۲۴ ساعت

دیده درا

تاریخ نشر : چهارشنبه ۳  اسد ( مرداد ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۲۴ جولای ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

دیده درا

جانا  به  تیرِ غمزه  دلم   را  شگافتى

ظالم بغیرِ   من ،  دگر  کس   نیافتى ؟

اى شوخ چشمِ  دیده درا،  از براى چه

دل از برم   ربوده  و  بَعد   رُو بِتافتى

با یک  چنین   شیوه ى از  دلربایى ها

گویا که عاشق ام نشده  ، دل  نباختى

عادت نموده ام بهمه خود نمایى هات

شادم که غیرِ من ، بهیچ یک نساختى

گفتى بحرفِ مردمِ   بَدگو  نکرده یى

پس بهر چه در آتش هجران گداختى

هستى ( فروغِ ) دیده وجان دلم مدام

ستایل  پسند  بوده ، گلى  یکنواختى

بریاد دارى روزى چنین گفتمت زود

بر رُو  کشیده  خنجرِ  ابرو  بتاختى

حسن شاه فروغ

۹ جولای ۲۰۲۴

قربانی

تاریخ نشر : شنبه ۳۰  سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۲۰ جولای ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

قربانی 

هموطن دردِ من و ماو تو همخوانى داشت

آن زمانِ  که  وطن  بیسر و سامانى داشت

من و تو هر دو فریبِ دگران خورده بودیم

سُرخ و سبز هردو بسى قاتل و یا جانى داشت

جانبِ من  همه بى  تجربه و خود خواه بود

تیغِ  دستِ  تو  مگر  جوهرِ   نادانى  داشت

آنچه  از  دستِ   تو  سر   زد   بنام   اسلام

کى به احکام  خدا منطبق  همخوانى   داشت

دین فقط پیروى احکامِ  خدا  هست  و رسُول

باید  اسماعیلِ  خود  راهى  قربانى    داشت

تو  کمر  بستى  پى  کُشتن  و  قتلِ  دیگران

کُشتى آنرا که  ز هفت پُشت مسلمانى داشت

تو فقط  لُچ  کده  پا را پى از غصب  و فساد

خالق ،  آگاهى ز هر نقشه ى  پنهانى داشت

گاهى  بر فکرى وطن ، نفع و زیانش نشدى

دوست  بیرونى تو نقشه ى  شیطانى  داشت

رهبر و  عالم   و دانشورِ تو  عاشقِ  جنگ

نقشِ بر بادى درین  قصه ى طولانى داشت

خاکِ  من  کشور من  مردمِ رنج دیده ى من

داغِ   نفرت   بدل   آهنگِ  پشیمانى  داشت

این  همه  باعث  آن  شد  که  خدا قهر شود

کبرو  نخوَت  سر انجام  ، پریشانى  داشت

آن همه ظلم  و جفا هاى که  سر زد زِ سلف

در وطن خاک بسرى عالمى  ویرانى داشت

عدل  و  انصاف  بکن  پیشه  و آغوش بکشا

قدرتِ  مُلک که  خداوند  بتو  ارزانى  داشت

همه  آن  هایى  گذشت  لافِ   مسلمانى  زد

پُشتِ بیداد و  سِتم  اکتِ  نماز  خوانى داشت

بسى    حمامه   و   تسبیح   و   قباى   رنگین

سرِ منبر همه وقت عادتِ رجز خوانى داشت

بُرد با آن کسى است از سرى إخلاص بوطن

مرزِ تبعیض بشکست خصلتِ انسانى  داشت

نسزد  تا  به  ابد   جنگ  و  جدل  در  کشور

نتوان  با   سِتم   و  ظلم   ، حُکمرانى  داشت

در (فروغِ )  همه  آن ظلم و جفا کجروى ها

ملتِ  مایلِ   صلح  ،  ذوقِ  مسلمانى  داشت

حسن شاه فروغ

۷ جولای ۲۰۲۴

در پی آبادی

تاریخ نشر : پنجشنبه ۲۸  سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۱۸ جولای ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

در پى آبادى

اى که ادب پیشه   ادب  پرورى

دور زِ ادب جانب  کس  ننگرى

هر یکى  دانا  که  سخنگو  بوَد

مردِ   ظریف   آدمِ    نیکو  بوَد

با سُخنِ  نرم  چو  ساحر شوى

جذب کسان کرده و ماهر شوى

آدمِ  دانا  که   سُخن  سنج  شود

صاحب فرهنگِ پُر  از گنج شود

بحر شدى در دلِ  خود  جوشدار

خوب و بدِ قطره   فراموش دار

شاخِ پُر از میوه ى پُر بار باش

کاجِ  بلند  دوستِ  سپیدار باش

خامه مدام در رَهى  اندیشه زن

غیرى تعصب، رگ و ریشه زن

هیچ  بدردت  نخورد  این و آن

خویش نگهدارو بمان در امان

حرف من و ما و تو پیهم مزن

خامه  چو شمشیر دمادم  مزن

در سخن خویش کسى کم مزن

جمله  نسنجیده  بیک  دَم  مزن

توسنِ حرف و  سُخنت باز دار

حرف خطا رفته ى خود ساز دار

گفتنى ها  خیلى  زیادست رفیق

آدمِ  افتاده  بدور  است  شفیق

آگهم از حالِ تو  اى  هموطن

دردِ تو شد مایه ى هر دردِ من

البته  تقدیر   چنین   رفته  تا

مدتى چندى شویم  از هم جدا

علت نا شکرى  ما  شد  چنین

در  بَدر  آواره  بروى  زمین

ترکِ وطن کرده  بهر یک دیار

رفته زِ دست میهن و دارو ندار

داده فروغِ وطن از دستِ خویش

بیوطن و غمزده خوارو پریش

در   پى آبادى   میهن   شوید

بهرِ وطن همچو سرو تن شوید

حسن شاه فروغ

۵ جولای ۲۰۲۴

خواب

تاریخ نشر : پنجشنبه ۲۱  سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۱۱ جولای ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

