۲۴ ساعت

با تیغ شمشیرت دری تو گردن بیچارگان

غازی نه یی ای بی خبر ما مومن غم دیده ایم

با انفجار و انتحار صد خانه را ویران کنی

تاکی بیگیری جان ما ما بنده یی رحمنده ایم

نوکر شدی تو از کسی مارا غلام خوانی هنوز

ای بی خبر از حال ما ما چون خزان ویرانه ایم

در زخم های جان ما دیگر توان درد نیست

نمک چه میباشی دگر ما صید صد زولانه ایم

بس کن خدارا بیش از این دیگر توان زجرنیست

افسرده ایم پژمرده ایم ما با بی کسی و بی خانه ایم

هاشم حبیب زاده