۲۴ ساعت

شرجه رفتم تا بدانجایى که مولایى شدم

در درمسار وکلیسا وکنیسه سرزدم

موسوى وهندو وسیک ومسیحایى شدم

محورویت گشتم وازخود بُریدم ناگهان

عشق درمن شعله افشان گشت وهرجایى شدم

سِحرِ اعجازِ بلارا دیده ام درعزمِ خود

فارغِ ازدردِ فراگیرِ تن آسایى شدم

دست ودلبازِ محبت گشته ام تابى کران

کینه را از خود رهانیدم وغوغایى شدم

خنده براحساس گیجِ کفر وایمان مى زنم

زایرِ والا نگاه عرشِ زیبایى شدم
….
نورالله وثوق
…
١۵:١٩ دوشنبه ١٣٩٨/٧/٠١خورشیدى