گلشن امید !
تاریخ نشر پنجشنبه ۲۷ اسد ۱۴۰۱– ۱۸ آگست ۲۰۲۲ هالند
مرا بـه باغ میکـشد هـوای فصـل دیـدنت
بــدل شود گره سخن زحـرف نـاشینـدنـت
بکوچه های عشق میدوم چوآهوان دشت
زدیـــده میـفــتــد گـهــر زرفــتـن ورمـیـدنـت
مگـرکــه بــاز بــگـذری بـه بــاغ سبـزخـلــوتـم
گـل گــلاب میشــوم بـــراه وتــــا رسیــدنــت
چو افتـاب میـدمی به شهرو ملک دیده ام
فـــروغ عشــق میشــوم بـــه هــر دمـیـدنـت
دلا مبــرگــمـان کـه بی بهــاست نـالـه هات
زمیــن بــه لــرزه میفـتـد بــه هــر تـپـیـدنــت
“عزیزه” زنـــدگیــسـت گـلـــشن امـیـدو آرزو
مـبــر زیــاد، زیــن چـمــن دمـی نـچــیــدنــت
عزیزه عنایت : ۱۷/۸/۲۰۲۲- هالند
باز هم مانند همیشه سرودۀ زیباست درود به خواهر گرامی محترمه بانو عزیزه جان عنایت. مهدی بشیر
درود برشما برادر مهربان که همیشه فعالیت های فرهنگی و تلاش تان قابل قدر و ستودنست .
تشکر میکنم از نشر سروده در سایت وزین و جهانی ۲۴ ساعت و صفحات فیسبوکی آن سلامت باشید .