۲۴ ساعت

حمله احتمالی اسراییل بر تاسیسات هسته یی

  تاریخ نشر دوشنبه اول اکتوبر ۲۰۱۲ هالند

سیداکرام الدین ” طاهری”

سیداکرام الدین ” طاهری”

حمله احتمالی اسراییل بر تاسیسات هسته یی ایران و پیامدهای آن بر منطقه و افغانستان!

 ******************

دراین روز ها سر و صدا های زیاد رسانه های غربی را موضوع حمله احتمالی اسراییل به تاسیسات هسته یی ایران با پشتیبانی امریکا  بخود اختصاص داده است و از هر گاهی هر دوجانب ( ایران و اسراییل و امریکا) یکدیگر را به ضربات کوبنده و سخت تهدید مینمایند. برای آخرین بار یکی از اعضای برجسته سپاه تهدید کرد اگر حملۀ بر ایران صورت بگیرد ، نه تنها کشور حمله کننده زیر ضربات کوبنده ما قرار میگیرد بلکه پایگاه های نظامی امریکا در منطقه از هدف ما دور نخواهد ماند. تلویحن اشاره وی کشور های خلیج فارس و افغانستان است. چون پایگاه های زیاد نظامی امریکا در کشور های خلیج فارس و افغانستان موقعیت داشته ، بهانه خوبی برای جمهوری اسلامی ایران بخاطر زیر فشار قراردادن کشور های منطقه بخاطر قطع علایق شان با امریکاست و یا در غیر آن منتظر ضربه های شدید از طرف ایران باشند. من در کُل موضوع اینکه هدف از تهدید ایران چیست ، نمی پیچم، ولی میخواهم ” پیامد های” حمله احتمالی اسراییل به پشتیبانی امریکا بر جمهوری اسلامی ایران را به بررسی بگیرم :

بُعد منطقوی:

نباید از واقعیت چشم پوشی کرد که جمهوری اسلامی ایران یکی از پُرقدرت ترین کشور ها در منطقه بشمار میآید اگر حمله ای صورت میگیرد ، تبعات خیلی خطرناک نه تنها به منطقه دارد ، بلکه یک تهدید بزرگ به جهان شمرده میشود و احتمالن جنگ جهانی سوم بوقوع بپیوندد. چون اکثر کارشناسان چنین دیدگاه را مطرح میسازند. چون وقت حمله صورت میگیرد یکتعداد کشور های بزرگ از جمله روسیه و چین در مخالفت بر پاخواهند خیزد و احتمال قوی وجود دارد که بعضی کشور های اسلامی هم از ایران پشتیبانی نمایند بویژه کشورهای عربی خاورمیانه که تازه سیاستمداران خودکامه  که سالها بالای آنها حکومت میکرد از پا درآورده شده و به نحو قدرت در دست مردم قرار دارد. علت که کشورهای آزاد شده عربی احتمالن از جمهوری اسلامی ایران حمایت خواهند کرد را چند نکته تشکیل میدهد:

نخست: کشورهای عربی آزاد شده خاطره خوش از امریکا ندارند بدین معنا که امریکا در طول سالیان متمادی از رهبران و سیاستمداران خودکامه در آن کشور ها پشتیبانی کرده که مورد نفرین مردم بوده اند . نمونه خوب میتوان حسن مبارک رییس جمهور خودکامه سابق مصر و زین العابدین از تونس را یادآور شد. اینها بیش از چند دهه مورد حمایت امریکا قرار داشتند و هر کدام  به هزار ها شهروند کشور های خود را به روش های مختلف از بین برده اند.

دوم : بُعد دینی و مذهبی میباشد: مردم که در کشورهای خاورمیانه زنده گی میکنند اکثریت  مسلمان هستند، و این سبب خواهد شد تا مردم با استفاده از فشار دولت های شانرا مجبور به جانبداری از ایران نمایند. احتمالن بعضی کشور ها مثل عربستان سعودی ، امارات ، اردن ، بحرین  در ظاهر ( ترس از خیزش مردمی) از هیچ یک دفاع ننمایند ولی بطور پنهانی کشور های مزبور در پهلوی امریکا قرار خواهند گرفت ، چون در طول مدت روابط  نیک ودوستانه نداشته اند ولی مردم در آنها شاید به دو دسته تقسیم شوند ، یک  تعداد از سیاست های حکومت هایشان پشتیبانی نمایند و جانب دیگر در مخالفت قرار گیرند.

سوم :سیاست های دوگانه امریکا در قبال برنامه هسته یی ایران و اسراییل: این هم یکی از عوامل جانبداری منطقه از ایران خواهد بود که نتیجه خلاف انتظاری امریکا از حمله اسراییل به ایران را در پی  خواهد داشت. چون امریکا در منطقه خاورمیانه  همیشه دوگانه بازی کرده است . اسراییل را با داشتن بیش از ۲۰۰ کلاهک هسته یی هیچگاه زیر فشار قرار نداده است  و این در حالیست که ایران را به گمان ساختن کلاهک هسته یی زیر فشار سیاست های سخت اقتصادی و حتی تهدید و زور گفتن مورد سرزنش قرار میدهد که این چهره امریکا را در منطقه خدشه دار ساخته است.

