۲۴ ساعت

حکایتِ دل

تاریخ نشر: جمعه ۱۸  جوزا ( خرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۷ جون  ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا

حکایت دل

دیریست حکایتی  دلِ  افغان  نکرده ایم

عرضِ دلِ غمین  و  پریشان  نکرده‌ایم

از غربتِ وطن   چو  نکردیم  گلایه یی

یعنی  شکایتی  دل    نالان   نکرده ایم

این خانۀ دل است سراپا  بدرد  و رنج

شورونشاط وعشرتِ دوران نکرده ایم

بیداد  بسی شنیده  و محنت کشیده ایم

ما شکوۀ ز کفر و  مسلمان نکرده ایم

شبها ز گریه صبح شد از درد زندگی

ریختیم سرشک غم و نمایان نکرده ایم

قانع شدیم بر آنچه  رسد از  خدای ما

فکرِ هوای  دولتِ  سلطان  نکرده ایم

با  فتنه ی  زمانه  و با  دردِ  روزگار

عادت به این مصیبتِ دوران نکرده ایم

با رنج و غم انیس شده ایم درجهان جلال

ما شکوه ی ز درد فراوان  نکرده ایم

۵ جون ۲۰۲۴

 #سید جلا ل علی یار

ملبورن – استرالیا

ماجرا

تاریخ نشر: پنجشنبه  سوم جوزا ( خرداد )  ۱۴۰۳ خورشیدی – ۲۳ می ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا

ماجرا

 ای از دلم برون شده  رفتی  کجا شدی

دل را به غم گذاشتی و ازدل  جدا شدی

 من بی توهمنشین غم ودرد ومحنت ام

 چه دیده یی زما که چنین در جفا شدی

بودم ترا شفیق و انیس  و ز جان حبیب

 راستش بگوچگونه، چرا بی ‌وفا شدی

 بارِ غم  فراق  تو را می کشم به دوش

 باری  بگو  تو  آفتِ  جانم  چرا  شدی

 تا کی کمر به کشتن من بسته می کنی

 جانا چرا تو دست به این  ماجرا شدی

 بیگانگی  نمودی  و با طرزی دیگری

 دیدم   که  با رقیب  خودم  آشنا  شدی

 سودای این جهان بگذار و گذر از ان

 سودا  گرم چرا  و چگونه  سودا شدی

 نقشی خیالِ  روی تو در سر مرا هنوز

کی میروی زدل که تو در  دل بقا شدی

 سید جلال علی یار

ملبورن – آسترالیا

یاد وبود

تاریخ نشر: سه شنبه ۱۸  ثور (اردیبهشت)  ۱۴۰۳ خورشیدی – ۷ می ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا 

