۲۴ ساعت

مرحوم غلام سرور دهقان کابلی ، پیرِ عارف و شاعرِ وارسته

( هجدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : شنبه  مؤرخ ۲۴ عقرب  (آبان ) ۱۴۰۴ خورشیدی ۱۵ نوامبر ۲۰۲۵ میلادی –  ملبورن – استرالیا

مرحوم غلام‌ سرور دهقان کابلی،

پیر عارف و شاعر وارسته

دامنم پُر گشـت از اشـک و دلم خالی نشـد

گرچه دهقانم، غنی میسـازد این گوهر مرا

غلام‌ سرور دهقان کابلی آن پیر عارف و شاعر وارسته که سال ۱۲۸۲ خورشیدی از افق نور سر برآورد و در دوشنبه روز ۱۱ حوت ۱۳۵۴ خورشیدی غروب کرد.

اما نه در خاموشی که در روشنی فنا. او رخت از عالم صورت بربست تا در اقلیم معنی مأوا گیرد. 

خاک چهاردهی کابل پیکر مطهر او را در آغوش دارد ، اما روحش در ملکوتِ اعلی عشق سیر می‌کند و بر لوح جان عارفان نامش چون ذکر حق حک شده است.

او سالک راه حق بود، پوینده‌ی طریق صفا، که هر بیتش نه از جوهر کاغذ، بل از خون دل نقش بسته بود. 

در نگاه او هستی جز جلوه‌ ای از «هو» نبود، و هر نفَسش ترجمانِ بیخودی و فنا بود.

جمعه‌ گذشته که بر مزارش رسیدم هوا آکنده از بوی حضور بود. 

سکوت قبرستان چون ذکر پنهانی درویشی در نیمه‌ شب، طنین داشت.

 خاک مزارش گویی با من سخن می‌گفت:

«ای رهرو در طلبِ حق اگر میروی از خویش بگذر؛ که دهقان در گذشتن از خود به جاودانگی رسید.»

او دهقانِ دلها بود بذر معرفت را در خاک جان کاشت و با اشک و عشق آبیاری کرد تا بوستانِ وصال بروید. 

چنین است که نامش در گذر زمان، چون اذان عشق، جاودانه بر گوش جان می‌پیچد.

ذات لاشریک مغفرتش کند.

با مهر و ارادت 

احمد محمود امپراطور

جمعه ۱۶ عقرب ۱۴۰۴ خورشیدی 

کابل/افغانستان