درمانده گی
خانم صالحه وهاب واصل
درمانده گی
صالحه وهاب واصل
۲۸ – ۲- ۲۱۱
هالند
تاریخ نشر چهارشنبه ۲۳ حمل ۱۳۹۱ – یازدهم اپریل ۲۰۱۲
به کی گویم خدا یا از غم خود
ز سوز سینه و از ماتم خود
چرا قهر خدا ناید به آنان
که می گیرند دست و پای انسان
مرا هم بود روزی دست و پایی
میان مردمانم بود جایی
رسید از راه دلالان ایمان
بدیل پول کردندجان انسان
میان خانه دور سفرۀ خورد
غریو مرمی آمد هستی ام برد
زن و فرزند نو پایم تپیدند
کفن از خون خود بر تن کشیدند
ندانستم گناهم را عزیزان
ولی از دست دادم پا و دستان
در و دیواری که پر از صفا بود
دگر غم خانۀ فامیل ما بود
کی را گوش است بر فریاد هایم؟
که کنج بستر غم گشته جایم
زکی داد و عدالت بر ستانم؟
کجا این قصۀ نامردی خوانم؟
تمام این چرا ها را که دارم
به درگاه کدام قاضی گذارم
به پای کی فتم چون نیمه جانی؟
که ماند بر لبم یک لقمه نانی؟
اگر خارش بیازارد تنم را؟
وگر اشکی کند تر دامنم را؟
ضرورت گرفتد بیت الخلایم
وگر عقرب خزد در زیر جایم؟
اگر سردم شود اندر زمستان؟
وگر سوزم ز گرمایی طموسان؟
وگر از تشنه گی خشکد زبانم؟
ویا زخمی تراشد استخوانم؟
کی را خوانم برای کمک خویش
به کی باور کنم ای بهتر اندیش
من و جلاد هستی هردو یکجا
بدنیا امدیم از امر یکتا
ولی او با خدادر همسری شد
برای دولت از ایمان بری شد
چونعش افتاده ام بنگر تو«واهب»
نیم حتی به مرگ خویش صاحب
به دست کی بخوانم این دعا را
که دور از هر کسی دارد بلا را
صالحه وهاب واصل
دیدگاه بگذارید