۲۴ ساعت

اینک سروده ای زیبا و عالی از دوست گرامی و همکار خوب  ما شاعر جوان ا حمد محمود امپراطورفرزند شاد روان شیر احمد یاور( کنگورچی) که  در سوگ پدر عزیز شان سروده اندتقدیم تان مینمایم :

فریادِ دلِ سوخته ام را بکی گویم

غصه دیشب رگ بیانـم سوخت

قـصر امیـد وکهکشانــم سوخت

بـاغ هستــی گل جنانم سوخت

هر نفس مغزِ استخوانم سوخت

چرخی بـاد فره بـیـوفــایی کـرد

غمی عالـم سرم خــدایی کـرد

دوستـان حرف وگفت ای دارم

دیــــده و هــم شـنفـتـهٔ دارم

بـه جگر ســوزی خفتـــهٔ دارم

دلــی عـــالــم گــرفــتــهٔ دارم

کاشکی کـور میشدم امروز

از همــه دور مـیشدم امروز

رخت بربست نکتـه دان سخن

لاجـوردی بــدخش و دُر ایـمـن

آسـمــان غـــرور وسـروچـمـن

زیوری ملکی سر زمین کـهـن

شیر(کنگورچی ) یـاور شاهان

پـادشاهی ادب سرای جـهـان

راد مـــرد حـکیــم و بـا ادراک

درغمِ ملک داشت سینهٔ چاک

مگـر افـوس پــر بـزد چــالاک

روحی او رفت جانبی افـلاک

مزرع سبـز گشت خــاکستــر

سروران هـرکجا به دیــدهٔ تـر

به کی گویـم کجای ناله کنم

شیونـم را کجـا احواله کنــم

درد خود افکنــم ز باله کـنم

کاشکی شادی را قباله کنم

وای امــروز قــامتم بشکست

کهکشـان سعادتـم بشکست

روح وجانم گره به جانش بود

حـرف من داروی روانــش بود

تـیر مـن قـامـتی کمانـش بود

محمود هـر جا گل بیـانش بود

مرغ دل پر زند به آتش وخون

منی درمـانـده وهزار افـسون

پدر و دوست و یار ودلــدارم

مـانــد تنـها بــه دیــدهٔ چارم

سخت از زنــدگانـی بیــزارم

اشکِ ماتـم ز دیده می بارم

زنـدگی آخــرش چنین بـاشـد

خانـهٔ خاک همنشــین باشــد

دل پُرازدرد وقصه بسیار است

گفته‌ ها ونه گفته بسیـاراست

یـاد این دُر سفته بسیار است

کــاروان بــرفتــه بسیــار است

سخن خویشتـن خلاصه کنـم

ختــم آغـاز این حماسـه کنم

رحمتی حق گلشنش بادا

باغ فـردوس مسکنش بادا

حوریـان زیـب گلبنش بـادا

هرکجا نیک خوانـدش بـادا

بــه دعایـم بیــا وآمیـن کُن

دفتر سرخ عشق آذین کُن

پرسه زن سوی رسم نیک رهی

نــام نیـکــو نــه میـردهـیچ گهـی

گنــج خـوبی نــه می‌شود تهــی

ایـن بـود تخت وتــاج پــادشهــی

محمود ازذوالجلال ممنون است

به دل اهل عشق مقـرون است

احمد محمود امپراطور