کانون فرهنگی
افغانستان ـ آلمان به خاطر بزرگداشت از بانو احراری، شام جمعه ۲۹ جولای ۲۰۱۱ محفل باشکوهی را دریکی از سالون های مجلل
هامبورگ برگزار نمود وجمع بزرگی برای
تقدیر از این معلم دلسوز و شاعر گرانقدر گرد آمده بودند .
این محفل نه در سالون گل سرخ گل سرخ برپا شده بود، عدیی از فرهیختگان ودانشیان ادب
پارسی با سخنانی چند پیرامون شخصیت ادبی فرهنگی این بانوی شاعر، برغنامندی این شب پر معنی
افزودند.
ساعت هشت شام برنامه بنا به وعده آغاز و آقای
مصلح سلجوقی گردانندۀ محفل با بیت زیبایی :
کلوب قلم افغانها در سویدن، در ادامه ی فعالیت های فرهنگی و ادبی خود این بار
به نکوداشت و به تجلیل از مقام والای استاد سخن واصف باختری ، شاعر بزرگی که
عمريست مذاب احساسش را در ياقوت شعر وسخن سر ريز کرده است و رنجنامه مردمش را خطاب
به انسان و انسانيت در قالب نوشته ها و سروده های زيبا، محکم و استوار، فرياد
برآورده است، می پردازد.
اين نمايشگاه كه « هفته ی كتاب و كتاب خوانی» عنوان دارد از طرف رياست اطلاعات و فرهنگ تخار
به مدت يك هفته در تالار
ستديوم ورزشی شهرداری تالقان برگزار شده است.
عاقبت الله اديب يار رئیس
اطلاعات و فرهنگ تخار در مراسم افتتاح اين نمايشگاه بيان كرد:
برگزاری « هفته ي
كتاب و كتاب خوانی» كه د رسراسر افغانستان
از جانب وزارت اطلاعات و فرهنگ افغانستان طرح ريزی گرديده بود، اينك در هفته ی اخير
ماه ثور نماشگاه كتاب در تخار نيز گشايش يافت. وی گفت : در حدود بيشتر از ۱۷۰۰۰ جلد كتاب در اين نمايشگاه از سوی
شماری از ناشران و فروشندگان كتاب در تخار به نمايش گذاشته
شده است كه اين نخستين نمايشگاه در تاريخ ولايت تخار است.
هدف
از این نوشته کوتاه
نقد ادبی و یا انگشت گذاری بروی کدام اثر ادبی نبوده بلکه غم شریکی با هنرمند واقعیست که در طول دورۀ ابتذال فرهنگی و
هرج و مرج هنری ، یعنی از کودتای ننگین هفت ثور تا به امروز ، لقب و جایگاه هنری اش مورد دستبرد بی هنران قرار گرفته است ، بی هنرانی که به ناحق لقب «هنرمند» را کسب نموده اند و هر روز بیشتر از پیش به تعداد شان بروی پرده های تلویزیون و دیگر رسانه های جمعی ما افزوده میگردد . بیائید
ببینیم تصویری که از هنر و هنرمند به ویژه هنر موسیقی در کشور
ما وجود دارد به چه منوال میباشد .
سارترپرسیده بود:«آیا به نظرشما یک اثرادبی مهمتراست یا کودکی که ازگرسنگی میمیرد؟»
و خود در جواب گفته بود : « به طور مطمئن کودکی که از گرسنگی میمیرد . ادبیات تنها
وقتی مهم است که بتواند مانع مردن یک کودک
از گرسنگی گردد » .
کودکان و مردم بی گناه ما ، از فاجعۀ هفت ثور تا
امروز نه تنها در اثر گرسنگی و آتش جنگ های تحمیلی جانهای عزیز شانرا از دست
داده و میدهند بلکه ابتذال فرهنگی نیز بر تمام ساحات اجتماعی و فرهنگی جامعه ما سایۀ شوم خویش را پهن نموده است.
تولسى افغانى
(حوريه آرزو) پا درعرصۀ سياست گذاشته بود و درمورد اين تصميم خود ميگويد: "ما
چرا مننتظر باشيم که يک کسى بيايد و کارى براى ما انجام بدهد؛ چرا ما خود دست به
کار نشويم؟"
حوريه آرزو
نامزد مستقل ولسى جرگه از کابل، کسى است که شمار زيادى از افغانها با صداى او
آشنايى دارند.
وى در سريال
مشهور هندى به نام "زمانى خشوهم عروس بود"، تمثيل آواز خانمى را کرده
است که در اين سريال، به نام "تولسى" نقش مرکزى را اجرا ميکند.
اين سريال،
از مدت بيش از چهارسال به اين طرف، از شبکۀ تلويزيون خصوصى طلوع پخش مى شود.
آرزو
در گفتگو با آژانس خبرى پژواک گفت که در سال ١٣٦٠ در شهر کابل به دنيا آمده و بعد
از فراغت از صنف دوازدهم ليسۀ مريم شهر کابل، يک سال در بخش اداره و يک سال هم در
بخش حسابدارى در موسسۀ تحصيلى ارمغان در کابل درس خوانده است.
نخست از همه درود ها و محبت های بی پایان و احترامات صمیمانه خود و تمام اعضای
محترم خانه فرهنگی "مولانا" را نثار حضور تک تک شما فرهنگیان و یاران
عزیز نموده ارزومندم همه فرهنگیان محترم و مریدان حضرت مولانا بزرگ و فرهیختگان ادب ، دانش ،علم و فرهنگ اصیل کشور درهر گوشه وکنار جهان که
زیست داریداز نعمت صحت و سعادت کامل برخوردار باشید. ازآنجاییکه عزیزان و یاران
قبلا در سایت خانه ُفرهنگی "مولانا" اطلاع حاصل نموده بودند که بتاریخ
اول ماه می سال جاری از چهارمین سالگرد و تا ُسیس خانه ُ فرهنگی
"مولانا" و همچنان گرامیداشت از
سی ویکمین سال وفات مرحوم استاد محمد عمر" سلطان رباب " در شهر ونکوور
کانادا تجلیل به عمل میامد ،اما نسبت یک سلسله تغیرات تعمیراتی در این "خانه
" باعث آن شد تا تجلیل از این دو روز به تعویق افتد که بعد از ترمیم آن به
اسرع وقت علاقمدنادن و فرهنگیان گرامی را اگاه خواهم نمود.
ستاد برگزاری نوروزی ،
مدرسه فردوسی و انجمن افغانستان و آسیای میانه روز دوشنبه ۲۱
مارچ ۲۰۱۱ میلادی ساعت یک بعد از ظهر جشنی بزرگی را بمناسبت
نوروز باستان درتالار دانشگاه لندن برگذارنمود که ساعت ده شب پایان یافت.