نامۀ سایتهای افغانی

        به رئیس جمهور افغانستان

      برای رهایی سید پرویز کامبخش

                          مؤرخ 26 جنوری 2008 

جلالتمآب محترم رئیس جمهورِ افغانستان، آقای حامد کرزی،  

در این روز ها وطن ما یک بار دیگر در سراسر جهان بر سر زبانها افتاده است؛ این بار به خاطر رهایی سید پرویز کامبخش!

سازمانهای ژورنالیستی افغانستان و جهان ، سازمانهای ملی و بین المللی دفاع از حقوق بشر ، نهاد های دموکراتیک روشنفکری داخلی و خارجی ، رسانه های گروهی معتبر جهان، سازمان ملل متحد و پارلمان اروپا همه همصدا به دفاع از این جوان ژورنالیست که سال پایانیِ تحصیلات عالی اش را در زادگاه آزادیپرور مولانا و ابن سینا سپری مینماید ، برخاسته اند.

قیوم بشیر

بدنيست از نخستين سال هاي آغازين مهاجرت افغانها به ايران شروع كنيم، با توجه به جو حاكم آنزمان در افغانستان كه با كودتاي ننگين ثور آغاز گشت و هرروز عرصه را بر مردمان ما تنگ تر ميساخت، سيل روز افزون مهاجرت ها را به كشورهاي ايران وپاكستان سبب گرديد.

هرچند مشكل ظاهر قضيه از همان نخست چيزي ديگري را ميرساند ولي روابط پنهاي دولتمردان ايران با تمامي رژيم هاي حاكم در افغانستان ، جلوه گر زد و بند هاي پشت پرده اي بود كه حكايت از قضيه يك بام و دو هوا را داشت.

شايد بخشي از خواننده گان بر اين موضوع خورده بگيرند، ولي با يقين ميتوان خاطر نشان ساخت كه اكثرآ اين موضوع را تآييد مي نمايند

با قی سمندر

   

  تو کز محنت دیگران بیغمی

              نشاید که نامت نهند آدمی 

                                       سعدی

  خبرتکان دهنده و جانسوز :

 " اخراج ۱۶۰مهاجر افغان از ایران درهوای سرد و برفی" را خواندم .

آنطوریکه چند روز پیش اخطار دولت ایران مبنی بر اخراج مهاجرین افغانی را نیز خوانده بودم. این خبر از نگاه انسانی بسیار تکاندهنده است.

در تابستان امسال اخراج مهاجرین از ایران بهانه ای شد تا جلسه استیضاح در شورا به جلسه افتضاح در کابل تغییر شکل دهد و سر انجام بحران میان قوه مقننه و اجرائیه را دامن زد و پای قوه قضائیه نیز در میان کشیده شد.

مهدی بشیر

 به دلسوزی

ضرورت دارد

اخیرأ سفری به شهر باستانی هرات داشتم. شهری که زمانی به نام نگین آسیا و ستاره درخشان شرق شهرت داشت. و آثار ارزشمند تاریخی چون مسجد جامع بزرگ هرات، قلعه اختیارالدین، مناره های مصلای هرات، خواجه عبدالله انصار، گنبد گوهر شاد بیگم و امثالهم که از چنان عظمت و ارزش تاریخی برخوردار بودند، نه تنها در کشور ما بلکه در منطقه و جهان نظیر و مانند آنها کمتر پیدا میشد. من طوریکه از نزدیک دیدم اکثر آنها به اثر جنگهای خانمانسوز و راکت های کور دشمنان بی فرهنگ مردم افغانستان و سهل انگاری مقامات مربوط هرات تخریب شده اند. ولی بدبختانه هیچ مرجع مسوولیت ترمیم و بازسازی آنها را طوریکه لازم است به دوش نگرفته، معلوم نیست کی و چی وقت به ترمیم اساسی آنها اقدام خواهد کرد؟ زیرا وضعیت این آثار باستانی خیلی نگران کننده بوده و به بازسازی عاجل و ترمیم مجدد نیاز مبرم دارد.