۲۴ ساعت

سفرۀ غم

تاریخ نشر چهارشنبه  ۹ جنوری ۲۰۱۳ هالند

سید همایون شاه (عالمی)

سفرۀ غم

سید همایون شاه (عالمی)

۶ جنوری ۲۰۱۳ م

فرانکفورت – جرمنی

***

یک دم خـــــــیال یار شود میهمــــان ِ من

گــــردد برنگ سرخ رخِ زعفـــــران من

وآندم که قـــــــلب زار تپیدن همی گرفت

آید صـــــدای پای بسی در گمـــــــان من

پایـــم ز پا فــــــتـــاد به امــید آن کــــه او

دستی کــــــشد به مهــــر شود سایبان من

در خلوتی به ذکر که ازخویش رفــــته ام

جز نام یار نیســـت دگــــــــر برزبان من

بنگر که برگ سفـــرۀ غـــم گـــل برآوَرَد

خون دلست و اشکِ تمنا به خــــــوان من

از آرزوی وصــــل کجــا دست می کـشم

پوسد اگر به قـــــبر همه استـــــخوان من

هر دو جهــــــــــان به پای نگارم نمیدهم

زاهـــــــد مپرس هیچ ز سود و زیان من

عــــــاشق اگر نه اید توقـع فـــهم نیســـت

آگـــــــــــه نمی شوید ز دردِ نهـــــانِ من

چون آتشم نهـــــــان به خاکـــــــستر ِ امید

کی گشته کس غمین وکسی شادمـــان من

دارد تزرو دل ز نوا شور ِ عـــــــــــاشقی

بلبل همـــــــیشه بوده که همداســــتان من

از خورد و نوش و خواب بیکباره فارغم

قوّت کــــشد ز عـــــــــشق تن ناتوان من

گر بشنوی تو نغمــــۀ دل سوز فرقــتست

این ناله می سزد، به طـــــبع روان مــن

بی بهره یی وصال (همــــایون) نمیشوم

از تن فراق یار کشد روح و جـــــان من 

سید همایون شاه (عالمی)