بادۀ ناب
تاریخ نشر چهار شنبه ۲۳ اپریل ۲۰۱۴ هالند
سید همایون شاه عالمی
بادۀ ناب
سید همایون شاه عالمی
۲۳ اپریل ۲۰۱۴ م
کابل – افغانستان
من گــــــــــر سخن نیک نیابم چه بگویم
در حیرتِ خود مست و خرابم چه بگویم
زاهــــــــد شده انگـــــشت شمارِ گنهِ من
انگار که فـــــــــارغ ز حسابم چه بگویم
مردم چه پسندد سخنی را که برهنه ست
هر لحظه که بیرون ز حجابم چه بگویم
در شعله ی عشقی بنشستم همگی عمــر
از ســــوختن ِ قــــلبِ کـــبابم چه بگویم
الحانِ دلم نغمه ی هستی کشد امــــــروز
من چون طــــــربِ تارِ ربابم چه بگویم
دوری به سـؤالات فلـــک حـیرتِی بودم
القصـــــــــــه ندارید جـــوابم چه بگویم
از بودن و نابودن من هــــیچ اثر نیست
با این تن خود نقش ســرابم چه بگـــویم
نادانی چنان ضـــعف برآورده ز غفلت
با دیده یی بیدار که خــــوابم چه بگـویم
چون غنچه سرآودرم و پرپر شده رفـتم
در دست صبا بوی گـــــــلابم چه بگویم
درشیشۀ ما ریخت (همایون) قدحِ عشق
من مسـت ازآن بادۀ نابم چه بگــــــــویم
سید همایون شاه عالمی
۲۳ اپریل ۲۰۱۴ م
کابل – افغانستان
عالمی گرامی ، بازهم مانند همیشه سروده زیباست . خط بردم و لذت بردم . موفق باشید. مهدی بشیر
دوست نهایت محترم و فرهنگی ارجمند جناب مهدی بشیر ممنون از حسن نظر تان
شاد و موفق باشید
در قصرِ (همایونِ) سخن پرورِ عالم
از دفتر و دیوان و کتابـم چه بـګویم
جوهر.