انتخابات را با زور، تطمیع، تخلف و تقلب به گند
تاریخ نشر چهار شنبه ۲۹ عقرب ۱۳۹۸ – ۲۰ نوامبر ۲۰۱۹ هالند
انتخابات را با زور، تطمیع، تخلف و تقلب به گند نکشید.
نوشته : محترم عنایت باور
احترام به رای پاک مردم و حمایت از انتخابات شفاف و جداکردن رای‌های پاک از رای‌های ناپاک به معنای حمایت و رد هیچ نامزد انتخاباتی و دسته‌ی انتخاباتی نیست.
مردم شفافیت می‌خواهند و در پی ارزش‌گذاری به رای شان استند. در این میان کمسیون انتخابات باید استقلالیت خود را نگه دارد و کمیشنران این کمسیون به دهل هیچ یک از دستههای انتخاباتی نرقصند.
اعضای ارشد کمسیون انتخابات باید به فیصله‌های خود و خواست‌های قانونی و مشروع مردم و دستههای انتخاباتی تمکین و احترام کنند و بی‌طرفی و نجابت خود را حفظ کنند.
اصولن و منطقن باید رای‌های مشکوک و بدون انگشت نگاری و خارج از زمان معینه باید باطل شوند و مسؤولان کمسیون انتخابات نباید زیر بار فشار سیاسی رفته و حدودن (۳۰۰۰۰۰) رای ناپاک و قرنطین شده را مشمول آرای پاک کنند و با این ترفند به تقلب سازمان‌یافته مشروعیت ببخشند. روشن است که می‌خواهند کمبود رای دسته‌ی متقلب را با همین آرای ناپاک و باطل جبران کنند و آمار را به سود همان دسته بالا ببرند و پیروز میدانش کنند.
کمسیون به جای این‌که در برابر اراده‌ی مردم و قانون انتخابات تمکین کند و عاملان نزدیک به یک ملیون رای تقلبی را به دادستانی و دادگاه معرفی کند؛ گوش‌به فرمان همان دسته است و هرآن فرمایش می پذیرد. دسته‌ی مذکور نیز با اهرم قدرت حکومتی، گاه اعضای این کمسیون را زیر فشار و تهدید می‌گیرد، گاه با امکانات پولی ملت برخی از آنان را تطمیع می‌کند.
مسؤو لان دسته‌ی انتخاباتی حاکم به اندازه یی بی‌شرم و بی‌وجدان اند که به هیچ ارزشی باور ندارند و به هروسیله‌یی، که شده، می‌خواهند بار دیگر بر اریکه‌ی قدرت تکیه بزنند؛ حتا با دیوثی سیاسی و آسیب زدن به روند نوپای مردم‌سالاری.
بحران در راه است و کمسیون انتخابات به این مسأله و چالش سیاسی از پیش وقوف دارد. از این رو مسؤولان کمسیون انتخابات برای مدیریت بحران، هر روز عمدن اعلان نتایج نخستین را به تأخیر می‌اندازند تا به این ترتیب از احساسات، شور و انگیزه‌ی مردم برای پاس داری از رای شان کاسته شود و مردم از پی‌گیری این روند خسته شوند.
از سوی دیگر کمسیون عامدانه می‌خواهد هنگامی نتایج نخستین را اعلان کند که هوا بیشتر سرد شود و هواداران دستههای انتخاباتی رقیب، به ویژه دسته‌ی ثبات و همگرایی نتوانند برای دادخواهی و حق‌خواهی و رویارویی با تقلب و تخلف به خیابان‌ها بریزند و به دلیل سردی هوا نتوانند در زیر خیمه‌ها در جاده‌ها و نقاط استراتژیک شهر‌ها تحصن کنند.
روی هم رفته هیچ چشم‌اندازی روشن وجود ندارد و دسته‌ی دولت‌ساز اگر پیروز هم شود محوریت و اولویت برنامه‌هایش پاک سازی قومی نهادهای دولتی و تباریزه کردن حاکمیت خواهد بود. همان‌گونه که در وزارت خارجه پس کناره‌گیری آقای ربانی و ارگ همچون مشت نمونه خروار دست به این کار زدند.
