۲۴ ساعت

قافله سالار پارسی

تاریخ نشر :جمعه ۲۹  سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۱۹ جولای ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

قافله سالار پارسی

! افتاد بر زمین  ،  سپه دار  پارسی

خورشید  تابناک  و علم دار  پارسی

 پیغمبر روایت  آیات  عشق  و مهر

میراث  دار مانی  و  معمار   پارسی

 الوند  تا  چکاد   دماوند ،  سوگوار

در  ارتحال   خالق   اشعار  پارسی

 آبستنِ  شبیه   تو  ام البلاد  نیست

 مسند نشین عرش به تالار پارسی

 رختِ سفربه سدره وطوبا فکندهء

 آیینه  دار  چهره ی  گلنار پارسی

 ای خسروِ دیار ادب ، مولوی نژاد

 شیرازه  بند  نادره  گفتار پارسی

بعدازتو رنج و دردیتیمی کشد هما

جایت بهشت ، قافله سالار پارسی

هما احد لیان

۲۳ جولای ۲۰۲۳

شهر کراچی

گل بانوی دلم

تاریخ نشر : پنجشنبه ۲۸  سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۱۸ جولای ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

گل بانوی دلم

ای زن ترا شهامت مرد است  در نهاد

بی جا نبود  دَست   ترا  بوسه   میزنم

گل بانوی دلم چه شده  قهر  کرده یی ؟

نور خد ا و  شَصت  ترا  بوس ه میزنم

دیریست  در میان  زغن  ها  فتاده یی

اندیشه های  رَست  ترا  بوسه  میزنم

بر خیز تا درخت تنت قد کشد به عشق

من قلب پر از اَلست ترا بوسه می‌زنم

بنیاد   ظلم  عاقبتش   پر  ذلالت  است

من چشم پر تَرست  ترا   بوسه  میزنم

برخیز و شاعرانه برقص  با نوای خشم

من چشم می پَرست  ترا  بوسه میزنم

نور خدا ! امید به  دست  نگارش ات

خودکار بی شِکست ترا بوسه می زنم

هما احدلیان

۸ جولای ۲۰۲۴

مخمسی بر غزلِ زیبای حاجی صاحب « محمد یونس صحاح »

تاریخ نشر : پنجشنبه ۱۴  سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۴ جولای ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

مخمسی بر غزلِ زیبای حاجی صاحب « محمد یونس صحاح »

قند لب .  .  .  

 قندِ  لبت   بنوشم   هرگز   زیان   ندارد

احساس عشق و مستی  قید  زمان ندارد

این وصلت خدا داد  حرف  و  بیان ندارد

«احساس چون کند گل پیرو جوان ندارد

اظهار درد مندی هر این  و آن  ندارد »

در باغ   سبز  چشمم   تخم   امید  پاشی

آب از دهن بریزی یک ساقه ی رواشی

در حفظ    آبرویم  دانم  که   در  تلاشی

«عاشق شدن چه عیب آست درهرکجا که باشی

بت خانه یاکه مسجد، جای ومکان ندارد»

در کار و بار هستی  مشفق می ‌توان بود

با همنوع  و رفیقت  ملحق  می ‌توان بود

در خدمت  عزیزان  صادق می ‌توان بود

« درکار وبارهستی باعشق می ‌توان بود

نقشی  در این  زمانه  تیر و کمان ندارد»

در وادی محبت چون سبزه می ‌توان بود

بوس و بغل که باشد با مزه می‌ توان بود

گل لاله ها  بخندد هر لمحه می ‌توان بود

« با یاد روی دلبرهر لحظه می توان بود

سیر و سفربه کویش وقت و زمان ندارد»

 لبخندعشق ومستی درخصلت جوان است

موج عظیم سرکش در بحر بیکران است

عیش و نشاط  هر دم دردامن زمان است

« بار گران غم ها بر دوش عاشقان است

بر دیگری   نماند  تاب   و  توان  ندارد»

