۲۴ ساعت

«عشق چیست؟»

عبدالکریم (خشنود هروی کهدستانی)

عبدالکریم (خشنود هروی کهدستانی)

مقیم شهر کییف-اوکرائن مورخه

۲۰ – ۱۱ – ۲۰۱۱ میلادی.

بادامه شعر دوست محترم آقای نصیر (ندا)

«عشق چیست؟»

تاریخ نشر دوشنبه ۳۰ عقرب ۱۳۹۰ –  ۲۱ نوامبر ۲۰۱۱

،(خشنود) چنین میگوید:

***************

عشق ،همانا مطلبِ جان ودِل است

در فـــراقِ یارِخود،او بسمل است

میکشد رنج ِفــــراق از دوری ا ش

ایخـوشا شایسته ام،حُضوری ا ش

عشق باعقــل، جان بادل بسته انــد

عهـــد وپیمان،از ازل نشکسته انــد

عشق را اوصا ف بسیا رست وبس

اغــــلبآ برآن ، نــــد اریــم دسترس

عشق بــدون عقـــل،نباشد هیچگا ه

زانکه او،خود میرسد زآن بارگا ه

عقل ،عشقت را دوصدچــندان کند

حُکم ، برروح وتن ووُجـــدان کـند

عشق ،در چوکات عقل باشد نها ن

عقل جوینده است ،که تا سازدعیان

رمزعشق،شـــور ازهمآهنگی بود

غیر ازآن شور،رندی اززنگی بود

میشود آنکس را نصیب از عشقِ او

که خُــدا، انـــدر ا زل داد رزقِ او

نورعشق ،برتا رکِ آنکس فـتــا د

کاوقدم ،برهرچه احساس است نها د

عشق باما در،خواص پا کــد لیست

گر نباشدا ین ، نشان از کاهِــلیست

عشق برمیهن، نشان از هِمّت است

که بسی قربا نیها را، قیــمت است

عشق بااولاد،وخویش وبا ا قـــربا

رحمتِ یـــزدا نی است،پرمُــحتوی

عشق ،نـــورانی کــــُند چشمانِ تو

آن بصیرت نزد تــو،مهمـــــانِ تو

آنکه باعشق،پرورشَش کرده انــد

بینصیبان ،حسرتی او خورده اند

دیدگاه عشق،بلند تراز نگاهست

کی خیال خام را،براو سزاست

پُخته شوایعقل!که تاعشقش رسد

صبردرهجران وآن حِلمش رسد

عاشقانرا،مهرازآن اخلاصِ جان

میرها ند تن،از آن خـنّاس جا ن

عشق د نیا یی ، کِــرا آ ید بــکا ر؟

جَنب روحانیی اوراخدمت گزار!

آنزمان، الهـــام ازآنعشق دررســد

روح پا کِ آن ابــــد بر تـــو دَ مَـد

شاکراین شو،که عقلت درسرست

نورروحانی ،ترا آن رهبــر است

هرکه توهین کرد،به آن عشق صفا

ما نـــد دائــــــم، مبتلا در صد بلا

عشق ِپول وهم به مال وهم به زن

همچو ناریست درسقر،حرفش مزن!

فرق عشق ازآن هوس ،با ید نمود

گوی عِفّت از میان با ید ربــــود

آنیکی حاجت ، به ناجنسش بد ید

چشم او کورشد،وعقل ازسرپرید

وآندیگر،باجنس خود پیوسته گشت

با همه اوصاف نیک آراسته گشت

شخص انسان،تابعِ اغــراض خویش

میــپذ یرد،هــــرچه آمند ش به پیش

کعبه ای مقصود ما،در قلب ماست

جوی شیر،درآن جنان ازحَلبِ ماست

شرح این مضمون ،بسی دشوارشد

دل نمیخواهــــد،که کس افـگا ر شد

قصــّه ها بشنید ه ای از رازِ عشق

آرزومــــــندم، شوی د مسازِ عشق

خوپذیراست،نَــفس انسان ایعجب!

لعنـــــتِ حــق باد، بر ا بی لــهب

رهنمای ما ،همان عـــقلِ کُل است

این ترنّـــم ها شنو!،کز بُلبُـــل است

بُلبُلی ،کانــــدر قفس زنـــدان شده

محو مِهــــــــرِزلفِ دلبنـــدان شده

ازوطن دورمانده است،از جوردهر

در غریبی ،میفشا نـــــد او گُهــــر

پند او دُرّ ا ست،ول با زار نیست

این متاع اونــدا نـــم بهرِ کیست ؟

اشک میبارد د وچشما ن،از فراق

شمع من خاموش گشت،اندراُ تا ق

ا نتــــظا رِآن سحـــــر وصُبحد م

تا نویسم نسخــه هاچـــنــد، پیهـــم

ای قــلم ! با نــون وبا ما یسطرون

کُن بلطفــت از دلـــم غمهــا برون

دل همیخواهـد شود جان مستریح

خوشنودا! عشق توباشد بس ملیـح

******************

عبدالکریم (خشنود هروی کهدستانی)