چهارم: مسأله اقتصادی و روابط فرهنگی و اجتماعی و مذهبی منطقه یی را میتوان عامل دیگر پشتیبانی از ایران قلمداد کرد. چون کشور های منطقه از نظر اقتصادی یکی بر دیگری وابسته میباشند. به همین قسم روابط فرهنگی ، اجتماعی و مذهبی.

از نظر جغرافیای منطقه یی ایران با چندین کشور منطقه مرزهای مشترک دارد و چهاراه بزرگ عبور و مرور را  از جهت آبی و خشکه تشکیل میدهد. نمونه افغانستان ، عراق ، پاکستان، آذربایجان ، امارات عربی ( تنگه هرمز)، ترکیه ، ترکمنستان و غیره . به همین دلیل میتوان گفت که خساراتی ناشی از حمله احتمالی نه تنها متوجه ایران خواهد بود، بلکه در برگیرنده کشور های منطقه و بویژه کشورهای که مرزهای مشترک با جمهوری اسلامی ایران دارند ، خواهد گشت.

حالا در مورد افغانستان منحیث یک کشور  همسایه ایران: این موضوع از چند مورد قابل بررسی است.

الف: اقتصادی

ب: فرهنگی

د: مذهبی

ج: سیاسی

چون افغانستان کشور محاط به خشکه  و در ضمن یک کشور مصرفی است ازین لحاظ اقتصاد آن کاملن وابسته به کشور های منطقه و بویژه  دو کشور همسایه ایران و پاکستان است. افغانستان در طول یازده سال از موجودیت کشورهای بزرگ اقتصادی جهان نتوانست استفاده درست در ساختن یک اقتصاد شگوفا نماید و دست کم یک اقتصاد که نه چندان وابسته میبود را ببار بیاورد. ازین جهت اگر حمله صورت بگیرد خسارات بیشتر از ناحیه جنگ را افغانستان بدوش خواهد کشیده و وضعیت اسفبار در کشور بوجود خواهد امد. بخاطر که ایران در آنصورت از هر نوع امکانات استفاده خواهد کرد قراریکه خود ایرانیها میگویند نه تنها کشور حمله کننده مورد حمله شان قرار خواهد گرفت ، بلکه پایگاه های آن کشور در منطقه زیر ذره بین ما قرار دارد و مورد هدف میباشد. این سخنان میرساند که ایران پایگاه های نظامی امریکا در افغانستان را حتمن زیر ضربه توپخانه ای خود قرار خواهد داد و مرزهای خود با افغانستان را بسته ، که از نظر اقتصادی ضربه شدید بر مردم و کشور ما وارد خواهد گردید. احتمال این هم وجود دارد که پاکستان اگرچه در ظاهر نتواند ولی مخفیانه از سیاست های ایران در جنگ با امریکا حمایت کند اگر چنین اتفاق بوجود آید ، باز هم مردم افغانستان  قربانی اقتصادی خواهد شد چون در آنصورت مرزهای جنوبی و شرقی هم بسته گردیده که این خود یک بحران بشری در افغانستان را بوجود خواهد آورد. اما در بُعد روابط فرهنگی جمهوری اسلامی ایران و افغانستان باید گفت که این دوکشور ازمدت های  خیلی طولانی  روابط تنگاتنگ فرهنگی  با هم دارند که احتمال میرود یکتعداد به همین خاطر ایران  را بر امریکا ترجیح بدهند و در جانب ایران بایستند.

با وجود تمام مسایل چیزیکه از آن نمیتوان به آسانی گذشت موضوع مذهبی و دینی  قضیه میباشد. ازین نگاه مردم افغانستان به هیچ وجه در پهلوی امریکا قرار نگرفته ، احتمالن از ایران پشتیبانی نمایند. چون مسءله دینی خیلی موضوع حساس است. ایران بر علاوه در افغانستان هواداران دارد که آرام ننشسته تبلیغات گسترده را براه میاندازد و مردم را  در مقابل امریکا زیر نام (جنگ کفار) تحریک خواهند نمود. با وجودیکه مردم افغانستان از سیاست های ایران ناراض هستند ولی چون مسءله دین و مذهب مطرح است ، همه چیز فراموش خواهد شد.

در بُعد سیاسی قضیه حکومت افغانستان سخت تحت تاثیر سیاست های ایران قرار دارد حتی ما شاهد میلیون ها  یورو کمک ایران به حکومت افغانستان بودیم که توسط رسانه ها فاش گردید و رییس جمهور افغانستان همیشه تآکید بر داشتن روابط نیک با جمهوری اسلامی ایران کرده است و در همین یازده سال با وجود تمام کشمکش ها دولت افغانستان توانسته روابط سیاسی خوب خود را با ایران نگهدارد.

در آخر امیدوارم چنین جنگ بروز نکند و هم کشور امریکا و هم ایران بتوانند از راه های گفتگو و دیپلماسی مشکلات خود را حل ساخته تا از جنگ خطرناک و خانمانسوز منطقه و جهانی جلوگیری صورت گیرد و بر دولت افغانستان است که در بین هر دو کشور هیچکدام را گزینش نکرده و تا حد امکان سیاست بیطرفانه را پیش گیرد و اجازه مداخله امریکا از خاک افغانستان را به هیچ وجه به امریکاییها ندهد.

 سیداکرام الدین ” طاهری”