۲۴ ساعت

نمیه راه درد دل

هاشم حبیب زاده

نمیه راه درد دل 

هاشم حبیب زاده

۱۶ – ۷ – ۲۰۱۲

تاریخ نشر پنجشنبه ۲۹سرطان ۱۳۹۱ – ۱۹ جولای ۲۰۱۲

اول از زیر چشمت تو نگاه کردی

– سپس نوکر شدی و حیا را زیر پا کردی –

و روزی شد که طوق غلامی ات را طلا کردی

– توکه از گرمی آه جد من دود میگشتی –

زآهنگ رکاب اسب او فرسود میگشتی –

به طفل شوخ و شیطان خودت در بستر خواب

– پتان میخواندی ومانند موش خمود میگشتی

-توای هم درب پست و پلید و ناخدا

– توای برده یی پیرنگی و ای مایه یی شر و گناه –

چه میدانی که روزی توام بادار خواهی شد ؟

خوب میدانم که

کی را کور و کر کردی –

حلقه کردی به گوشش

باز بارش مثل خر کردی

– خانه ام ویران ومکتبم را شعله ور کردی-

و حالا شوق پادشاهی را در سر

میپرورانی تو ؟ 

تو گردر شرق من هستی و یا در غرب من باشی

– چه در کوه های من باشی

ویا دریای من باشی –

چه در منزل چه در ماوا

و یاهم سگ خونخوار سرراه من باشی

دیری نخواهد بود

سرت را پابوس قدوم مادرم سازم-

تنت را لحاف گرم و داغ طفلکم سازم

– استخوانهای وجودت زشت و سیاهت را

پایه های استوار بسترم سازم –

وازمو های سر چرب بوی ناک تو

پاپوش گرمی عسکر میهنم سازم-

ای دشمن جان خواه من

با تو عهد میبندم

به گوشت باز صدایش زنده خواهم ساخت

– به چشمت

تصویر دستار بزرگش پاینده خواهم ساخت –

و

بر فراز کوه غرور شاهدخت تو

رباط مرکبی جانانه خواهم ساخت

حبیب زاده