۲۴ ساعت

ترویج خشونت با پخش سریال‌های ترکی

تاریخ نشر پنجشنبه  ۱۸ ثور  ۱۳۹۹ –  هفتم  می ۲۰۲۰ هالند

ترویج خشونت با پخش سریال‌های ترکی

قیام و عثمان

عنایت الله باور بامیک

چنان‌که دیده می‌شود سریال عثمان در مقایسه با سریال قیام بیننده‌ی بیشتر دارد. با آن‌که این سریال‌ها جنبه‌های هنری کمتر دارند و از لحاظ فنی و تکنیک فیلم‌برداری نیز در آن‌ها کاستی‌های فراوانی دیده می‌شود، چرا پربیننده اند؟

از نگاه من عوامل و دلایل زیر اند که به این پرسش‌ پاسخ می‌‌دهند:

۱- خشونت‌پذیری ذهنی مردم یا تطبیق انصافی همراه با خشونت؛
۲- محرومیت جنسی جوانان و حسرت میان‌سالان و سال‌مندان؛
۳- جو غالب فکر دینی_مذهبی؛
۴- جاذبه‌ها و زیبایی‌های هنرپیشه‌ها و موجودیت جلوه‌های عاشقانه و داستانی این سریال‌ها به ویژه سریال عثمان؛
۵- زمان مناسب و کمیت و پیوسته‌گی نشر این سریال‌ها به ویژه زمان و کمیت نشر سریال عثمان؛
۶- مردم رویاهای بیان‌ناشده و نداشته‌ی خود را در این سریال‌ها می‌بیند و از زبان قهرمانان و هنرپیشه‌های این سریال‌ها آن رویا‌ها را می‌گویند. آن رویاها می‌تواند مثبت و معقول باشد یا منفی و منزجر. رویاهایی چون نبود انصاف و داد و محقق‌شدن آن؛ رویاهایی چون استیلای دینی_مذهبی، کشورگشایی و کفرستیزی؛ رویای قهرمان‌داری و قهرمان‌سازی؛ رویاهای داشتن معشوق و معشوقه‌ی زیبا و حسرت‌ چنین داستان‌واره‌گی‌های عاشقانه؛ رویای افشاگری خاینان و کیفردهی آنان و ده‌ها رویای دیگر.

تلویزیون طلوع جامعه‌شناسی خوب دارد و خوب می‌داند چه‌گونه تجارت کند؛ اما ای‌کاش تعهد و رسالت اجتماعی این رسانه نیز در کنار فهم بازرگانی و سودآورش، متوازن و فربه‌تر می‌بود!
دیدن و تماشای این سریال‌ها با آن‌که در وضعیت کنونی و انزوای خانه‌گی برای وقت‌گذرانی و گرفتن اطلاعات تاریخی خیلی خوب و مناسب است؛ اما از بعد دیگر به دلیل اعمال خشونت و تکرار آن در این سریال‌ها، اثرگذاری‌های منفی بر ذهن مخاطبان دارد و خشونت را در اجتماع نهادینه می‌کند. این کشتن‌ها و قصاص‌های پی‌هم و بدون سانسور در این سریال‌ها، به ویژه در سریال عثمان، برای کودکان و نوجوانان بدی‌آموزی‌های فراوانی دارد و آنان را از این ره‌گذر، از این پس در این راه و این شیوه ترغیب می‌کند.

به گونه‌ی نمونه پیش از این برادرزاده‌ام با بدآموزی از فیلم‌ها و سریال‌های دیگر، گوشی‌ام را به جای تفنگ‌چه به سویم نشانه می‌گرفت و اخطار کشتن می‌داد؛ اکنون خط‌کش را به جای تیغ در گردم می‌گذارد و می‌گوید: « تُره می‌کشُم. »

جنبه‌های مستند‌سازی، روایتی و آگاهی‌های تاریخی این سریال‌ها خیلی خوب و مطلوب اند و من نیز به این دلیل هر دو سریال را دنبال می‌کنم؛ اما آن صحنه‌های وحشت‌ناک و پیوسته‌ی این سریال‌ها سخت برایم آزاردهنده اند و ناگزیر می‌شوم چشمانم را در آن هنگام برای لحظه‌یی ببندم.

تلویزیون طلوع اگر نمی‌تواند یا نمی‌خواهد این سریال‌ها را نشر نکند، دست کم باید صحنه‌های خشونت‌بار آن‌ها را نشان ندهد. با دریغ صاحبان و متصدیان این رسانه به بُعد بازرگانی و سودآور این تلویزیون، بیشتر از رسالت‌مندی اجتماعی‌ و رسانه‌یی آن توجه و تمرکز دارند. آنان با یک تیر دو نشان می‌زنند؛ هم طیف ملا و مذهبی را با نشر این سریال‌ها و رعایت محدودیت‌های رمضانی خوش می‌سازند هم سود و عاید بیشتر از برنامه‌ها و سریال‌های پیش از رمضان می‌کنند. کش این سریال‌ها در ساعت هشت شب و دوی پس از چاشت در ماه رمضان بسیار زیاد است و پربیننده‌تر از هر برنامه و سریالی اند و این زنگ خطری‌ست برای تقویت افکار تندروانه و توجیه و تکثیر خشونت.

باوربامیک