یاد و بود

خبر دادند که یار جان خواهد آمد

نگارِم  امشب  مهمان  خواهد آمد

گرفتم   شورِ  بی   اندازه   کردم

که  یاد و بود  او  را  تازه  کردم

بخود  گفتم  که  خوش  آید    بیاید

که بی  او  جان  من  از تن بر آید

بیا   که   زندگی  دلتنگ  ما  کرد

بسی خسته  و زار و منگ ما کرد

بیا   کز دوریت    بیمار  و  زارم

چو ماهی بیرون  از آب   بیقرارم

ندارم   طاقتِ   غم   های   جدایی

مکن  دیگر تو  با  من  بی  وفایی

غم عشقت  مرا بی تاب و تب کرد

که روزِ روشنم تارهمچو شب کرد

بیا   هر  دو   نشینیم    بی  ندامت

نه   امروز  و  نه  فردا  تا  قیامت

بیا   ای  روی  تو  خورشید  تابان

بیا پاک کن غبار و  گردم  از جان

بیا  عشقت    مرا  پامال   غم کرد

فراقت   دیده هایم    پر ز نم   کرد

بیا   که  زندگی  زندانِ  جان   شد

که  جان اسیرِ  تن  بیتو  در آن شد

بیا    زنجیرِ   زلفت   ای    پریسا

مرا پیچیده  است در دست و در پا

چه گویم  هر چه گویم از تو گویم

که  یاد  تو  شرابیست   در  سبویم

مگو  سودای  تو  در  سر   ندارم

به شبها بیتو  خواب  و خور ندارم

مکن    دورم  ندارد  هیچ  حاصل

که گاه در بحرِ عشقم گه به ساحل

بیا  پیشم  بمان  از  روی    یاری

مرا  مگذار  به  رنج  و  بیقراری

کجا  دانی    که   باز   آید   بهارم

صدا  و   نغمه ی  بر    شاخسارم

بیا    تأخیر   مکن  دل  پرورِ من

بیا  ای  طلعت   نیک   اخترِ  من

مزن نیشی مرا  چون مار و گژدم

مکن  خوارم  دگر  در پیش مردم

تویی   عشرت  سرای    زندگانی

مرا  در   غم    چرا   تنها  بمانی

بیا   که   جز تو  کس  اینجا ندارم

که   با  تو  غصه  و  سودا  ندارم

چه   پیش آمد   ز پیمانت  گذشتی

گمانم   پی     نبردی  بوی   آشتی

ندانستم   تو ای   دلبر  که   چونی

که   از بحر و محیطِ عشق برونی

اگر آیی   به   سوی    منزل   من

نمایم   فرشِ  راهت  این  دل  من

برو  دلبر که   زدی   لاف   بسیار

مگر سیاه  بختی کز ما میکنی عار

به یاد داری  تو روز های  جوانی

که بودیم  یار و آن  هم  یار جانی

مگر در تو  نمانده  یاد از آن وقت

که در  یاری  همی داشتم صداقت

الا    ای   شاه ی   خوبان   جهانم

بیا   که    نامِ     تو    ورد   زبانم

بگو  بر من  که  جرمِ من چه باشد

بگو   یارم   به   غیرِ تو  که  باشد

اگر   با  غیر  تو دارم  سر و  کار

الهی     تا    قیامت     بینم    آزار

بگویم   با   تو  با  مهر  و  محبت

ندارم   با   کسی  دوستی  و  الفت

عنایت  کن   اگر  اخلاص   داری

بگو دوستم  به  طورِ خاص داری

و یا عشق  دگر  در تو  زند جوش

که ما را کرده یی  پیهم   فراموش

چرا در پرده  می گویی  سخن  را

مگر   ما  خوش  نداریم  گلبدن را

بگو راست و شفاف و پوست کنده

که علت چیست چرا قهری ز بنده

خبر دارم   من از احوال  و حالت

گمانم  عشق   دیگر است   خیالت

به  این ناز  و ادا  و  این   طنازی

چرا با من تو گاه گاهی  نه  سازی

به من داری  تو  حیله  از زرنگی

بیا بیرون   از این   شهرِ دورنگی

گمان  کردی که  ماییم غول و ابتر

که ما را گول زدی  هر دم  مکرر

خطا کردی  به  وعده  از سر شام

نهادی  دام  تزویر  ،  ای   دلارام

به  لبخندی   مرا   دلشاد   نکردی

دلِ   ویران   من    آباد    نکردی

اگر  از  مهر   به   پهلویم   نیایی

ندارم    دیگر   با     تو    آشنایی

مرا   خوش باور و هم  ساده دانی

به   مردن   راضی  و  آماده دانی

به هر جایی چو تو  بد کیش  باشد

مرا  زو  خسته  و دل  ریش  باشد

برو دلبر  که   من با  تو نه  سازم

ز تو  و  مثل   تو بس   بی   نیازم

نه عشق و مهر کس در سینه دارم

نه بغض و کین به تو سبزینه دارم

نه   تملق    نه    سالوسی   شناسم

نه بیم از تو نه  از کس در هراسم

بدان  جانِ   جلال تو هر چه دانی

مگر   نامرد   نیم   با   یارِ  جانی

سید جلال علی یار

اگست ۲۰۲۰

ملبورن – آسترالیا

نورِ درخشان

تاریخ نشر : شنبه ۸ ثور ( اردیبهشت ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۲۷ اپریل ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا.

