جهل و بی باکی و جنایت  و وهم

همگی   دشمنِ   قرینِ   من  است

کودکم   خسته   از   بلای   زمان

آنکه  سرمایه ی  شیرین  من است

مورد ظلم  و جبر و جور  و  جفا

کشورم  مهد  بهترین   من   است

از  نژاد  و  زبان   و   قوم   مگو

که همه  مایه ی  حزین  من است

کشورم  یعنی   خاک   مردم   ما

در جهان  جنتِ  برین  من  است

با  خبر! ای   جهانیان بشر

اتحاد  گُرزِ  آتشین   من   است

دست و پا دور و چشم خویش بندید

این وطن ضد بغض وکین من است

مژدا  بادا  « بشیر»  ز  میهن  ما

خاک  ما  مشکِ عنبرین من است

قیوم بشیر