فرسوده  شد  وجودم  در کار و  زار دنیا

راحت  کجاست  ما  را   در هر  کنار دنیا

مهتاب  هم    نخندید   در  شام   تار  دنیا

« قامت  خمیده  ما  را  در زیر  بار  دنیا

بار گران  ما   را  هفت   آسمان   ندارد»

حاصل  نشد ما را  یک  لحظه  شادمانی

دیریست  کوچ کرده  از  کوچه ها جوانی

پژمرده  نو  نهالان    در  فصل  زندگانی

« باغ  امید  مردم   زردینه   شد  خزانی

پرونده ی غمین است هیچ امتحان ندارد»

 بیچاره وغریب است یک لقمه نان ندارد

هر جا  رَوّد  مسافر ، جاه  و مکان ندارد

از درد و رنج مردم ، سود  و زیان ندارد

حال و احوال خود را شرح  و بیان ندارد

« از درد  بی شمارش  شاعر زبان ندارد

بیت اول به تکرار شربش  زیان ندارد »

هما احد لیان

ساعت شش صبح ۴ جولای ۲۰۲۴ 

شهر کراچی

مخمسی بر غزلِ زنده یاد محمد فقیر فروزی 

تاریخ نشر : سه شنبه ۱۲  سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۲ جولای ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

زر پنجه 

میلِ به  غزل   داری   فرزانه  ترت  سازم

 سرمست  شوی جانا  مستانه  ترت سازم

یک قطره از آن نوشی دیوانه ترت سازم

« ای دل شدی افسانه ، افسانه ترت سازم

 پیمانهٔ  خوبانی ،   پیمانه   ترت   سازم »

 دانم که  نیکو دانی  خود   پاره ی  الماسی

 یک شهر پرازمهری تو واژه ی اخلاصی

در  بیت    پراگنده    پرونده ی   احساسی

« گه  منبع   الهامی  گه   مرجع وسواسی

 آهنگ  جنون داری  دیوانه ترت سازم »

 من خسته ازاین عزمت آزرده ازاین کُورت

 یک پاره سخن دارم  از زشتی  این دورت

ترسی تو به دل داری ازدیده ی یک عُورت

 « زنجیری  زندانی ، زندانی ام از جورت

 قیدی  دگر  اندازم   زولانه  ترت  سازم »

 ای  میهن  ویرانم  تا کی  به  خودت نازی

 از دامن  مهر خود   اولاد  خودت   بازی

 با جگر صد  پاره  خاموش  تر  از  بازی

« من شمع و تو پروانه میسوزم و میسازی

 تا عاشقی  آموزی  پروانه  ترت  سازم »

آلوده گی ، بد مغزی از ذهن تو بر خوانم

 با غیر ، تو   دمسازی  آخر  منم  انسانم

من بی کس و تنهایم دردی خود و درمانم

 « خواهی که شوی ازمن بیگانه ومیدانم

بیگانه  اگر گشتی  بیگانه  ترت  سازم »

درکافه بیا بنشین یک چای پر از دم کش

 در لانهٔ  پاک   دل  شادیانه ی  پیهم کش

 عشق که ندارد سود ازجگر پر سم کش

«گرعیش طلب داری جام می درغم کش

کز مستی ومدهوشی مستانه ترت سازم »

  بین  من  و  ابر  غم   افتاده  خلایی  تو

 در بسترسرد دل  یک  پرده  جلایی تو

الماس  دل  شرقی  زیبا   به   بهایی  تو

« بی خانه ام ازدستت  آخر چه بلایی تو

 خواهم که فروزی وار بیخانه ترت سازم »

من دختر بودا ام ، جوهر چو به تن دارم

 جامی شده  استادم  از بزم  که من دارم

 حرف خوش مولایم ازعاصی سخن دارم

 شهنامه  بود  مشقم  از لاله  دمن  دارم

تا سایه «هما » دارد مردانه ترت سازم

هما احد لیان

۲ جولای ۲۰۲۴ 

حقم نبود !

