محترم اسحاق
"ثنا" شاعر ذولسانین کشور ما در رابطه به جشن نوروز میگوید!
جشن نوروز و بهار یکی
از اعیاد و جشن پر افتخار سرزمین کهن سال خراسان زمین (افغانستان) است که مردمان
سلف ما به گواهی اوراق تاریخ آنرا استقبال می نمودند ، محافل شاد مانی بر پا می
کردند، و ارزشهای عنعنوی را سازبرگ میدادند و به مثابه فرهنگ جاودانی درهمه قلمرو
خراسان تجلیل و تکریم میگردید . در این ایام خجسته و میمون پای کوبی ،رقص ،سرود
وموسیقی در همه جا طنین انداز میشد و شاهان با لباسهای شاهانه در میان مردم قرار
میگرفتند و از رعایا تقدیر بعمل می آوردند که این عنعنۀ پسندیده خراسان زمین تا
زمان ما ادامه دارد و همه ساله در کشور افتخار آفرین افغانستان که حالا رنجور و
بیمار است بنام جشن دهقان آنرا گرامی میدارند .
اخیرا کتابی جالبی بدستم رسید تحت عنوان ( هشت چکیده از قلم ) که حاوی هشت داستان بنام های: داستان سایهٌ نور ــ عروسی ــ در جستجوی حقیقت ــ چناق ــ دستبند طلائی ــ آغوش مادر ــ گُــلی و داستان شبهای نوروزمیباشند .
این داستانها کاملآ فرهنگی ـ سُنتی وداشته های از غنای مراودات اجتماعی مردم نازنین وبا غرورسرزمین مان، افغانستان عزیز میباشد که در « ۳۴۲» صفحه با طرح و صحافت زیبا بچاپ رسیده است .
این کتاب به آنعده از هموطنان عزیز ما که سالهای زیاد عمر شانرا در وطن محبوب ما افغانستان گذشتانده اند، واکنون در دیارغربت ومهاجرت احساس درونی خویشرا با یادی از خاطرات دوران خوب گذشتهٌ شان صیقل میدهند، احساس بیشتری بخشیده وخاطرات نیک شانرا دوباره جلایش میبخشد.
این کتاب توسط محترم انجنیرعبدالقیوم نیازی که فعلآ در کشور آلمان همراه با فامیلش زندگی میکند ، نوشته شده است.
بنده گفتگویی تیلفونی با وی انجام داد م و خواستم که خود را به طور مختصر به خواننده گان عزیز سایت ۲۴ ساعت معرفی کند .
هشت مارچ روز همبستگی و بین المللی زن است ، برای تحقق حقوق حقه ی آنهاست در رابطه سوالاتی را با محترمه خانم عزیزه "عنایت" که زن شایسته، شاعر و تویسنده است مطرح نموده و پاسخهای از ایشان دریافت نمودم که تقدیم خواننده گان عزیز سایت ۲۴ ساعت مینمایم .
سوال: چرا زنان افغانستان را سیاه سر، مظلوم و عاجزه میگویند؟
پاسخ: نخست از همه روزبین المللی زن ( هشتم مارچ )را به تمام زنان جهان و مخصوصاً زنان دلیر و با شهامت افغانستان از صمیم قلب تبریک گفته همبستگی ,اتحاد و زندگی دورازهر نوع تبعیض را برایشان آرزودارم .
هشت مارچ روزهمبستگی بین المللی
زنان جهان است. این روز با میمنت وخجسته در سراسرجهان بشری تجلیل می گردد و از
حقوق حقه ای زنان دفاع بعمل می آید.
علی رغم اعلامیه ای جهانی حقوق بشر،
فرامین و قوانین بین المللی وحتی قانون اساسی
افغانستان ، زن در جامعه ی ما از حقوق انسانی و مدنی بر خوردار نیست. حق انتخاب همسر زندگی رابرخلاف هدایات صریح
اسلامی ندارد. جامعه ای سنتی و قبیله وی لت کردن زنان راامر قانونی میدانند، ومردان
بخود حق میدهند که چند همسر داشته باشند و با قوانین ظالمانه در مورد حکومت میکنند
حتی ارکان بلند پایه ای دولتی برای زنان
خویش اجازه کار بیرون از منزل را نمی دهند و زنان خویش را مستورنگهمیدارند. یکی از
رهبران جهادی بنام شیخ آصف محسنی قانون احوال شخصیه را که محروم ازهمه حقوق انسانی
میباشد به عرصه عمل قرار داد تا هر نوع پیش آمدیکه مرد لازم داند انجام دهد و تام الا ختیار است و
مرد میتواند دختر نا بالغ را در سطیره ای نکاح خود در آورد . در حالیکه بلوغ شرط
اساسی در اجرأ قانون شرعی است. این وضع زنان و دختران کشور را به سطوح آورده و
بخود کشی و خود سوزی مبادرت می ورزند و به
حیات پر مشقت خویش یکباره پایان میدهند.