آدم‌هایی چون یون، سلطان زوی، اصولی و… بارها بخش‌هایی از برنامه‌‌های پس از پیروزی دسته‌ی دولت‌ساز را نابخردانه در رسانه‌های جمعی به گونه‌ی آشکارا گفته اند. خود آقای غنی نیز بارها در مواقع مختلف این اشتباهات را به کرات کرده و نیت پنهان خود را ناشیانه آفتابی کرده است. مگر او نبود هنگامی که از زندانیان زندان بگرام دیدار می‌کرد، آشکارا گفت:
چرا همه زندانیان از یک قوم اند، باید در این زمینه توازن برابر شود. مگر او نبود که در برابر رسانه‌ها به تمسخر گفت: « زبان دری ما مچم زبان سوم یا چندم ماست. پارسی زبانای ما هرروز یک ابتکار تازه می‌کنن و کلمه‌های تازه می‌سازن. آنها کلمه‌ی « گردش‌گری » را تازه ساخته اند. مچم که ای کلمه چه مانامیته.»
به همین گونه دستور یک‌جانبه و متعصبانه‌ی او در پیوند به درج واژه‌ی «افغان» در شناس‌نامه‌های برقی، که خلاف فیصله‌ی آن گاه شواری ملی بود و ده‌ها تخطی و تعصب دیگر او. همچنین در این اواخر او گفته بود که کار ناتمام امان‌الله خان را تمام می‌کند. اما این‌که منظور او از کار ناتمام امان‌الله خان چیست همه به خوبی می‌دانند. او در گذشته و در زمانی، که نماینده‌‌ی سازمان ملل متحد بود، آشکارا در بحث‌های سیاسی در رسانه‌های آشنا (سدای آمریکا) و بی.بی.سی از گروه طالبان حمایت می‌کرد و به گونه‌ی نامستقیم در نقش سخن‌گوی آن گروه قرار داشت.
در فرجام باید بگویم که مهم نیست که در اعلان برآیند شفاف و پالوده‌ی انتخابات کی یا کدام خیله‌ی سیاسی برنده می‌شود. غنی، عبدالله یا کسی دیگری. مهم روند انتخابات و تمثیل قانون‌مند و راستین انتخابات و احترام به آرای مردم است که بنیاد مردم‌سالاری را می‌سازد.
بنابر این اگر در کفش مسؤولان دسته‌ی دولت‌ساز و اعضای کمسیون انتخابات ریگ نیست چرا از بطلان رای‌های مشکوک و قرنطین‌شده هراس دارند. اگر تقلب مشترکن از سوی همه دسته‌ها صورت گرفته است، بگذار آن (۳۰۰۰۰۰) رای باطل شوند. اگر بسامد بالای آن سه سدهزار رای تقلبی مربوط دسته‌ی دولت‌ساز نیست، چرا این دسته و کمسیون اصرار دارند تا آن رای‌ها مشمول کل آرا و مجموعه‌‌آرای مرکزی گردند؟
چنان‌که به همه روشن است، این دسته همواره ادعای برد و آرای بیشتر را دارد. اگر این ادعا واقعی است پس چرا مسؤولان آن از باطل‌شدن آرای سیاه هراس دارند و با بهانه‌های واهی و غیر منطقی می‌خواهند آن رای‌ها مشمول ذخیره‌گاه مرکزی آرا گردند؟
آماج اکثر مردم و چیزفهمان کشور برنده‌شدن مردم‌سالاری و روند انتخابات است نه برنده شدن این یا آن.
تشکر دوست عزیز آقای باور بامیک از نوشته تان. باید به عرض برسانم که بیشترین متعصبین ، تفرقه انداز ها ، متقلبین وطنفروش ها ، فاسد ها ، دزدها ، خاین ها، آدمکش ها غنی ، عبدالله ، گلبیدین ویک تعداد از دار ودسته های به اصطلاح مجاهد نما ها و راکت انداز و نوکران دالخور ها و دیگران اند و این ها بودند و هستند که کشور ما را ویران ، مردم مظلوم ما را تباه و هموطنان پشتون را به جان تاجیک ، هزاره را بجان اوزبیک ، شمال را بجان جنوب ، شرق را بجان غرب انداختند. لعنت و نفرین به همۀ این وطنفروش های متقلب و قدرت طلب.
جناب باور بامیک و دیگر نویسنده گان لطفا نظر خود را درسایت و فیسبوک ما بنویسید و در غیر آن مطلب تانرا پاک خواهم کرد. مهدی بشیر
سلام و سپاس جناب بشیر!
تلاش‌ها و زحمات شما را در این راستا می‌ستاییم. در پناه خدا باشید.