تاریخ نشر:  یکشبه ۳ سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۲۳ جون ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – آسترالیا

حقم نبود !

حقم  نبود  واله   و  شیدا  گذاری ام

با وعده  های  خامِ    تمنا  گذاری ام

 در خلوت  خیالیِ   دستان    روزگار

 با دست خودبه چشم  تماشا گذاری ام

 حقم  نبود  مزرعه ی   سبز دیده ام

 خشکیده پا نهاده و بی‌ جا گذاری ام

 با رفتنت  شکسته  دل  مرمرین من

 با شیشه های درد به سودا گذاری ام

 حقم   نبود  پیرهن  غم   به  بر کشم

 در انزوای خود تک و تنها گذاری ام

 حالا  دگر  که  فرصت عیشم تمام شد

 با دل شکستگان  لب  دریا  گذاری ام

ماه  صیام   حال   مرا   درک  می کند

لب تشنه ام به توشه ی فردا گذاری ام

داور مرا  ببخش که خامست  خامه ام

با رهنمود  خویش  به  معنا گذاری ام

۳۱ مارچ ۲۰۲۴

هما احد لیان بداهه

عیدانه

تاریخ نشر: دوشنبه  ۲۸  جوزا ( خرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۱۷ جون ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – آسترالیا

عیدانه

زین پس گره ز تار دو زلفم رها کنم

مستم   کنون  و هیچ   ندانم  چها کنم

با  رقص  آبشار  بخندم  چو موج گل

مویم  بدست  باد  دهم  رقص  پا  کنم

عید است گرچه غیر غم تان نخورده ایم

با مهر  دست  دخت  شما  را حنا کنم

از   انجماد    سرد   تنی    بی تحرکم

رقصیده پا کشم  و  خودم  را  بها کنم

از قهوه ی «برون »* و کمی خینه ی گران

مو خوره  های  موی  سرم  را دوا کنم

پیوند   ما  قریب  به  عصر  حجر شده

برباد   گشته ایم  و کجا  را  بنا   کنم ؟

قول و  قرا ر بر دل   بشکسته   داده ام

آیینه  شاهد است  که   قلبم   صفا   کنم

با خنجر   قلم  که  خط  سرخ  می کشم

در راه علم  و دین  که  سرم را فدا کنم

عیدانه ای به طفل دلم خط چو  می کشم

رقص  سماع  کلبه‌ی  خود  بی ریا کنم

هما احد لیان

۱۶ جون ۲۰۲۴

گل ممنوعهٔ عشق

تاریخ نشر: یکشنبه ۲۰  جوزا ( خرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۹ جون  ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا

گل ممنوعهٔ عشق

 تو که با هر نگه ات تیر زدی بردل من

 زخم هر تیر تحمل  نکنم پس چه کنم ؟

تو چه آسان بربودی  گل ممنوعهٔ عشق

پیش  اغیار  تجمل نکنم  پس  چه کنم ؟

ای که لبخند  شما  برده  دل  ‌و دین مرا

 کافرم گر که تجاهل نکنم پس چه کنم ؟

 ای که با سوزن مژگان تو زدی بخیه به دل

 گر که با تار تسلسل نکنم  پس چه کنم ؟

حُسن احساس به الفاظ خودت  ریخته ی

 حُسن احساس تقابل نکنم پس  چه کنم ؟

 عاقبت پای وصالت که بماندی تو به دل

 گر به وصل تو تعامل نکنم پس چه کنم ؟

هما احد لیان

۹ جون ۲۰۲۴

خورشیدِ زندگی

تاریخ نشر: شنبه ۱۹  جوزا ( خرداد ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۸ جون  ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا

خورشیدِ زندگی

من ذره ام  مپرس ز دامان  کیستی ؟

خاکم مپرس  نیمهٔ  عریان  کیستی ؟

خشت ِگلم  که پا و   دو  بال کبوترم

از من مپرس توده‌ی بریان کیستی ؟

از کیسهٔ  وجود  نحیفم   که  میخزد

هر گزمگو رفیق به فرمان کیستی ؟

از معجز سکون دو  چاه  سخنورم

این را مگو کبوترِ  زندان  کیستی ؟

خاکم ولی شرف به سزاوار بود مرا

از کیمیا مپرس تو درمان  کیستی ؟

با این همه   الهه  خورشید زندگی

نورامید بنده تویی جان! تو کیستی؟

هما احد لیان

سرشتِ آبگون

تاریخ نشر: جمعه ۲۸  ثور (اردیبهشت)  ۱۴۰۳ خورشیدی – ۱۷ می ۲۰۲۴   میلادی – ملبورن – آسترالیا

سرشت آبگون

نباشد با فسون کارم  مرا  کنج   جنون بهتر

کتابِ بسته ام خاموش در  این  آزمون بهتر

 مرا کاری نباشد  با هیاهو های گوش آزار

قناعت پیشه دارم کارمن ازیک قشون بهتر

 خباثت را گریزانم  دو رنگی  گشته بیزارم

 نمای زندگی ، از  سرنوشت واژگون بهتر

 کتایون  نیستم اما! قناعت  گنج  دل  باشد

 سرشت آبگونم زندگی بخش ،این فنون بهتر

 نباشم چون «هما» مغرور بر بال بلند خویش

 به زیر چتر افلاکم از این باران خون بهتر

هما احد لیان

۹ می ۲۰۲۴

خُمر خیال

تاریخ نشر: شنبه ۲۲  ثور (اردیبهشت)  ۱۴۰۳ خورشیدی – ۱۱  می ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا

خُمر خیال

بستر    افسانوی     بر   دل    مهیا    می کنم

خاطرات عشق را  بر  نقشه اش  جا  می کنم

چهره ات  را  دسته ی  گل  ، قامتت  را آبشار

روز  و شب  تصویر  زیبایت  تماشا  می کنم

بوسه   بر  لب   میزنم   خُمرِ   خیالم   بشکند

رنگ  ‌زیبای   دلم   را  فرش   رویا  می‌کنم

ساعتی   با  بیخودی   در انزوا   با  ساز دل

 غرق عشقت گشته و  دل را  تسلی   می کنم

تا هوای عاشقی رنگش دگرگون کرد و رفت

همسفر با اشک ، آه ، عادت به نجوا می کنم

حد و مرز  عاشقی  را هیچکس  معنا  نکرد

در رهش جان می دهم خود را  زلیخا می کنم

کاروان   عشق   را  گر   مهلت    فردا  نبود

در شبستان    وصالش    ناله   بر  پا  می‌کنم

همااحد لیان

۱۸ اپریل ۲۰۲۴  

غربتِ ممتد

تاریخ نشر : دوشنبه ۳ ثور ( اردیبهشت ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۲۲ اپریل ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا

غربت ممتد ‎

می ترسم از بهار‌  که  دارد  ز  پَی خزان

از  قله   های    شا مخ  تا   ا وج آسمان 

خوف من از هجوم کلاغان  فتنه جوست

از صوت  دلخراش که  ناخن  زند  بجان

من از نگاه  بوالهوسان   زجر می کشم

از خنده ی که هست از او شهوتی عیان

 بیزارم   از   تلاقی   دیدار    دیده   ها

جز از هوس در آو نبود   مطلبی  نهان

آزرده ام  ز غربت   ممتد   بطول  عمر

 هجران  بجز عذاب   ندارد به  ارمغان

چون باد بی وطن شده‌ام  تا که زاده ام

 عمر عزیز داده ام از کف  به  رایگان

دنیا بمن  چه  داده   که  عقبا  بگیرَدَش

جز درد و داغ نیست به دلخانه ی « لیان »‎

هما احد لیان

۲۲ اپریل ۲۰۲۴

تارِ عنکبوت …

تاریخ نشر : شنبه ۱۱ حمل (فروردین) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۳۰ مارس ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا

تار عنکبوت …

صبح بخیر هموطن !

