زبان خارجی
تاریخ نشر پنجشنبه ۲۹ نوامبر ۲۰۱۲هالند
صادق پیکار عصیانگر
زبان خارجی
صادق پیکار عصیانگر
گربۀ بود در لب جویی
که کند تازه دست و هم رویی
موشکی دید در ته دیوار
پشت روزی برآمده از غار
گربه چون دید موش سر گردان
دور از غار سوی لقمه روان
حرصش افزون شد و قدم بر داشت
پی موش شد روان وضو بگذاشت
موش از ترس گربه کرد فرار
گشت پنهان به غارتیره و تار
دهن غار تنگ و محکم بود
گربه را سر بزرگ و هم تن بود
ساعتی پشت غار حیران شد
هم به تزویر و هم به ارمان شد
گفت باید که چاره ای سازم
بهرموش دام و حیله ای سازم
گربه چون سگ دوسه جفیدن کرد
موش قصد برون خزیدن کرد
گفت آنجا که سگ بباید بود
گربه از ترس او نخواهد بود
با برون رفتن از درون غار
گربه چنگی زد و بخوردش زار
پس از آن شکر کرد و لب مالید
سر حال آمد و بروت تابید
گفت : “بی شک به وقت صید وشکار
لغت خارجی بیاید کار”
صادق پیکار عصیانگر
جالب است و شرین!
شاد باشید جناب بزرگوار.
بسیار با مزه است پیکار صاحب.
خیلی طنز مقبول موفق باشید
دهن غار تنگ و محکم بود
گربه را سر بزرگ و هم تن بود
اگر همگی همچنین قافیه بسازد – روزگار شعر و شاعری تمام است .
اما مضمون شعر شما عالیست
امینی صاحب درست فرموده اید، من آگاهی ذا شتم که: ” که هرمه بی همر افند نطر به عیب کند”
وهم بأید به عرض برسا نم که این طنز در قالب مثنوی
نشا گردیده وبه خاطر معنی طنز از ردیف صرف نظر و به قافیه ” بود” اکتفت شده. باوصف آن از أشعاره عالمانه تان سپاسگززارم. تشکر
به آدامه پا سخ بالا : در مصراع با لا اشتباه املایی بوده قرار زیر اصلاح گردید.
” که هر که بی هنر افند نظر به عیب کند “
عبدالله جان امینی،
شما درست می فرمایید. من انتظارداشتم شما، به فحوای فرد ذیل، بسیار سخت گیر نباشید:
کمال لطف و محبت ببین نه نقص و گناه
هرآنکه بی هنر افتد نظر به عیب کند
باید به عرض برسانم که من هم متوجه همین مطلب شده بودم ولی به دو دلیل از مردف ساختن مصراعهای فری که شما به آن اشاره نموده اید صرف نظر کردم:
نخست بخاطری که معنی قربانی ردیف نشود، تنهابه مقفی بودن آن اکتفا کردم و از مرف ساختن آن صرف نظر نمودم.
دوم بخاطر اینکه چون دیگر مصراعهای این مثنوی مردف نیستند این نظم را مردف گفته نمی توانیم، اما از لحاظ مقفی بودن در آن کدام اشتباهی اگر یافته باشید برایم خاطر نشان سازید.
سوم اینکه شماقواعد عروض و قافیه را صرف در مورد نظم من در نظرگرفته اید، پس معلوم است که در منظومه ها و اشعار دیگران کدام اشتباهی نیست و همه کامل و بی عیب اند!