۲۴ ساعت

04 ژانویه
۲دیدگاه

مکثی بر مذاکرات صلح

تاریخ نشر جمعه  ۱۴ جدی  ۱۳۹۷ –  چهارم  جنوری  ۲۰۱۹–  هالند

مکثی بر مذاکرات صلح

محترم درمحمد وفاکیش :

با و جود تغییر شرایط و متبارز  شدن اهمیت جدی و حیاتی صلح در افغانستان، هنوز هم چند گانگی ها و اختلاف نظر در میان طرفهای اثرگذار در زمینه رسیدن به توافق برای ختم جنگ و تآمین صلح  دیده میشود.

این اختلاف نظر ها که اساسی از تفاوت تاکتیک ها و روشها ی گونا گون سیاسی و بنیادی از نا باوریها دارند به ابعادی که در عملکرد نظامی و سیاسی آنها تبارز یافته، اختلافاتی است ایجاد شده از جانب کشورها و حلقاتی که منافع شان را بر دوام جنگ نیابتی در کشور ما می بینند. نه اختلافی زادۀ سرشت  عقیده تی، اجتماعی و اتنیکی جامعۀ افغانی.

چه صلح اصلی است قابل درک به همه، ولی استفاده از اساسات پزیرفته شده برای تآمین این اصل جهت کنار آمدن، شریک ساختن سلیقه های متفاوت برای رفع اختلاف نظرها و اتخاذ فیصله واحد برای رسیدن به هدف، فقط  از مسئولیت و رسالت جوانب  اصلی در مذاکرات صلح است.

 با آنکه با تبارز اهمیت تآمین صلح  در افغانستان برای امنیت منطقه و جهان، تلاشهای گسترده یی از جانب کشورهای همسایه و عده یی از کشور های دخیل و علاقمند در مسایل افغانسان در جریان است، ولی تا حال نتایج ملموسی از این مساعی بدست نیامده است.

زیرا مذاکره در سطح سیاسی فی مابین نیرو های اصلی هنوز در حاشیه قرار دارد. مبرهن است نادیده گرفتن سهم و نقش یکی از طرفهای اصلی مذاکره توسط طرف دیگر و فقط زیر ادعای برنامه مذاکرات صلح به خوان عده یی از کشورهای منطقه و جهان زانوزدن، محض تلاشی به خاطر  کسب هویت در عرصه دیپلوماسی،  چیز دیگری تلقی شده نمیتواند.

چه مذاکره رویاروی دو حانب اصلی به خاطر به مباحثه و مشاجره گذاشتن مجموع طرز دید ها، نظرات، مطالبات و پیشنهادات و همچنان مساعی برای شناسایی درک علل تفاوت های سلیقه یی و مرامی و مشخص ساختن تاکتیک ها، استراتیژیهای سیاسی، اجتماعی و اقتصادی و طرق اجرای آن به خاطر تحقق فیصله های اتخاذ شده فقط از صلاحیت و مسئوولیت طرفهای اصلی مذاکرات برای صلح است، نه تصامیم و فیصله های کشورها، حلقات و افراد دیگر.

بروفق اصول و اساسات معمول و پذیرفته شده یی  که همانا مذاکره میان طرفهای اصلی است که امکان ایجاد روابط متقابلا مفید، فعال و مطمئن میان طرفهای اصلی مذاکرات برای تآمین صلح، ختم جنگ  و قطع مداخلات خارجی فراهم می گردد.

در این سطح، مذاکرات صلح دیگر یک شعار محض روی بر نامه نیرو های سیاسی و نظامی نه، بلکه وسیله است، وسیله به هدف از میان بر داشتن فاصله ها و یا کوتاه و کوتاه تر ساختن آن به خاطر  تآمین صلح سرتا سری.

بناء درین مرحله، برای اینکه مذاکرات عملا  به صلح منجر گردد،  رعایت اساسات آتی از جوانب اصلی مذاکرات صلح ضروری مینماید:

داشتن روحیه انعطاف، توافق، همدیگر پذیری،  باور به ضرورت تآمین صلح، ختم جنگ و مداخلات خارجی، صداقت در عمل به خاطر رفع نا باوری هایی که بر اساس احساس بر تری خواهی و روحیۀ انتقام جویی به وجود آمده. عمل آگاهانه و دقیق پلانیزه شده به خاطر اجرای تعهداتی که طی پروتوکولها و یا دادن قول و قرار عقد شده باشند. مردود شمردن هرگونه سبوتاژ و حرکات زیر پرده به خاطر “ یگانه مرد میدان شدن ! “. و یا به خاطر تبارز قدرت سیلاب خون را در محلات غیر نظامی جاری ساختن.

    گرویدن به اصل مذاکرات آگاهانه و مسئولانه برای صلح به معنی نفی ” فرهنگ انتقامجویی ” است. واقعیت انکشاف سیاسی در کشور های که مشابه به شرایط ما مرحله و یا مراحلی از جنگ داخلی را گذشتانده اند، نشان میدهد که تأمین صلح حتی در میان کسانیکه سالیان دراز در مقابل هم جنگیده اند، ممکن است.

 

۲ پاسخ به “مکثی بر مذاکرات صلح”

  1. admin گفت:

    دوست دانشمند و عزیز جناب آقای وفاکیش ، نوشته و تحلیل همه جانبانه تانرا در مورد مذاکرات صلح و طریق شیوه کار آن بین طرفهای در گیر و اصلی مطالعه نمودم . عالیست و با شما همنوا هستم . موفق باشید. مهدی بشیر

  2. درمحمد وفاکیش گفت:

    دوست نهایت عزیز بشیر صاحب! نخست از همه طلوع مجدد اندیشه های بکر و بهیخواهانه تان را در سایت وزین ۲۴ ساعت شاد باش گفته و بعد از محبت بیدریغ شما دوست گرانقدر یک دنیا سپاس.

دیدگاه بگذارید

لطفاً اطلاعات خود را در قسمت پایین پر کنید.
نام
پست الکترونیک
تارنما
دیدگاه شما