ما به فکر زنده ماندن   جاهلان  دعوا کنند

رنگ و رنگی بیرقی   بر  میل دل  بالا کنند

غنچه ی  امید  ما  در   بین   تار  عنکبوت

پیچ  و  پیچ  افتاده  دستانی   ندیدم  وا کنند

جوی خشک مغز اشراف ازغضب پرگشته باز

بغض  را  بین گلوی   بی نوا     دریا  کنند

صلح  شد خواب  و خیال  از  ابتدا  تا انتها

دو جناح  اجنبی  مکتوب  مرگ  امضا کنند

یک  گروه  تازه  دم در این   وطن پیدا نشد

تا که طفل وبیوه زن را فارغ  ازغم ها کنند

بی خیالی ها گذشت از حد  نمی  داند  کسی

بعد  مردن  دفن  خاک  مرده   را  تنها کنند

پیش پا بینان فقط  امروز  را   ترجیح  دهند

ضعف ایمان را بلند  از غصه ی   فردا کنند

زیر پا کرده  لگد  مال  اصل  فرهنگ  قدیم

پیروی از کلچر ………….……… کنند

هما احد لیان

۲۶ مارس ۲۰۲۴

زیارتگاه …

تاریخ نشر: چهار شنبه اول حمل ( فروردین) ۱۴۰۳ خورشیدی  – ۲۰ مارس ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا 

زیارتگاه …

شگوفا می‌شود میهن  بهار از  راه می آید

درختان با دل  آرایی  به  نزهتگاه  می آید

به شوق گل شدن ترخنده دارد بر دهن غنچه

زلیخا شادمان که یوسفش از چاه می آید

شمیم و بوی سنجد زندگی بخشد بباغ دل

سفیر گند مستان با  صبا  همراه  می آید

نفیر زاغ می آید ز شاخ ارغوان در گوش

به جای نغمه از حلقوم بلبل  آه می آید

ز بس آلاله می روید فراز گور مظلومان

یتیمانِ شهیدان  بر  زیارتگاه  می اید

هما احد لیان

۱۸ مارس ۲۰۲۴  

هجوم ساعقه

تاریخ نشر : شنبه ۵ حوت (اسفند) ۱۴۰۲ خورشیدی – ۲۴ فبروری ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – آسترالیا

هجوم ساعقه

چقدر بودن  ما  لحظه های شیرین است

 چقدر فاصله ها بار ِ دوش سنگین است

 دوکان  رنگ  فروشان   چه  رونقی دارد

 چقدر ارزش انسان به فرق ِ آستین است

 چقدر سیاه  و سفید جهان  عوض گردد

 نه بشنویم  و بدانیم  لزوم  آمین است

 رسانه گوید  و  ناچار  ما  قبول  ، کنیم

 بشر شکسته در این کودتای ماشین است

 قدم به پهنه ی خورشید می زنند با علم

 هنوز مرکب ِما، پای لنگ و بی زین است

 هزار حیف که تحصیل علم بما ننگ است 

 کباب سوخته ی ما از ذغال سر گین است

 ز  چوب بستنی و از  خلال  دندان  ،  تا

 و رنگ ناخن ما ساخت کشور چین است

 چه ابر تیره  به  خورشید  مغز ما  خفته

 هجوم ساعقه بر این فقیر ِمسکین است

 به صفحه های مجازی  اگر سری  بزنیم

 نفاق و تفرقه و جنگ و کین و توهین است

 نشانه و هدف ِ  هر شهاب  سنگیم ما

 لباس و مسکن ِما گور و خاک و تکفین است

 الهی ما چه گناه کرده ایم  ، چنین گشتیم

 چو شامل کرمت کفر و منکر دین است

 ضعیف بودن ِ  ما  اقتضای  نابودیست

 ببین کبوتر مجروح به  چنگ شاهین است

 ز شور ِ بختی  خود  قادری  تپیدن  جو

 تپش دهددل و مابین ِسینه تسکین است 

هما احد لیان