیهو سفر نمود هو هو کنان ز باغ
خشکیده سبزه ها و فرو ریخت برگ‌ها
یخ بسته جویبار و شد عریان درخت ها
آوای جانفزای دل انگیز بلبلان
از شاخه های لخت درختان نارون
در گوش باغبان هرگز نمی رسد
دیگر صفوف گل با جلوه های نغز
چون رقص دختران قبا چاک و عشق ورز
با پیچ و تاب باد ندارند همرهی
آری !!!!
حریم باغ از دستبرد پنجه غارتگر خزان
ایمن نمانده است
هر خوبی که بوده به تاراج رفته است
گلپرور خمیده قد زار و مو سپید
با حسرت و دریغ هر سو که می رود
هر بوته را که می نگرد مکث می کند
یادش نمیروند که به صد رنج و اهتمام
هر جا که می نشست خیشاوه می نمود
خار و خس و گیاه طفیلی نمی گذاشت
تا هم نشین زنبق و سوسن شود به زور
با دقت زیاد ، با بوسه خیال
هر غنچه را نوازش و بوییده می گذشت
هر شاخه را جدا به نگه لمس می نمود
آوخ !!!!
ازینکه زود خنیاگران باغ از او روی تافتند
جولان رسته ها ز نظر گشته نا پدید
خالیست کورد ها ،
مردند دوستان
شد فرصتی که با همه دلبستگی که داشت
نآرام و بیقرار و اسیر شکست ها
با داس کند خود ، چون بیل گور کن
پشتاره ای ز اسکلیت دوستان خود
یعنی زشاخ و برگ گل بوستان خویش
بندد به چابکی
تا در تنور سرد زن پیر خود برد
هیزم ز باغ ، در عوض گل به گلفروش
اری !!! چنین بود رسم زمان همیش
اینست مقتضای طبعیت به روزگار
اینست داستان پر از غصه خزان !!!
صابر هروی