خواب

ناگه  کنارِ  بستر ،  سر زد  یکى نگارى

رنجیده خاطر ازمن ، آن شوخِ دلفگارى

زرخند بلب نمایان ، در ظاهرش پریشان

بر کف گرفته جامى ، گفتا که میل دارى

پاشان  بروى  شانه ،  افگنده  خرمنِ مو

لرزان  قدم  بسویم  با چشمِ   پُر خمارى

بر خواسته  ز جایم  ، دلهره  و  پریشان

بِفشُرد مرا درآغوش ، از روى بیقرارى

گفتم رمیده  آهو  ، یک  عُمر  در  کجایى

گفتا گذار  ما را ،  برگو چه  حال  دارى

گفتم که دور از یار ، با دردو غم گرفتار

با صبر و برده بارى ، یک عُمر انتظارى

هرگز بفکرو ذهنم ، یکبار  خطور نکرده

با رنگ  زرد  بینم  ، بشکسته  اعتبارى

برگو ببینم از چه ؟ ترک ام  نمودى جانا

بر گشته  با  ندامت ، اظهار  شرمسارى

گفتا که خواب  بینى ، من  نیستم  کنارت

آواره چون ( فروغ ) ام درشهرو از دیار

حسن شاه فروغ

۳ جولای ۲۰۲۴

صعب العلاج

تاریخ نشر : پنجشنبه ۱۴  سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۴ جولای ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

صعب العلاج

ترا صعبُ العلاج  دردیست مرا  در نسخه دارویش

کُحل  بَر  چشم  میدار  گردى  خیزد  از سرِ کویش

اگر   خواهى    نسازى   تیره     کانونِ   محبت را

میاور بر زبان  الفاظِ   زشت    چینى   به  ابرویش

وگر خواهى  گذارد  پینه  بر هر   زخمى  ناسورت

بکش  دستى  ز  الطاف  و محبت  بر سَرو  رویش

حضورِ  جمله  فرزندان  و  فامیل  حُرمتش  میدار

بگو  قربانِ  آن  چشمانِ  پُر  افسون   و  جادویش

نوازش  بهترین   رَسم  و  رواجِ  مهربانى  هاست

بگیرش   سخت   در آغوش   استشمام   گیسویش

همیشه    شاکر  و  منت    گذار و   عزتش   میدار

دلش  بر دست  گیر  و  با محبت   مَیل   بر سویش

گذار  یکسو  برادر ،  زن  ستیزى  هاى   میهن را

تلاش  میدار خواهر  ، تا  نسازى زشت و بدخویش

هر آنکس  نسخه  را   با  چرب  زبان  ها  بیازماید

( فروغِ ) دیده مى بخشد  بَچشمان  یارى مهرویش

حسن شاه فروغ

۲۹ جون ۲۰۲۴

کهنه بدوش

تاریخ نشر : پنجشنبه ۷ سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۲۷ جون ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا

کهنه بدوش

دانا همه جا مردمِ کم حرف و خموش است

هر یک سُخنش قابلِ هضم  لایق نوش است

دیگى که در آن پخته  غذا ، نیست صدایى

خام بوده غذا هایکه دیگ در سرِ جوش است

فرهنگ و ادب ، کهنه  و   فرسوده نگردد

آثارِ کُهن ، لایق حفظ ،  واجبِ پوش است

هر چند بسى  ذوق  زده ى    نو شده اما

در کُهنه فروشى هنوز جوش و خروش است

پیرانه سران ، کُهنه خر و  کهنه پسند اند

هر کُهنه پسند   ، آدمِ أنتیک  فروش است

امروز   جهان   د ر   پى   آثار  قدیم اند

نو ساخته از کهنه همه صاحبِ هوش است

یک عُمر سفر کرده ( فروغ ) پُر غم و دردى

فرسوده بدن ، آبله پا ، کُهنه بدوش است

حسن شاه فروغ

۲۲ جون ۲۰۲۴

خاطرات

تاریخ نشر: پنجشنبه ۳۱ جوزا ( خرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۲۰ جون ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – آسترالیا