بانو بیطرف است وهیچ گاهی جهت نمی گیردو
نخواهد گرفت. بانویک نشریۀ فرهنگی وادبیست ازافغانان، برای افغانان ، توسط
افغانان؛ أخص برای بانوان افغان درسراسر دنیا. بانو سیاست نمی پذیردو هیچ نوع خبر
سیاسی را در خود نمی گنجاند که این نکته در خطِ نشراتی بانو، با قلم درشت درج است.
*************************
-
اینک شماره شانزدهم مجله بانو بدسترس قرار گرفته اگر برگردیم به آغازین روز های که اندیشه نشر
بانو در حال شکل گرفتن بود ، چگونه نام بانو برگزیده شد و چی زمانی بود ، نشر بانو
طرح کی ویا کیها بود روی کدام هدف و نخستین شمارهء آن چگونه و با همکاری قلمی چی
تعداد از قلمبدستان وبا کدام امکانات مادی ازچاپ برآمد ؟
-
نخست از همه سلامهای گرم خود را توأم با حرمت نهایت خدمت همه
خوانندگان این گفتگو تقدیم داشته آرزو
میبرم باتعقیب کلی گفتگو الی انجام با ما بوده مارا از همراهی شان مفتخر سازند.
افغانستان در حال حاضر با کمبود شدید
کادرهای مسلکی مواجه میباشد.در عین حال در جمهوری ترکیه تعداد زیادی افغان های
تحصیلکرده هستند.خوشبختانه برخی از آنها امروز در جامعه ترکیه مقام های
شایسته دارند درین جمله ژورنالستان وسایل ارتباط جمعی ، داکتر های متخصص و
استادان و همکاران علمی انستیتوت های مختلف شامل میباشند.داکتر هاشم اردم یکی ازین
قشر شخصیت های است که مدت هاست به بیماران خدمت نموده و هزارها تن از مریضان که به
ترکیه آورده میشوند را تداوی نموده و یاهم به بخش های صحی جهت سوق آن همکاری
های شبانه روزی را انجام داده است.
شخصیتی که سال های متمادی در ترکیه
زندگی به سربرده و داکتر ورزیده ای است که تجارب ۳۰ ساله اش را به تداوی شبانه روزی
بیماران هموطن رسیدگی کامل نموده و فقط این هم کافی نبوده در پهلوی این فعالیت ها ،
خدمات صحی مختلف را در زمینه های متفاوت بدون درنظر داشت هیچ دلیلی انجام داده و
میدهد.
خبرنگار آژانس خبری بین المللی
کوکچه مصاحبه ای را با این شخصیت صحی انجام داده و آنرا به سایت انترنتی ۲۴ ساعت
هم فرستاده است که با تشکر از وی آنرا تقدیم شما خوانندگان محترم مینمایم .
درشهر زیبا و همیشه بهار ونکوور
کانادا هموطنی بنام همایون ایشان همراه با فامیل خود زندگی دارند .خدمات
فرهنگدوستانه این فامیل توجه جمعیت دوستداران هنر موسیقی را به خود جلب نموده اکثرهنر مندان افغانی که از گوشه و کنار جهان به
مقصد اجرای کنسرت ، سیاحت ویا عیادت دوستان در این شهر تشریف بیآورند، یکی از اعضای خانوادۀ همایون ایشان میزبان و مهماندار آنها میباشد
.
در عکسها مرحوم احمد ظاهر و همایون ایشان
به مقصد آشنایی هنر دوستان با
محترم همایون ایشان، از او پرسشهایی داشتم که توجه شما را به آن جلب مینمایم .
خبرنگار !شما خود را معرفی کنید.
من همایون ایشان استم همرا با
خانمم شیما جان ، دو دختر ویک پسرم از سال ۱۹۹۶ به این سو در این شهر زندگی داریم.
خواننده گان عزیز سایت انترنتی ۲۴ ساعت گفتگویی دارم با محترم الحاج محمد کبیر نورزی
که نود و سه سال عمر دارند و یکی از مشروطه خواهان کشور ما اند و همچنان از
اربابان ادب و فرهنگ افغانستان بوده که در
شهر زیبای ونکوور کانادا زندگی می نمایند.
