میگذرد
تاریخ نشر چهار شنبه ۲۸ دلو ۱۳۹۴ – ۱۷ فبروری ۲۰۱۶ هالند
میگذرد
سید همایون شاه ” عالمی”
هفدهم فبروری دوهزار و شانزدهم میلادی
کابل، افغانستان
گه گـریه می کنیم و گهــی خنده میگذرد
معبود پا به جاست ولـــــی بنده میگـذرد
تشـــــــویش سیم و زر نَبَرد پا به منزلی
تو جمع کن حواس پراگـــنده میگـــــذرد
گـــویا حباب عمر چو تیریست بی کمان
این گِـــرد باد خشک چه طوفنده میگذرد
کــــردیم نظم هـــــــــایی مثالِ گذشتگان
برجاست گرچه خامه، نویسنده میگــذرد
چوگان این حیات که دردست دیگریسـت
گـــویی مثال گــــــوی ز گیرنده میگذرد
دستت به تیشه هُوش بکن پای خود مزن
دستِ تبر وجودِ خودش کـــــنده میگذرد
این نفـــــس نامـــــراد نگه دار زانکه او
از زیرِ تیغِ صـــــــاف کُنِ رنده میگذرد
چون ارّه گرد خویش ز انفـــــاق باد کن
انسان هم ز حـــرص خود آگنده میگذرد
دستِ دعا به حال “همایون” کــشیده دار
عمـــرش بسر رسید که شرمنده میگذرد
سید همایون شاه ” عالمی”
هفدهم فبروری دوهزار و شانزدهم میلادی
کابل، افغانستان
درود به جناب محترم آقای عالمی عزیز ، تشکر از سروده زیبا تان و مانند همیشه عالیست. موفق وسلامت باشید. مهدی بشیر
سلامها تقدیم تان جناب مهدی بشیر و سپاسگزارم از نشر سروده ام ، کامیاب و کامگار باشید