گوهر نایاب
تاریخ نشر سه شنبه پنجم اسد ۱۳۹۵ –۲۶ جولای ۲۰۱۶ – هالند
گوهر نایاب
سید همایون شاه “عالمی”
من صاحب ِ آن گوهر نایاب نگشتم
آرام گهی از دل ِ بی تاب نگشتم
خوردم هوس لعل توعمری به کویری
خوش کام ازآن بادۀ نایاب نگشتم
در بخت سیاهم نرساندی ز سپیدی
یک شام به بوس ِ رخ ِ مهتاب نگشتم
آن چهرۀ گلگون ِ تو ام منظره بنمود
بستم مژه را لیک دمی خواب نگشتم
حبِ تو چنان کرد محاطم به کناری
با میکده و خانقه احباب نگشتم
در کوچه و پسکوچه ی افکار غریقم
بیهوده پی ِ شهرت و القاب نگشتم
از ریختن ِ آبرویم گاهی حذر کن
در حالت بیچارگی بی آب نگشتم
تا نیست مرا جز سخن ِ بیهوده میراث
گوهر زکفم رفت که زریاب نگشتم
خالیست همایون سبد ِ حاصل ِ عمرم
خوبست که من غرقۀ گرداب نگشتم
سید همایون شاه “عالمی”
بیست و پنجم جولای دوهزار و شانزدهم میلادی
هیمارکیت، ورجنیا
ایالات متحده امریکا
درود به برادر گرامی و شاعز زیبا کلام آقای عالمی عزیز ، سروده زیبا و خواندنیست . خط بردم خوشم آمد. قلم تان رسا و خودتان سلامت باشید.
مهدی بشیر
بسیار زیبا بود همت بلند تان بلندتر بادا شاعر گرامی .
درود و سپاس به دوست نهایت عزیز و برادر ارجمند جناب مهدی بشیر و سپاس از همه زحمات تان در سایت وزین ۲۴ ساعت همیشه موفق و کامگار باشید .