۲۴ ساعت

رسیده چشم بد دیدم حسادت کرده بر خــــوبان

چو آتش از نگاهانش غضـــــب بسیار افــــتاده

برو ای دهریی جاهــــل که این دنیا نمی ارزد

سیه کم کن دل تارت ببین زنگــــــــــار افتاده

پلان کجـــــــــروان آخــــر چرا اجرأ میگردد؟

سرحقگوی منصـــــــوری به زیر دار افتاده

تحیر من ازآن دارم که تا صــــدقی بیان دارم

رسد مـــــشتی دهانم را ز سر دســـــتار افتاده

درین دور تجـــــلّی ها نمک را کـــس نمیداند

زبان مردم ناکــــــس چو نیش مار افـــــتاده

سزای نیکی مـــــیدانی؟ درین دم جز بدی ناید

بروی نازک هــــر گل ز هر سو خــار افتاده

سرشـــــت این دل پاکـــــم بجز نیکی نمیداند

ولی از نیش اهریمن ببین افگـــــــــــار افتاده

به مشکل میشود پیدا حضور یار بی مطــلب

لب ِ خندان هر مطــــــلب پیی آزار افــــــتاده

سلاح محتسب دین شد که عیبش را نهان دارد

یکی تسبیح گــــــردان شد دگر زنّار افــــــتاده

من آن گرد سر راهم سرود عجــز میخوانم

درون ِ مــــــردم چشمــم اگر بیمار افــــــتاده

الهی هر گره بگشا ز رحمت ها عطــــا فرما

(همـــــایون) را ز الطـــافت همه انوار افتاده

سید همایون شاه (عالمی)