۲۴ ساعت

شب دیجور

( هجدهمین سال نشراتی )

تاریخ نشر : دوشنبه  مؤرخ ۱ جدی  ( دی ) ۱۴۰۴ خورشیدی  ۲۲ دسامبر ۲۰۲۵ میلادی –  ملبورن – استرالیا

شبِ یلدا

این همان دراز ترین شب سال است که پایان ان پیروزى نور برظلمت را رقم میزند و روز ها رو به درازى میگذارند

این شب را مردم دور هم جمع شده و با نشاط و سر گرمى میگذرانند و چه خوب است که درین شب طولانى و سرماى استخوان سوز بیاد سفره هاى بى رنگ و بوى هم وطنان خویش هم باشند.

این سروده هرچند که تکرارا میباشد ولى لا اقل مارا بیاد بینوایان مى اندازد

که دراین شب اجاق. و اطاق گر مى ندارند و درین شب با گرسنگى و سرماى طاقت فرسا. دست و پنجه نوم میکنند :

شب دیجور

باسفره بى رنگ و بو هر شب  بود  یلداى من

پنهان من ، پیداى من ، امروز  من ، فرداى من

سرماى طاقت سوز دى ، تا استخوانم میخزد

پنهان کجا خواهد شدن ، این رعشه ى پیداى من

تا سفره ى من شد تهى ، پر شد ز غم دل در بدن

هر گز نمى اید به کف ، سودى ازین سوداى من

یک مشت حکام  دغل ،   نان   مرا   دزدیده اند

بر گوش دزدان کى رسد، از سوز دل اواى من

گفتى شب یلدا بیا   دل   از   عزا   بیرون کنیم

ارى ، اگر اید خوشى ، در این  دل شیداى من

یلدا خوش است از بهر تو ، چون سفره ات رنگین بود

یلداى من ارد به خواب ، آش ابو درداى  من ۱

دیوار شادى تو شد از اهن و سیمان و سنگ

هرلحظه مشت گل برد، توقان غم، از داى من ۲

دیجور باشد هر  شیم گر تیر  یا  بهمن   بود ۳

خوابى ندارد چشم من ،با خوان غم افزاى من

خشت و گلى ایوانِ  دل   ،از بس که شد   با غم عجین

تغییر کرد این قافیه، از داى من، بر زاى من ۴

دستى نه تا بر سر زنم ، پاى نه تا بر در  زنم

با معده ى از تان تهى، اى واى من ، اى واى من.

محمد على فرحتیار

۲۰ دسامبر ۲۰۱۸

فرایبورگ –  المان

٠٠٠٠٠٠٠٠٠٠٠٠٠٠٠٠٠٠٠٠٠٠٠

پى نوشت:

۱ – اش ابو دردا : نوعى غذا که به نیت شفاى مریض تهیه میگرددو براى فقرا میدهند

۲-  داى : دیوار گلى

۳- دیجور : تاریکى ، شب تاریک و طولانى

۴ -زاى : امر به زاییدن و به معنى زاینده. در ترکیب : وازاى ، سخت زاى.