۲۴ ساعت

وطن

تاریخ نشر : پنجشنبه ۱۸  اسد ( مرداد ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۸ اگست  ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

وطن

دوری  چه  عذابست  ز دامان  وطن

 وز خانه گک و سبزه  و  باران وطن

 از کوچه  و پسکوچه و دریا گک آن

 از  قصه و خنده های  یاران  وطن

مسعود خلیلی

کتابِ عشق

تاریخ نشر : شنبه ۱۳ اسد ( مرداد ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۳ اگست  ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

کتاب عشق

  ای خدا جویان  چو گشتم مست  تقدیرم کنید

 خانه  ویران  گر شدم  با  عشق  تعمیرم کنید

نام ِ من در منطق و تفسیر و دیوانها چه سود

همچو ن قطه  در کتاب ِ  عشق   تحریرم کنید

 بلبل ِ دل   بی شمیم ِ  زلف ِ  گل  آزاد نیست

کش کشان با زلف ِ یارم  حبس و  زنجیرم کنید

 عمر من در پای عشق ِ گلرخان گردیده صرف

وقت ِ  مرگم  با  شراب ِ  عشق  تطهیرم  کنید

 شعرِ من  عشقست  بوی ابر و  باران میدهد

در  میان ِ   عاشقان   مست     تکثیرم   کنید

 گر   نگیرم    جام  های   باده   در  ایام  حج

 با سیه   سنگ  حرم  در  کعبه  تکفریم  کنید

مسعود خلیلی

گره گریبان

تاریخ نشر : سه شنبه ۱۹  سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳  خورشیدی – ۹ جولای ۲۰۲۴  میلادی – ملبورن – استرالیا

عمر میگذرد یاد جوانی هم کیفیت دارد

 « گره گریبان »

 آورده مگر صبح ِ بهار  عطر ِ تنش را

یا نگهت ِ آن زلف ِ شکن در شکنش را

چون غنچه بشد  باز در  آغوش بهاران

 آنشب  که  برآورد  ز تن   پیرهنش را

 شمع ‌ و  گل   و  پروانه  فتادند   بپایش

عریان چو نمود ان‌ مه سیمین  بدنش را

 باران  بهاریست  و   یا    باد  سحرگه

کاورده  به  میخانه   شمیم    دهنش   را

آن  ماه   لقا   گر  بسخن    لب   بگشاید

 سعدی بخورد حسرت شیرین سخنش را

 چون بلبلکی دور ز  کاشانه همی خواند

 بیچاره   مهاجر غم   و درد ِ وطنش را

مسعود خلیلی

گلِ عشق

تاریخ نشر : یکشنبه ۱۰  سرطان ( تیر ) ۱۴۰۳ خورشیدی – ۳۰ جون ۲۰۲۴ میلادی – ملبورن – استرالیا

گل عشق

 بیا   بیا   که  ره  ناله  و فغان  بندیم

 برای دفع ِ  اجل   راه   آسمان  بندیم

بیا که  در دل ِ بستر  تمام   غم  ها را

 به بند بند ِ گره های  گیسوان  بندیم

 بیا که گریه و زاری شام  های فراق

 به خنده های شب وصل عاشقان بندیم

 بیا که رد  بلا های   دشت   لیلی  را

 به سحروجادوی چشمان ِآهوان بندیم

 بیا که طالع ِ مجنون ِ بی سر و پا را

 به گامهای ِ شتر های  کاروان بندیم

بیا  که  بلبل  بشکسته  بال زخمی را

 به شاخ ِمهروگل ِعشق ، آشیان بندیم

 چو جام خالی وساقی خموش ودل بیتاب

 کجا شود  که  ره ناله  و فغان  بندیم

مسعود خلیلی