حاجی صاحب چون تاریخ زندگی از آغاز استقلال
افغانستان قصه میکند و سخن از متن ومحتوای اولین نشریۀ افغانستان شمس النهار میزنند
. خودش همکار اخبار ندای خلق به مدیریت عبدالرحمن محمودی بوده که اولین ارگان
سیاسی در وطن ما پا به عرصۀ وجود گذاشته است.
محترم محمد کبیرنورزی دوره حکومت امان الله خان را دوره زایش و
روشنگری ترسیم نموده، و فعالیت های انیس،
ویش زلمیان، ویسا، اتقاق اسلام در هرات و بیدار در مزارشریف را چراغ در راه تاریکی
وقت دانستند.
( استاد سراج الدین سراج بر معجزۀ آفریده اش در یکی از بنا های شهر ونکوور مینگرد)
خانۀ
فرهنگی" مولانا "که از سه سال به اینطرف در جلاوطنی تائسیس گردید ه همواره
سعی و تلاشهای بیدریغ نموده که برای حفظ و
رشد فرهنگ اصیل افغانی در جامعه غیر افغانی قدمهای مثبت و مفید برداشته و از وجایب
فرهنگی خود دانسته که همیشه دانشمندان ،نویسنده گان، شاعران و هنرمندان یعنی در صورت مجموع علمبرداران فرهنگ را در فضای صمیمیت و برادری تحت یک چتر
گرد هم جمع نموده نه تنها از فرهنگیان ماقبل یاد و بود و قدردانی نمایند بلکه
هموطنانکه دور از فرهنگ افغانی خود اند با استفاده از اندوخته های فرهنگی دانشمندان
نیز مستفید شده و سر مشق نسلهای آینده گردند.
لهذا روی همین ملاحظات خبرنگار خانۀ فرهنگی "مولانا" این بار با محترم سراج الدین
سراج یکی از فرهنگیان ورزیده افغان ما که از فعلیتهای فرهنگی شان نه تنها جامعه
افغانی ما مستفید گردیده بلکه مراجع رسمی
ایالت برتش کولمبیا نیز از میناکاریها و رسامی های زیبائی جنابشان مستفید شده اند انجام داده که آنرا تقدیم خواننده گان
عزیز سایت انترنتی ۲۴ ساعت مینمایم .
استاد
سراج الدین سراج زمانی افتخار شاگردی
استاد سعید مشعل غوری را داشته است .
صالحه وهاب واصل رابعنوان نقاش وشاعرصاحب قریحه
واستعدادمیتوان ازخلال آثارنقاشی وسروده های شعری اش بازشناخت اودانش آموخته
دانشگاه کابل وماستررشته تجارت ومارکتینگ است درسال ۱۹۸۸همچون هزارهاوهزارانی چون
اوبناچارسرزمینش را ترک کرده ، سه سال را در پاکستان و یک سال را در شهرماسکوسپری وازسال ۱۹۹۳بدینسوهمراه باخانواده اش
درکشورهالند بسرمی برد اما امن
وامان کشورمیزبان آرامشش نمیدهد، زخمی است وهمه ی زخمش برای مردم سرزمینش است،عاشق
است،عاشق عشق , عاشق انسان ،آزادی وطبیعت ،
اشعارش ازدل برمیخیزد وتابلوهایش ازصلابت وزیبایی خاصی برخوردارند، کوه ها وتپه
ها، سنگها، درختها وعلف هاههمه وهمه بانظمی شاعرانه بگونه ای
کنارهم نقش بسته اندکه گویی طبیعت باتمام عظمتش درنگاه نافذ وی اسیرگشته وسپس با
نوک قلم و مویک رسم بروی کاغذ
سفید مؤلد موجودیتی دیگری شده است ایشان باسادگی وصداقت دلنشین خاص خود خاطراتی چند
ازچگونگی تحول وتکامل زندگی هنری خود را با من درمیان گذاردند،که شمارا به مطالعه آن دعوت میکنم:
این کتاب به آنعده از هموطنان عزیز ما که سالهای زیاد عمر شانرا در وطن محبوب ما افغانستان گذشتانده اند، واکنون در دیارغربت ومهاجرت احساس درونی خویشرا با یادی از خاطرات دوران خوب گذشتهٌ شان صیقل میدهند، احساس بیشتری بخشیده وخاطرات نیک شانرا دوباره جلایش میبخشد. 
