۲۴ ساعت

مخمس برغزل سمین بهبهانی

تاریخ نشر سه شنبه ۳۰ اکتوبر ۲۰۱۲ هالند

مخمس برغزل سمین بهبهانی
محمدنعیم(جوهر)
۲۱/ ۵ / ۲۰۱۱
آ لمان

محمد نعیم ” جوهر “

بخاطرتودلم بارِغم کشیدبیـــــــــــــا
هزارپرده به یادِرُخت دریدبیــــــــــا
بیاکه اشکِ غم ازدیده ام چکیدبیــا
ستاره دیده فروبست وآرامیدبیــــا

شرابِ نوربه رگهای شب دوید بیا

فلک به شانۀ دل رنجِ بیشمارم ریخـــــــت
به پای آبله هادسته دسته خارم ریخــــت
به دل زداغِ جگردردِبیقرارم ریخـــــــــت
زبس بدامنِ شب اشکِ انتظارم ریخـــت

گل سپیده شگفت وسحر دمید بیا

توئی که خنده کنی درجهانِ خاطرِمـن
توئی که شعرشوی درنهانِ خاطرِمــن
زتوشگوفه کندارمغانِ خاطرِ مـــــــن
شهاب یادِتودرآسمانِ خاطرِ مــــــــن

پیاپی ازهمه سوخطِ زرکشید بیا

برآن ستمگرِ خونریز خود،صنم گفــــم
حدیثِ جوروجفایش به صدرقم گفتــــم
به دل شکایت او،هرچه بیش وکم گفتم
زبس نشستم وباشبِ حدیثِ غم گفتـــم

زغُصررنگ من ورنگِ شب پدید بیا

کسیکه دل طلبش میکندهمان که توئی
به جُزتونیست کسی لایقِ بیان که توئی
زپرده هاشوی بیرون دمی نهان که توئی
به گامهای کسان میبرم گمان که توئی

دلم زسینه بیرون شدزبس تپید بیا

زعشقِ روی توجان گشته ازجگربیزار
بیاکه تابکنم بررُخت نظر یکبـــــــــــار
کنون که مُرغِ اجل پانهاده دردلِ زار
به وقتِ مرگم اگرتازه میکنی دیــــدار

به هوش باش که هنگامِ آن رسیدبیا

درختِ مِهرووفا میوه های شرین داشــــــــــت
بسی بهارچمن غُنچه های رنگین داشــــــــت
به پیشِ پای توگل دسته دسته نسرین داشت
نیامدی که فلک خوشه خوشه پروین داشـــت

کنون که دستِ سحردانه دانه چید بیا

به کُنجِ سینه مرا رازهای بسته  توئی
به باغِ گلشنِ مِهرم،گلی خُجسته توئی
به (جوهرِ)سخنم،گوهری نهفته توئی
اُمیدِخاطر«سمین»دل شکسته توئی

مرامخواه،ازاین بیش نااُمید بیا

محمدنعیم(جوهر)