سا حل امید
تاریخ نشر یکشنبه ۲۴ اسد ۱۳۹۵ – ۱۴ آگست ۲۰۱۶ – هالند
به استقبال غزل حضرت ابوالمعانی “بیدل”
مطلع غزل
” دی به شبنم گریـۀ ما نوگلی خند ید ورفت
از زبان اشک هم دردی دلی نشنید ورفت “
سا حل امید
محترمه عزیزه عنایت
د وش اشکم ره زنان با آه دل ببرید و رفـت
چون گهــر از دیـدۀ من پیش پا ا فـتیـد ورفت
شعلـۀ جانسوزغم برجان ودل افتـــیده بـود
نــا لـۀ دل را مـــیان آتـشی نشــنید ورفـــت
ره گشود ازچشم من درنیمه شب سوی سحـر
صبحدم برروی گل چون شبنمی خندید ورفت
دامنم از دانــه هــای اشک مــن بـا لنــده بـود
نا گهان دستی صبا, وان دانه دانه چید ورفـت
قطره های اشک جـــاری دامن دریا گرفــت
عا قبــت در سا حل, امید ها پیچیــد و رفــت
آه ســرگــردان مـن انــدر پـی اشکی تـــری
وادی گم گشته گان را بی صدا پالید ورفـــت
این چه حکمت بودکزفیض وجود اشک من؟
جلوۀ محبوب آمــد , حا ل دل پرسید ورفـت
حاصل مقصود گرخواهی(عزیزه) سعی کـن
هرقـــدم درزندگی باید نیکو سنجید ورفــت
عزیزه عنایت
درود به خواهر گرامی خانم عزیزه عنایت. تشکر از سروده استقبالیه غزل حضرت ابوالمعانی “بیدل” . زیبا و مانند همیشه عالیست. موفق و زنده باشید.
مهدی بشیر
سپاسگزارم از مهربانی شما برادر گرامی جناب مهدی بشیر سلامت و رستگار باشید .