۲۴ ساعت

بسکه سالِ ما پر از فصل زمستانی شده

از هجوم جهل بر اندیشه گاه ما دریغ !

گرمی بازار ؛ جای عقل ، نادانی شده

شهر و ده از غصه لبریزند و ماتم در بغل

تا که دیو حاکم بر ارونگ سلیمانی شده

اوج گاه قلهء احساس از بی حرمتی

گشته لرزان نرم نرمک رو به ویرانی شده

عطر راستی کی شکوفا گردد از برگِ لبی

حرف دل ها با زبان ها غیر انسانی شده

لاله ها در شط خون هر سو شناور روز و شب

روزگار عشق افسوس خیلی بحرانی شده

عبدالهادی رهنما