 نوردرخشان

دل هرچه  فراموش   کند  یاد   تو دارد

هر روز و شبی  ناله  و فریاد   تو دارد

آهی  اگر  از  سینۀ    تنگم     برون آید

در دل زند   اندیشۀ    ارشاد    تو  دارد

گلهای چمن چونکه شوند  رهزن  دلها

دانم که همه حسن خد ا داد   تو   دارد

تا دل به برم می تپد ای  هستی  مطلق

هر لحظه هوا و هوس  و  یاد تو دارد

این شعله که درجان من افروخته شد ازعشق

چون نور درخشان  ز  بنیاد   تو دارد

عشق هوس آلود شکند  شیشۀ دل را

پیوند   دل  ما   ز    آباد     تو   دارد

دل یاد گرفتاری   تو   می کند  هر دم

چون صید تو شد ناله و فریاد تو دارد

کوهکن نشود آنکه زند تیشه یی جلال

این شیوه فقط  همت  فرهاد   تو دارد

سید جلال علی یار

۲۴ اپریل ۲۰۲۴

ملبورن – استرالیا

کلکِ هنر

تاریخ نشر : چهارشنبه ۲۲ حمل (فروردین) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۱۰ اپریل ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا

کلکِ هنر

نازنینی  گوشه ی   چشمی    اگر  بر ما   کند

دل به جولان  آید  و آغوش  گرمش  وا   کند

خامه ی توصیف حسنش گر به صفحۀ  خیال

عالمی تصویری عشق ، کلکِ  هنر انشا  کند

رونق بازار ندارد تا که  عاشق   در  حضور 

مشتری را نیست  آنجا  گرچه  دل سودا کند

یاد   آنروزی  که  محوی  نرگس  شهلای او

یک جهان موجِ  لطافت  بر دلِ   من  جا کند

فتنه ی   دور  زمان  و آفت  جان    را  نگر

چشمِ بد مستش  دلِ  من   بد  رقم  اِغوا  کند

گر چه سرتا پا به هجرانش چو اسپند سوختم

ناله ام  در سرمه  بال  زد  دود دل  بالا کند

در لب اش  گاهی  تبسم   معجزه  آسا  بود

زنده سازد مرده  دلرا اینچنین  کار ها  کند 

یک دمی راحت نباشد که  پیام  عشق  جلال

تا که در گوش  دلی  محبوب  خود  نجوا کند

سید جلال علی یار

 ملبورن – استرالیا

سوم اپریل ۲۰۲۴ میلادی

همای زندگی

تاریخ نشر : دوشنبه ۲۸ حوت (اسفند) ۱۴۰۲ خورشیدی – ۱۸ مارس ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا

همای زندگی

باری دیگر خواهمت  تا   انتهای زندگی

از تو دارم   کامرانی ، ای همای زندگی 

مهرِ آغوشِ  وفایت باز کن بر روی من

تا  کنم  من  شادمانی  از  بهای  زندگی

شاد باش و شادی میکن  ای تو امید دلم

تازه می سازد  مشامِ  دل  هوای زندگی

نورِ شمع روی زیبایت تجلی پرور است

جلوه ها داری به دل چون با حیای زندگی

من بهشت هرگز نخواهم تو بهشتی دیگری

بی نشاط است هر دو عالم بی شمای زندگی

گر بود عشق تو در هجران مرا تأثیر گذار

میکشم بر دوش جان باری سزای زندگی

در بهار زندگی از غنچه سر آری چو گل

می کنم قربان سرت ، سر تا پای زندگی

بسکه دل درسینه میسوخت داغ حسرت دلبرا

هر نفس در سینه گیرد از  جفای زندگی 

زندگی سهل است گاهی میشود دشوار ولی

می رسد آخر به پایان این صدای زندگی

سید جلال علی یار

 ملبورن –  آسترالیا

هفدهم مارچ ۲۰۲۴

مخمس بر غزل استاد شهریار شاعر شهیر ایران

تاریخ نشر: یکشنبه ۶ حوت (اسفند) ۱۴۰۲ خورشیدی -۲۵ فبروری ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا

حدیث شکوه

تاریخ نشر: شنبه ۳۰ جدی ۱۴۰۲ خورشیدی – ۲۰ جنوری ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا