۲۴ ساعت

چرخش دوران

تاریخ نشر چهار شنبه  هفتم  می ۲۰۱۴ هالند

محترم سید همایون شاه (عالمی)

چرخش دوران

سید همایون شاه عالمی

۷ می ۲۰۱۴ م

کابل – افغانستان

به عقلِ من نمی گنجد مــــــرورِ چـرخش دوران

نه یک من گــــشته ام اندر عبورِ بیخودی حیران

تصور در قضـــــاوت ها ز عمقِ فهــــم برخیزد

کجـــــا این دانش انسان، کجـــا آن بحر بی پایان

که تارِ کوتهـــــی عقلـــــــت چرا در کبر پیچیده

چه دادِ علـــم برآرَد لب ِ یک طـــــــــفلک ِ نادان

عجب کــاین ذره هم گاهی بسان کـــــوه میبالـــد

بگو خورشید او گشته ز شمع کوچک لـــــرزان

من از جایی سخن گویم که احسان موج می آرد

به من نوری بیفشــــــــانده ز پیدایی درآن پنهان

تو از مردن هـــراسانی به این و آن چه حیرانی

ز غفلت ها پریشانی من از لطفش شدم قــــربان

الا ای منتقـــــد باری به چشمِ حــــق بیا بنگــــر

چرا از هیچ میپیچی مرض را کی شوی درمان

زمین شاهد بوَد هرگه به شورِ حادثات ِ خـــــود

زمان تکرار می بیند که کوه ها میشود دامــــان

تو شاید واقفی یانه که از راهـــــی گذر کــردی

به زیرِ پای بنمودی بســــــی از لانه ی مـوران

مشو مغـــــــــــرور ای آدم که علم ِ تو قلیل آمد

کجـــــا سدّی برآوردی گهــــی در آمد ِ طـوفان

ز ضعف خویش مینالـــد حــــــدودِ قـدرت ِ آدم

ولی طـــــوفان همی زاید هجوم خـشم ِ بیدردان

چــرا و چون به خرواری بیاید در دل هرکـس

(همــــایون) آنچـه پوشیده نشد بر آدمـی ارزان

سید همایون شاه عالمی