۲۴ ساعت

ای صبا از ما برو احوال کربلا بجو

بر یزید لعنتی از این طرف ما بگو

تشنه گان را آب همی پالد که دارند جستجو

حرمتِ مهمان نه کردی نامسلمان آرزو

آب ندادن بهر تشنه بدتر از این کار نیست

در هوای دیدن آن شاۀ دُلدُل سوار من

سیلِ اشک جاری شده از دیدۀ خونبار من

گر شکیبایی ندارم تو مشو انکار من

طاقت هجران ندارم این بود آزار من

سر سپردن در راهت کمتر ازاین ایثار نیست

بر قدِ سروی حسین چندی شده مایل شدم

درمقام وصل این شه بیش ازین غافل شدم

در قطارِ کاروانش کی دگر شامل شدم

آرزوها خام گردید سعی نا قابل شدم

عشق از مستان عشق است از من هوشیار نیست

در عزایت تا به کی آید بلایی برسرم

آتش هجران تو سوزاند جسم لاغرم

با ادب گویم حبیبم مونس پیغمبرم

از غم و سودای رویت رو به دیوار آورم

گر بگویم راز دل را به ازین دیوار نیست

عاقبت دیدم که گردون ریخت خاکی برسرم

بی تو سخت است زندگانی ، ای گرامی سرورم

این دلِ غمدیده را بی تو چسان من پرورم

کی توانم که هوای عشق تو از سر برم

این حقیر را اندرین ره طاقت گفتار نیست

در فراقت زندگانی رنج و درد است و ملال

سر سپردن در ره ات بهتر بود از وهم و خیال

با محبت با تو بودن هست مثالی بی مثال

چون سرشک از شوق دیدارت ز پا افتد جلال

میکنم یاد ترا آن وقت که کس بیدار نیست

سیدجلال علی یار ( ملبورن آسترالیا )