۲۴ ساعت

دعـای بــد ونـفـریـن

تاریخ نشر پنجشنبه ۲۷ مارچ  ۲۰۱۴ م هالند

الحاج امــیـن الـدیــن» سعـیـدی – سعید افـغــانی«

دعـای بــد ونـفـریـن 

تتبع ونگارش :

الحاج امین الدین «  سعـیـدی- سعید افغانی »

مدیر مرکز مطالعات ستراتــیــژیکی افغان ومسؤل مرکزفرهنگی دحق لاره- جرمنی 

علمای لغت شناسی  در مورد کلمـﮥ « نفرین » میگویند که نفرین  در لغت به معنای دعای بد واز جمله دعا کردن برای مرگ، ناکامی و بدبختی کسی یا چیزی میباشد.زمانیکه شخصی  از جانب مقابل  بنابر   به هر علت  صدمه دیده باشد ، وتوان مقابله مستقیم را نمی داشته باشد  بنآ به نفرین ویاهم  به دعا بد  پناه می آورد ومیخواهد به نیروی  الهی  ضعف خود رادر مقابله تلافی نموده ودر پناه  رب العزت در مقابله جانب مقابل می پردارزد .

علماء میگویند :

نفرین در طول تاریخ بشریت وجود داشته واز سیرت انبیاء طوری  معلوم میشود که معمولاً نفرین توسط پیامبران در مواقعی صورت میگرفت که مسئله ای بزرگ مانند انکار خداوند، تکذیب آیات الهی و زیر سوال بردن کلیات دین در میان بعمل می آمد .
ولی در حالاتی امروزی دیده میشود که انسانها اغلبآ  نفرین  ودعای بدی را در  شرایط  امروزی که بعمل می ارند ، متناسب با ضرری که متحمل شده اند نیست.
 دیده شده  است در برخی از اوقات  نفرین ودعای بد بسیار بزرگی که ممکن است شخص نفرین شونده واقعاً مستحق چنین نفرینی نباشد. صورت میگرد.
علمای علم اخلاق بدین نظر انـد: از آنجا که نفرین ذاتاًجنبـــﮥ منفی داشته ومعمولآ  احساس منفی را بدنبال دارد وحتی با تکرار نفرین ،  انسان را بسوی بــد اندیشی و منفی گرایی سوق می دهد ودر مجموع  روح وی را مکدر نموده و از لطافت خارج می کند، بهتر است از نفرین کردن دیگران صرف نظر شود. همیشه جلوگیری از وقوع صدمات و ضررها و نیز بخشش دیگران ساده تر و نتیجه اش مطلوب تر است.

دقت باید داشت که عفو و فراموش کردن دومطلب جداګانه اند. بهتر است وخاضتاً در وقت توان بهتر است عفوه کرد اما ما حق نداریم فراموش کنیم.
مثلا عفوه و بخش کسیکه برحق ومالت تجاوز کرده و آنهم که فرصت انتقام و عدالت موجود است، کاریست بهتر وقابل پاداش و جوانمردی.
 اما فراموش کردن کار بد مثلاً عدم آموختن از آن و عدم پند ساختن آن برای دیګران و فراموش کردن عمل قاتل کار مناسب نیست. نباید  یاد بود از ظلم به منظور درس وعبرت واحترام به خون مظلم کاریست مناسب و بهتر وحتی ضروری. اما یاد بود به منظور انتقام را سفارش نمی کنند.
فراموش نباید کرد که اگر نفرین دیگران بصورت عادت  انسان مبدل گردد  در زندگی انسان اثرات نامطلوب ببار می اورد از جمله  افزایش حس بدخواهی و بد بینی، افسردگی ودر نهایت امر حالات انزو را در انسان  ایجاد مینماید .
میگویند اگر نفرینی واقعاً به حق و منصفانه نباشد، ممکن است اثرات زیان بار آن به خود شخص نفرین کننده بازگردد.
خواننده محترم !
 بسیاری از پدران و مادران هستند که وقتی فرزندانشان مرتکب اشتباهی می شوند آنها را دعای بدونفرین  می کنند.

دستور شرع اسلامی  برای  پدران و مادران این است که از ملامتی، سرپیچی ونافرامانی  فرزندان در گذر شوند  و در برابر اذیت و آزار آنها صبر نمایند.
در پهلوی صبر و حوصله به وعظ و نصیحت دوامدار پرداخته ایشان را متوجه خلاف رفتاری و اشتباه شان سازند.
 اولاد و اطفالیکه   هنوز عقلشان کامل نشده است و در گفتار و کردارشان دچار اشتباه می شوند، اگر پدر بردبار باشد، گذشت می کند و با نرمی و مهربانی فرزند را نصیحت می کند تا بهتر نصیحت او را قبول کند و انسان مؤدب گردد .
 اما بعضی از پدران و مادران مرتکب اشتباهی بزرگتر می شوند و آن این است که علیه فرزندانشان دعا بدمی کنند. وحتی در دعا خویش چنان از شدت  وعدم ترحیم استفاده میکنند که خواستار دچار شدن شان  به مصیبت بزرگ وحتی خواستار مرگ  فرزندانش میگردد .   ولی بعد از آن که آتش خشم آنها فرو می نشیند، تأسف می خورند و می بینند که اشتباه کرده اند و اعتراف می کنند که دوست ندارند فرزندانشان به چنین مشکلاتی گرفتار شوند. چون پدر در شدت خشم به چنین دعاها پرداخته و ازآن پشیمان است، خداوند متعال انشاء الله که  چنین پدری ویا مادری را می بخشد، چنان که می فرماید: «وَلَوْ یُعَجِّلُ اللَّهُ لِلنَّاسِ الشَّرَّ اسْتِعْجَالَهُمْ بِالْخَیْرِ لَقُضِیَ إِلَیْهِمْ أَجَلُهُمْ »

 «و اگر خداوند در رساندن شرّها و  بلاهایی شتاب ورزد که مردمان در طلب آن شتاب می نمایند، همچنانکه در فرا چنگ آوردن خیرها و نعمتها شتاب می ورزند، عمر آن باقی نمی ماند»[یونس-۱۱]

پس پدرها و مادرها باید صبر و تحمل داشته باشند و فرزندان را تنبیه کنند تا ادب حاصل کنند؛ زیرا کودک با تنبیه ونصیحت  بیشتر متأثر می شود تا تعلیم و تأدیب بیش از حد وغیر متناسب.

مطابق شرع و در تحلیل و تجزیهء نهایی  دعای بد ونفرین علیه فرزندان هیچ فایده ای ندارد، این دعاها در نامه اعمال پدر و مادر نوشته می شوند.(و روز قیامت سبب ندامت و حسرت می ګردد.).

( تفصیل موضوع را میتوان در فتاوی المراه صفحه  (۱۸۸،۱۸۹ –  الشیخ ابن جبرین ). ملاحظه فرماید .پایان