خاطرات

دفترِ از  خاطراتم   خورد   ورق

خوانده  آمد تا که  بر گیرم سبق

طفلى را بگذاشته یکسو نوجوان

در میانِ   دِه  با  خورد  و  کلان

دوستان هم  صنفى هاى مهربان

زیرک وشوخ خوش مزاق ونکته دان

مهربان   استاد   هاى   پُر  گهر

بهرِ  شاگردان  هر یک  چون پدر

هریکى  را  چون  پسر  پنداشته

علم  و دانش در کفش  بگذاشته

با وجود  آن همه  تنگدستى  ها

شاد  بودیم  با  تمام  مستى  ها

کس   بفکرِ  منزل  و ماوا  نبود

چای ونانى داشت گر شوربا نبود

بی سوادى  بود  اما  جهل  نبود

در  میانِ   بیسواد  نا  اهل  نبود

از خصومت  هیچ  آثارش  نبود

رسته  و دوکان  و بازارش نبود

کس بدین ومذهبت کارى نداشت

وز مسلمانى همه عارى نداشت

دین ودولت هم بتوکارى نداشت

اینقدر معمار و  نجارى  نداشت

ترک وتاجیک اوزبیک و پشتون همه

با هزاره  یک  دل و مصؤن همه

چون برادر یک دل  یک تن بودند

در شجاعت  وارث  میهن بودند

از  دل   این   خاک   مردان  دلیر

هر تجاوز گر براندند همچو شیر

اتحاد  و   اتفاق    و   یک   دلى

جوش  می زد در سرودِ  همدلى

خانه ى  اهریمنان  گردد  خراب

با سیاست بازى هاى  بى حساب

کیشت کردند در میان  تخمِ نفاق

سبز  گردید  خار   هاى   افتراق

از میانِ  هر خصومت   پیشه ى

دسته  بنمودند   تبر  یا  تیشه ى

بهرِ   قطع  سروِ نو رسته  بباغ

شستشو  دادند  هر یک  را دماغ

عده ى    افکارِ     نو    آموختند

آتشى  در ملک   خود    افروختند

عده ى گردید  اجبر و  زر خرید

رهبرو شیخ  پیرو پیشوا و مرید

رانو زد بر نزد  خصم  خویشتن

تا   فرا   گیرند     رموز   کُشتن

روزوشب درسِ خرابى خوانده باز

تحت  نام  دین   بگرفتند    جواز

تا که  برگردند   بمُلکِ    خویشتن

هریکى  را سر جدا د ارند ز تن

در میان  این همه  از  گیر و دار

وز  دو جانب  قتل  هاى  بیشمار

عده ى   میهن  پرست  با   وقار

تحت  تاثیر  فریب  و  یا   شعار

در صفِ سرخ و سفید مردانه وار

جان باختند بى حساب و بیشمار

سر   فدا   کردند  براى  میهنى

تا که بر قدرت رسیدند چند تنى

بعد از آن کس نامى از ایشان نبُرد

خاندان و اهل شان  از  فقر مُرد

آنچه می گفتند شعارى بیش نبود

کافر و مسلم  میانِ  خویش  نود

دزد  و  غارتگر    بهم   آمیختند

با چغُل  خاکِ   وطن   را  بیختند

هر یکى از  بی سواد  و  بى هنر

سرکس و سر زورو هرعاق پدر

صاحب کرچ و کلاه  افسر شدند

مالک  قصر و قلع   موتر  شدند

آنکه  او را  از پدر یک خر نبود

گاوِ پیر  و  یک   بزِ  لأغر  نبود

گویى ازهفت پشت دولت داربود

بر سرى  صد ها  نفر بادا ر بود

تاکه خویش وقوم منصب دارشد

نظم و قانون روزبروز مردارشد

ارتجاع نگذاسته بوددست زیرسر

نوکران  بگرفته  بود   زیرِ  نظر

چون خرابى ها به أوج خودرسید

سیل  دگر از  پشاور   در  رسید

نظم نیم بند ریشه و بنیاد  شُست

دفترو دیوان   از تهداب  شُست

خود سرى بود زور گویى وجنون

دست در شمشیرى آلوده  بخون

کوچه وپسکوچه هرسوجنگ بود

نیست ونابود مردم وفرهنگ بود

از  جنایت   ها   نیارم   بر زبان

تا نسوزد  خامه  را کام  و دهان

اجنبى ها  ناظرِ این   صحنه بود

هر کجا موجود در این پهنه بود

زآنسبب طرح وپلان تازه ریخت

ز آسمان دالر بروى جمله بیخت

گفت هریک  تا  که  ملیونر شود

گوش بفرمان نوکر و چاکر شود

الخلاصه  رهبران    نوکر  شدند

پیش  گام آن   همه   کافر  شدند

روس را با دستِ خود آورده اند

دالِ  پاکستان  بناحق  خورده اند

سر   بپاى     امریکا    بگذاشته

خاکِ خود  را زیر و  پا بگذاشته

سال ها روکش  بروى  دین شده

تحت  امرِ کافر  و بى   دین شده

(ازآلف تا ى ) وطن  را سوختند

آتشى  در  مُلک  خود   افروختند

در پى صلح و صفا نگذاسته گام

در سیاست هفته فهم  و کله خام

در پى اندوخت  سیم  و زر شدند

زر خرید   و  چاکرِ    دالر  شدند

چانس میهن دارى از دست داده اند

تا   بپاى  اجنبى  سر  مانده  اند

اى سیاست  باخته   هاى  بى هنر

بس کنید  بهر خدا از  شور و شر

بهر برگشتن  بقدرت   باز  چنین

سرخ نسازازخون فرزند سرزمین

اى  عزیزان   و   جوانان   وطن

اى که هستید بهرمیهن روح وتن

دست  بر دارید   ازین   دلال  ها

زین  همه  کوزه گر  و  کُلال  ها

بهرِ  قطع  جنگ  بر  خیزید  بپا

جنگ نمى آرد بمُلک صلح  وصفا

عُمرما درجنگ  هاى  صرف شد

سر سفید اکنون  بسان  برف شد

هیچ سودى را نبردیم ما ز جنگ

گشته آواره زدست رفت نام وننگ

در   پى   آبادى      میهن   شوید

خارِ  چشمِ  هر یکى  دشمن شوید

از غلامى  جمله  بر دارید  دست

سر ندارید  نزدِ  پاکستان    پست

آمریکا  هرگز نبوده  دوست تان

جاى دالرخورده گوشت وپوست تان

در سیاست   مادرِ  شیطان   بوَد

هر خرابى  در جهان  از آن بوَد

بردرِروس بعد ازین زوزه مَکش

ماس مایه کرده  از کوزه  مکش

از سیاست هاى ایران  کن گریز

چون زند شهرگ مدام با تیغ تیز

دست بسوى مردم خود کن دراز

ترک و تاجیک را ازآن خود بساز

با   هزاره   می توان  دلشاد بود

صاحب   یک    کشور  آباد  بود

در جهان فرزند او نام آور است

وارثین  و  پاسدار  کشور  است

زن  ستیزى  را  بدور  بگذاشته

خواهران  بر دردو غم نگذاسته

دربِ مکتب باز دارید بعد  ازین

حُکم خالق در تعالیم است  چنین

گر  روانى   در رهى  دین  خدا

پیروِ شرعِ شریف مصطفى (ص)

با   عدالت   بایدت  رفتار   کرد

مرزِ سمت و قوم را هموار کرد

گر عدلت  پیشه  می دارى بملک

چون درختى ریشه میدارى بمُلک

گر  خیانت  پیشه  میدارى  بِدان

تیشه بر آن  ریشه  میدارى بِدان

در ( فروغِ )  خاطراتِ  خویشتن

جسته و بگریخته گفتم چند سُخن

حسن شاه فروغ

۱۹ جون ۲۰۲۴

لندن

دلِ آواره

تاریخ نشر: یکشنبه ۲۷  جوزا ( خرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۱۶ جون ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – آسترالیا

دلِ آواره

ایندلِ   نغمه   سرا ساز  و سُخن میخواهد

باغى بالا   و  چمن  زارِ   وطن  میخواهد

گوشه ى    لَم   زده  و  خاطرِ  آرام  دَمى

فارغ از دغدغه و رنج و  محن  میخواهد

یک صراحى پُر از باده و یک  ساقى شوخ

سَرو قد پسته لب و غنچه   دهن میخواهد

جایى باشد  که  بجز  باده   و  الفت  نبوَد

آنقدر سَر بکشم   تا   دل    من   میخواهد

هر قدر مست شدم بر  سرِ   دوشم   نبرند

سرِ من سجده بر آن خاکِ   کُهن  میخواهد

مست گردیده ببوسم  همه   رویده  ز خاک

بوسه ى گرمِ  مرا  سرو  سِمن   میخواهد

خاکِ من منتظرِ آن همه گرم  بوسى هاست

بوسه از صدق و صفا خاکِ  وطن میخواهد

بهر بر  بستنِ   ظالم   بسرِ    چوبه ى  دار

از عدالت  عمَر ، از  عدل  رَسن  میخواهد

دامنِ مملکت   ام پاک   ز   هر  جانى   دهر

باغ و راغ اش همه بى زاغ و زغن میخواهد

دل آواره  ( فروغ )  بسکه  بتنگ  آمده است

آب و  خاکِ  وطن  و دشت و  دمن  میخواهد

حسن شاه فروغ

۱۲ جون ۲۰۲۴  میلادی

عرضِ حال

تاریخ نشر: سه شنبه ۲۲  جوزا ( خرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۱۱ جون ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – آسترالیا

عرضِ حا ل

بجُز خالق  ز پُشتِ  پرده ى  عالم  نمی داند

ترا هم بردل آن دردیست نا محرم  نمی داند

بهریک عرض حالِ دل  نمودن سودمند نبوَد

کسانى  شاد زیستند  وز دل پُرغم نمی داند

نگهدارقطره هاى اشکِ  درد آلودِ چشمت را

که خارى گلستان از  ریزش شبنم نمی داند

مکن ازسیلِ اشکت جاده ى  رُخسار را ویران

کزین ویرانگرى جُز دامنِ  پُر نم  نمی داند

دلى درد دیده ى خود را تسلى دِه نریز اشکى

که دردِ چشمِ در این دهر را مرهم نمی داند

فراق و غربت و دورى میهن میدهد رنجت

شکایت هر قدر دارى بیش و کم  نمی داند

فروغ و الفت و مهرِ وطن درسینه پنهان دار

بجز فانوس  سوزِ شعله ى مُبهم نمی داند

وطندارم ، گلیمِ ماتم و غم از وطن برچین

جهان گردیده کوروکر، ازآن ماتم نمی داند

حسن شاه فروغ

۹ جون ۲۰۲۴

بیخبر

تاریخ نشر: دوشنبه ۲۱  جوزا ( خرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۱۰ جون  ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا

بیخبر

قدم بر جاى پاى  خصمِ  خاکِ   میهنت مگذار

که بعدِ هر قدم  در پیش  رویت خار گستردند

بسختى آن  همه   کوه  کُتل   پیموده  و دیدیم

بدستِ مردمِ  نا  اهل  و  بى هنجار   گستردند

براى مردمِ کاو سال ها  در خواب  غفلت بود

ز خارى افتراق  بر هر  درو  دیوار  گستردند

مرو برآن رهى جز مرگ وکُشتارو جنون نبوَد

کمین اندر  مَسیرت  دام  ها  بسیار  گستردند

شکسته شیشه ى شأن و غرورو عزت خود را

بپیش پاى خصمِ  خویشتن  هر با ر گستردند

اجیرى اجنبى  گردید هر یک  بهرِ سُودِ خویش

چو پاى  انداز برایش  دالر و کلدار  گستردند

مسلمان  بوده  اما  بى خبر از  دین  باعث شد

نفاق و دشمنى   در  بینِ هر  دیندار  گستردند

چنان  برجانِ هم افتاده  خونِ  یک دگر ریختیم

که گویى رنگ سرخ درکوچه و بازار گستردند

غلامى را بسى کرده  قبول  از  بهرِ زورو زر

بپاى دشمنان  شأن و شرف  بى عار گستردند

سر انجام در فروغ این همه میهن فروشى ها

گلیمِ  شامِ غم  در مُلک   چندین  بار  گستردند

حسن شاه فروغ

۶ جون ۲۰۲۴

سراشیبِ زمان

تاریخ نشر: سه شنبه ۱۵ جوزا ( خرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۴ جون  ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا

