کجروش
تاریخ نشر پنجشنبه اول ثور ۱۴۰۱ – ۲۱ اپریل ۲۰۲۲ هالند
کجروش
پخته دیدم سوی دنیا روزگارش خام بود
در پس هر دانه پنهان تار های دام بود
مرگ وجدان مرگ انسانست دانم دانی اش
زندگی با جاهلان خود درد پُر آلام بود
هرکجا مرد حلیمی با سلاح علم و فن
روزگارش خسته بود و روز هایش شام بود
هرکجا پست رذیل خود فروش بدنمود
جام شادی در کفش با گردش ایام بود
رنگ های بی نهایت ریخته در خُم ریا
از شراب راستی ها خالی خالی جام بود
سر بُرند آن راستگو را یا زبانش میبُرند
کجروش درهر کجا محکم به استحکام بود
این عجب بازی شطرنج است در دنیای دون
کشت مات از چال مردم مایه ی اوهام بود
فیل و اسپ و رخ بفکر خود چلانَد چال را
پادشاه بی کفایت در میانه قام بود
آتش بی غیرتی با نام مذهب در گرفت
آفتاب راستی ها گم به پشت بام بود
راستگو با حرف حق بیچاره گشته دیدمش
نازک و خشک و ضعیف و پیر بی اندام بود
خنده ی این مشت جاهل گریه می آرد بچشم
هرکی داد از داد می زد دیدمش ناکام بود
همایون شاه «عالمی»
۲۰ اپریل ۲۰۲۲م
برادر محترم جناب عالمی عزیز درود بشما. بازهم سروده زیبا و مملو از احساس. مهدی بشیر
درود و مهر برادر والاگهر مهدی جان بشیر یک دنیا سپاس از نشر این سروده در سایت زیبای ۲۴ ساعت شما همیشه شاد و موفق و سرفراز و سعادتمند باشید