سراشیبِ زمان

آنکه بر عیبِ تو انگشت  نگذارد هر بار

احترامش بنما دوست  و رفیقش مشمار

دوست آنست که  ورا  خصلتِ آیینه بوَد

انعکاس می دهد آیینه که  بیند   صد بار

تلخ حرفى بسُخن هرکه نمود نرم دلست

سنگدل یابى بسى آنکه بوَد خوش گفتار

باخم و پیچِ کسى شیفته فریبش نخورى

تا که افتاده بدام  ناله  ندارى   زار زار

بسملِ دامِ هوس  را نتوان   داد   نجات

سَربسنگ میخورد آخرهمه جا بَد رفتار

سرگذشت مکتبِ از تجربه   و  پند بوَد

زندگى داده ز دست عُمر نبازید  بقمار

درسراشیبِ زمان هرچه که آید گذراست

قدرت و زورو زرو مستی مَى ، رنجِ خمار

اندرین بازى دهر هریکى را  نوبتى هست

عُمرِ ما در گذرو روزو مه و  سال بشمار

پیش از آن روز ( فروغ ) بارِسفر بربندى

شُکرِ فرصت بنما و سُخنى چند بگذار

حسن شاه فروغ

۴ جون ۲۰۲۴

چه خوب میشد

تاریخ نشر: یکشنبه ۱۳ جوزا ( خرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۲ جون  ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا

چه خوب میشد

کجا خوردیم  فریب  خصم گر هُشیار میبودند

نمى شد  کشورى  تاراج  گر   بیدار میبودند

بمنزل میرسیدیم گرچه مشکل بود امکانداشت

اگر   با  ساربانِ   قافله     همکار    میبودند

وطن در منجلاب خ انه  سوزى در نمى افتاد

اگر از صدق و از دل رهبر و سردار میبودند

چه بهتر بود که تسلیم رضاى کردگارِ خویش

نه   افتاده   به  پاى  اجنبى  ، دیندار  میبودند

نبود بر خصمِ  میهن جاى  پایى اندرین کشور

اگر میهن پرست  و  جمله  سنگر دار میبودند

نبود آگاه  ز رمز و رازِ ک شور  دشمنان  مُلک

اگر صادق  بدولت  صاحبِ    اسرار   میبودند

چه خوب میشد بجاى دشمنى باخویشتن هریک

درونِ  آستینِ  خصمِ  خود  چون  مار میبودند

نبودیم  خارِ چشم  آواره  بر هر گوشه ى  دنیا

وگر هر ظالمى با  رَحم  و مردم   دار  میبودند

چو مومن میتوان بر نفع خاک و مردم خود بود

نه  غدار و  ستمگر گر  همه  غمخوار میبودند

چه میشد جاى غصب وغارت و چورو چپاول ها

بضدِ   غارت   و  غارتگر  و   طرار   میبودند

( فروغِ ) عزت و شأن و شرف را حفظ بنموده

سیاست  پیشه ى  با  قدر و عزت  دار میبودند

حسن شاه فروغ

۱ جون ۲۰۲۴

سوداگر

تاریخ نشر: پنجشنبه ۱۰ جوزا ( خرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۳۰ می ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا​

سوداگر

تا چند زِ سرِ جور  و  جفا  زور فروشید

بر پیرو جوان  ا لبسه ى  گور  فروشید

در بسترِ بیمارى  کسى   جان    بسپارد

نا رفته  بگور  تحفه ى  کافور  فروشید

درآیینه ى خود  نگرى  دیده    بخود تا

قهرو غضبِ خویش چو اکتور  فروشید

سوداى جهان نقد بوَد ،   دست  بدستى

سوداى شما نسیه  و از  دور   فروشید

سوداگرِ پیشین پُر از چال  و و  ریا بود

بى چال و ریا سرکش و مغرور فروشید

بیداد کند فقر به   هر گو شه ى   کشور

تا لُقمه ترو خشک  به  مزدور فروشید

زین زور فروشى بَغریب بهترش آنست

قصرو قلع ى غاصب و  منفور فروشید

از قهرو غضب کاسته   بر عدل   فزاید

وز   عدلِ  سلیمان  بهر  مور   فروشید

بگذشته  فراموش    نما   حاکمِ  شهرى

تا چند  سخنِ زور  به  مجبور  فروشید

گُم کرده رهِ خویش  ندانیم   بکجا  رفت

از بهرِ( فروغ ) درشبِ تارنور فروشید

حسن شاه فروغ

۲۹ می ۲۰۲۴

شیرینی کلام

تاریخ نشر: دوشنبه ۷ جوزا ( خرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۲۷ می ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا

شیرینى کلام

تمناى    وصال   و   دیدن  یار

بهریک سمت و سویى  میکشاند

خیالش لحظه ى  نگذاشته آرام

سر  افگنده    بکویى   میکشاند

بدامِ  خود  فگنده  مرغِ  دل را

بهر یک  تارى  مویى   میکشاند

دماغم مَست از عطرِ دو  گیسو

گلاب و عطر و بویى  میکشاند

بگلزارِ  جمالش    خیره  گردم

ز بس دیدارى  رویى   میکشاند

ظرافت ها و شیرینى  کلام اش

مرا بر گفت و  گویى   میکشاند

(فروغ) حُسنِ مهتاب گونه ى او

دلم   بر    جستجویى   میکشاند

خُمار  باده   زآن    لعلِ  لبانش

مُدام  طرفِ   سبویى   میکشاند

حسن شاه فروغ

۲۲ می ۲۰۲۴

چه سُود

تاریخ نشر: چهار شنبه دوم جوزا ( خرداد )  ۱۴۰۳ خورشیدی – ۲۲ می ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا

چه سُود

عُمرِ إنسان در قفس صدسال گرباشد چه  سُود

بال و پر بشکسته بر هر حال گر باشد چه سُود

فرصتِ جولان  و پرواز گر بگیرند از تو باز

سر تا  پایى  وجودت  بال  گر  باشد چه سود

می توان  بر  توسن  آمال سوار  قمچین نمود

آرزو  ها  فاقد  إقبال   گر   باشد   چه   سود

جان  دهى  در عشقِ  میهن اندر این  آوارگى

کشورى بیگانه  فارغبال  گر  باشد  چه سود

دستگیرِ    مردمِ    بیچاره ى    خود   نیستى

دستِ خیرت کوه از هر مال گر باشد چه سود

جُرأتِ امداد و  دست  پیشى  ندارى  بهر کس

اشکِ  تمساح  ریختن  با  قال گر باشد چه سُود

دهر   جایى   امتحان    بندگى   خالق    است

بنده ى  از امرِ حق إغفال   گر باشى  چه سُود

غافل از مرگ در غمِ جمع کردن  مال و منال

همچو قارون غرق و مالامال گر باشد چه سُود

در   بساطِ  خامه ى  ما  روشنایى  بیش نیست

بى ( فروغ ) هر خامه و اقوال گر باشد چه سُود

حسن شاه فروغ

۲۰ می ۲۰۲۴

همسر

تاریخ نشر: یکشنبه ۳۰ ثور (اردیبهشت)  ۱۴۰۳ خورشیدی – ۱۹ می ۲۰۲۴   میلادی – ملبورن – آسترالیا

همسر

عزیزان گر زنى دارى که یارو یاورت باشد

رفیق خوب  دوستِ  نازنین  و همسرت باشد

محبت پیشه  و  درد  آشنا  با بُرده  بارى  ها

برایت مهربان  همسر عروسِ  مادرت  باشد

زمانى پُشتِ روزى دور از منزل بسر دارى

بفکرى   زندگانى  خانه  و بام  و درت   باشد

اگر تقدیر چنین رفته که دارى انچنین همسر

که الطاف و محبت هاش دور از باورت باشد

بپاس   این  همه  لطف و  شفقت  هاى او باید

گذار  اندر  امور  خانه  گاهى  شوهرت باشد

وگر او با چنان اوصاف دارد حُسن و زیبایى

ترا با لطف باید هر دو دست  پیشِ برت باشد

بِکاه از زن ستیزى هاى بیجاوزغرور خویش

گذار وقفى  برایش  گاه  گاهى  راهبرت باشد

بحرفِ این و آن هرگز مرنجان خاطرِ نازش

که سخت  گیرى  بیجا  باعثِ دردِ سرت باشد

چنان رفتار بر خود پیشه دار تا بیشتر از پیش

ترا دید خسته  با  صد ناز  قربانِ  سرت باشد

( فروغِ ) معرفت درخویش روشن دار تا که او

چو پروانه بسوزد بال و پر دَور و بَرت باشد

حسن شاه فروغ

۱۷ می ۲۰۲۴

مشکل گشا

تاریخ نشر: پنجشنبه ۲۷  ثور (اردیبهشت)  ۱۴۰۳ خورشیدی – ۱۶ می ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – آسترالیا

مشکل گشا

وطن  را کرده  سیل   نابُود نالم

ربود با  خود هر آنچه  بود نالم

خداوندا چه  گویم  وز کدام  یک

فرا  بگرفته    تا ر  و  پود  نالم

بوَد دست ام بلند  بر در گهى تو

کریما  از  کدام   یک   زود  نالم

زجنگ و دشمنى  واز خصومت

سراپا   ملت ام     فرسود   نالم

ویا از جهل و ظلم و زور گویى

که نزدت بوده اند   مردود  نالم

و یا از دشمنى  با  علم  و دانش

نمودند   هر درى   مسدود  نالم

خودت از حال هر یک آگه هستى

که داریم  ما  بسى   کمبود  نالم

فقط ازروى رحمت وز کرم بیش

ببخش  بر حال  ما   بهبود  نالم

تویى مشکل  گشا   بر مشکل  ما

چو کردى هست این  موجود نالم

(فروغ)دستش بلند بَردرگهى تُست

بغیر   از  تو  ندارد   سود  نالم

بجُز از  قدرتت   هر  قدرتى  را

شُمرده  نزدِ  خود   مردود  نالم

حسن شاه فروغ

۱۳ می ۲۰۲۴

اشارت

تاریخ نشر: چهارشنبه ۲۶  ثور (اردیبهشت)  ۱۴۰۳ خورشیدی – ۱۵ می ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – آسترالیا

اشارت

گوش دِه بحرفِ مردمِ درکام مرارت است

بر خواستند بپا ، که از ظلم  شرارت است

از خشم و قهرى  توده ى  مظلم  بکُن حذر

دست دار اگر عاقلى عقل و بصارت است

نشنیده ى که خانه ى ظلم  می شود خراب

گر قصرِ آهنین  و از سنگ  عمارت است

دیدى بچشم  جابر و خود  خواه  و یکه  تاز

خوارش نموده  خالق و اندر حقارت است

خواهى اگر  بقاى   نظام  صلح  پیشه  کُن

رحمى بحالِ  مردمى کاو در اسارت است

در فکرى  عدل  و داد  برآ   بهرِ   توده ى

کاو شاهدِ رذالت و صد گونه  غارت است

اندر ( فروغِ ) دین خدا ج سُنتِ رسول ص

مردم  گواهِ هر عمل  از من  اشارت است

حسن شاه فروغ

۱۵ می ۲۰۲۴

بهارِ وطن

تاریخ نشر : یکشنبه۱۶ ثور (اردیبهشت) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۵ می ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا

بهار وطن

وَلّا  که  بهارت    وطنم   راحت   جان  است

پغمانِ   تو  سر تاج  همه  روى  جهان است

آن  بادو  هوا آبِ  زلال  چشمه ى صاف ات

داروى شِفا بخش  بهر روح  و  روان است

هنگام   سحر  ناله ى   مرغانِ   سحر  خیز

لبخند  زنان  غنچه   و   بلبل    بفغان است

بگذاشته  نقاب  بر رُخ  خود کنج  و کنارى

نازک  بدن و سرو قد  و غنچه   میان است

شُکرانه خدا را  که از  جنگ  اثرى  نیست

هرچند گه و ناگه  صدا   هاى  کمان  است

مردم بسى از  فقر  و   تهى  دستى  بنالند

در بى پولى ها نرخ  و نوا خیلى گران است

دَر بستنِ از علم  و   معارف   ندهد  سُود

هرخوردو کلانِ وطن  از وضع  نگران  است

در دادِ  خدا غُره   مشو   دور   نگر باش

بِگرفتِ خدا شامل  هر عصر  و  زمان  است

از کبروغرور تکروى  ها  سخت  بپرهیز

اندر پى اعمال همه  سُود  و  زیان  است

این خاکِ بجا مانده  ز  اجداد    و   نیاکان

از یاد مبر کشورى هر ساکنِ   آن   است

وز حق تلفى ظلم و  ستم  دست   بگیرید

در عدل هدایاتِ رسول  حُکم  قُرآن  است

بگذار  بزخمِ  دیگران  پینه  که   اکنون

بر دست ترا قدرت و هم  فرصتِ آن است

دهقان دَرَود آنچه بدست  کِشت  نموده

در مزرع خود کوش ( فروغ ) تاکه توان است

حسن شاه فروغ

۴ می ۲۰۲۴

قسمتِ ما بود

تاریخ نشر : جمعه ۱۴ ثور (اردیبهشت) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۳ می ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا

قسمتِ ما بود

از  دهر فقط  دردِ  سرش  قسمت  ما بود

در زندگى هم  چشم ترش  قسمت  ما بود

یک عُمرِ دراز با غم  و باغصه پُر از رنج

بگریسته شبان تا سحرش  قسمت ما بود

وز شادى وعیش وطرب وسازو سرودى

بشنیدنِ  بخشِ  خبرش   قسمتِ  ما   بود

لبخند بلبِ  ما  نشگفت یک شب  و روزى

چون لاله پُر از داغ جگرش قسمت مابود

از خوردنى ها رزق حلال  مزدِ کفِ دست

بُردند زخوان خشک و ترش قسمت ما بود

از مال و منال  قصر و قلع  هیچ  نپُرسید

این مُفلسی ها خاک بسرش قسمت ما بود

از علم و هنر مکتب و درس  سود نبردیم

وز جهل سرا پا  ضررش  قسمتِ  ما بود

از دست وطن داده  و کاشانه خراب است

آواره  بهر  پُشتِ  درش  قسمت   ما  بود

چون مُرغکِ بیچاره و بى لإنه  درین  دهر

پرواز  بهر بوم  و برش  قسمتِ  ما  بود

پروانه صفت دَورى ( فروغِ ) شمعِ یارى

در سوختنِ بال  و  پرش  قسمتِ  ما  بود

حسن شاه فروغ

۲ می ۲۰۲۴

هفت و هشت

تاریخ نشر : سه شنبه ۱۱ ثور (اردیبهشت) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۳۰ اپریل ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا

هفت و هشت

آتشسیست  اندر  زبانِ   طبعِ  آتش   پرورم

گلخنى در  سینه  پنهان   دارم  و  خاکسترم

بسکه  نامردى  ز هریک  یارِ نامرد  دیده ام

بر تمامِ  وعده  هاى  این  و آن    بى باورم

آن  سیاست  بازیها مکر و فریبِ  بیش نبود

واى   بر حالِ  یتیم  و  بیوه  هاى   کشورم

از صداقت  ما فریبِ  این و آنرا خورده ایم

بى مهابا هر یکى را خوانده بر خود رهبرم

ما بفکرِ حفظِ خاک  و دین خود  در سنگرى

او بفکر غصبِ مال و ثروت و زورو زرم

ما   بفکر   خاک    و آزادى  و  آبادى  مُلک

او بفکرِ آنکه  سازد  پُشت  در پُشت  نوکرم

ما  بفکرِ  دین  و  ایمان  و  مسلمانی   خود

او  بفکرِ  اینکه    بفروشد   بهر  یک  کافرم

سرنوشتِ  ملتم  با اشک  خون  خورده گره

بَرگرفتن از سرِ خوان لقمه ى خشک و ترم

با همه بدبختى ها هر روز با لاف و گزاف

دست بردار نیستند تا  مرگ  گویا  از سرم

تکه بازان هریکى نازد بهفت و هشتِ  خود

سرخ و سبز گوید هر یک  نزد مردم برترم 

بیخبر از آنکه تاریخ  کرده  محکوم هریکى

ظالم و خونخوارو دزد و فاسد و سودا گرم

لاله  را گر داغ  دل از ظلم  و استبداد  بُود

سنگ وچوب مینالد ازهرغاصبِ ویرانگرم

در دیارِ غربتِ خود زار مى نالد ( فروغ )

عُمر بیجا رفت افسوس  خاکِ عالم بر سرم

حسن شاه فروع

۳۰ اپریل ۲۰۲۴

عیب جویی

تاریخ نشر : شنبه ۸ ثور ( اردیبهشت ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۲۷ اپریل ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا.

عیب جویى

حاصلِ باغ  و  زمین  خود   به  آتش سوخته

سالها شد خوشه  چینِ  مزرعه ى بیگانه ایم

مُلکِ خود  را   زیر   پاى    اجنبى   بگذاشته

خود بمُلک  دگران  بى  سرپناه   و  خانه ایم

در پى بربادى همدگر هستیم    سخت  کوش

آشناى خصم با دوست  هر کجا خصمانه ایم

دستِ خود را  پُل  نموده   بگذریم   از آبرو

همچو مارى بَرسرِ گنج  خفته در ویرانه ایم

در بساط زندگانى  هیج   چیز  بر ما   نماند

در بَدر آواره بر دهر بى   سر و سامانه ایم

در سر اخبار جهان است   نام ما  وردِ زبان

مو بمو در عیب جویى ها رقیبِ   شانه ایم

بى ( فروغِ )علم و دانش ره بمنزل  کى بریم

تا  بچند  آتش   زنانِ    خانه و   کاشانه ایم

فروغ

۲۴ اپریل ۲۰۲۴

گلشگُفتِ خنده ها

تاریخ نشر : دوشنبه ۳ ثور ( اردیبهشت ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۲۲ اپریل ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا

گلشگُفتِ خنده ها

زندگى ها  در  گذشته    ساده   بود

مومنان  بَرلُطفِ  حق    دلداده  بود

دَورو بَر همسایه     هاى   مهربان

بى   تکلُف    ساده  و   آزاده   بود

در غم و شادى بهم  دست پیش بر

بهرِ خدمت صبح و شام استاده بود

شربت و شهدِ  سُخن   در  جام  لب

قصه ها از  هر  دهانى   باده   بود

واژه هاى رنگ رنگ با  چاى تلخ

جاى نُقل بر روى خان  افتاده  بود

گلشگُفتِ   خنده  ها   بر لب  مُدام

جانشین   این  همه   غم  باده  بود

بى ریا و بُغض و کین  و بى غرور

رهروانِ  روى  هر یک  جاده  بود

در ( فروغِ )  مهر و الفت  زندگى

دَر  بروى  هر  یکى  بکشاده   بود

نا سپاسى   هاى   ما   باعث  شده

باز   ستاند  خالق  آنچه   داده  بود

حسن شاه فروغ

۲۲ اپریل ۲۰۲۴

قفس داران

تاریخ نشر: دوشنبه  ۶ حمل (فروردین) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۲۵ مارس ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا

به استقبال سروده ی استاد عزیزو گرامى ام جبین صاحب

قفس داران

خدا خود سالها هست شاهدِ مک رو فسون بهتر

جهان گر پاک  دارد  زین هم ه افرادِ  دون بهتر

شکستِ ظالم و خونخوار براى هریکى پندیست

 ندارید  طاقت  و  صبرِ  خدا  را ،  آزمون بهتر

ز دست جاهل  و ظالم وطن  تالابِ  خون گردید

شکست گر دستِ قایق ران در تالابِ  خون بهتر

به  استقبالِ  خصمِ  میهن  خود هر  کدام  تازید

وطن  بفروخته ها گردیده اند خار و زبون بهتر

بچاهِ    ذلت  و  خارى   فگندند    ملتِ   ما  را

نبود یک رهبرِ عاقل ، که گردد   رهنمون  بهتر

پرِ پرواز  نکشوده ،  شکستن  بال و پر هر یک

ز هر صیادِ خون آشام  قفس دارا ن دون  بهتر

ندیده روى شادى رهسپار  مرگ خواهیم گشت

اگر بر  روى  قبرِ  ما  ، نوازند   ارغنون  بهتر

به  امید  که   جاهل   سر بپاى   عقل   بگذارد

( فروغِ ) عشق  بر دل  با  قباى از جنون بهتر

وفا و مِهر از  شیرین   ندیده  پینه   بر  دستیم

بزخمِ  خود  نهادن   پینه ،  کُنجِ  بیستون  بهتر

حسن شاه فروغ

۲۳ مارس ۲۰۲۴ میلادی

نوروز

تاریخ نشر: چهار شنبه اول حمل ( فروردین) ۱۴۰۳ خورشیدی  – ۲۰ مارس ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا 

نوروز

نوروز و سالِ نو ،  بهارت بخیر باد

چُرت و هواى  دیدنِ  یارت بخیر باد

هرگاه خیال روضه مولا على تراست

وآنگه سفر بسوى مزارت  بخیر باد

سازو سرودو نغمه و آهنگ بند بوَد

شورو نواى  بلبلِ  زارت  بخیر  باد

نوروز عالم است جهان سبز میشود

زیارت قبول ، سیرِ مزارت بخیر باد

در آرزوى وصل  اگر  میبرى  بسر

بختت بلند وصلِ  نگارت  بخیر باد

اى بلبلان عاشق گلزار باغ خویش

تذویرو مکرو حیله ى خارت بخیر باد

مجنون وار عاشق لیلاى میهن ام

لیلاى من شام و نهارت  بخیر باد

سوزى چو شمع در دلِ این دهر تابمرگ

سوختن ( فروغ ) بیاد دیارت بخیر باد

حسن شاه فروغ

۱۹ مارس ۲۰۲۴