۲۴ ساعت

۴ پاسخ به “پیغامِ روزگاران”

1. admin گفت:

   1 ژوئن 2015 در 22:54

   درود به عالمی عزیز ، سروده زیبا و مملو از وافعیت ها است که تعداد ی دزد و چپاول گر زندگی ملت و دولت ما را غارت کردند و جنین تغمیر ها ی بلند و منزل را در کابل و دوبی ساختند و داد از جهاد و وحدت ملی میزنند. از این ها بپرسید که آیا در زندگی تان فبل از دزدی و چپاول شیر پور یک خانه گلی که چهار نفر زندگی کند و یا یک خر که گندم هایتان را برای آرد کردن به آسیاب تبرد داشتید ؟ که اکنون در شیر پور و بعضی جا های دیگر چنین تعمیر هارا ساختید و دالز ها را هم در درحساب های شخصی و پس انداز تان در بانکهای داخل و خارج کشور ذخیره نموده اید و اکنون هم قصد فروش افغانستان را به باداران پاکستانی و سعودی خود دارید. لعنت به چنین دزدهای جنایتکار. موفق باشید . مهدی بشیر

   پاسخ
2. احمد خالد عزیز گفت:

   2 ژوئن 2015 در 05:14

   برادر بزرگوارم عالمی صاحب سروده بسیار زیبا

   پاسخ
3. Mariam گفت:

   2 ژوئن 2015 در 07:25

   سروده زیبا و واقعا که گاهگاهى بعضى واقعیت ها را وقتى در سروده ها میخوانیم بیشتر متوجه واقعیت هایى میشویم که نادیده گرفته میشوند ،
   قلم هم میتواند بر خلاف آن سر بلند کند ماند قلم شما ، موفق باشید

   پاسخ
4. Alimi گفت:

   2 ژوئن 2015 در 18:24

   دوست بزرگوار جناب مهدی بشیر درود!
   شما کاملاً بجا فرمودید این همه تعمیر ها و شهرک ها و سرای ها اکثراً از پول قاچاق مواد مخدر و یا دزدی از بودجه دولتی است که بدین ترتیب پولهای سیاه شانرا سپید میسازند، باور کنید رستورانت هایی بسیار قیمتی و پرمصرف در کابل اعمار گردیده و به دهن صاحبش نیز مگس خانه کرده اما فقط بخاطر سفید ساختن پول فعال نگهمیداردش. اگر تمام پولهایی را که ممالک امداد کننده به ملت دونیت کرده بودند به راه درست مصرف میشد حالا شاید ما خود کفاء می بودیم ، بسیاری از پروژه هایی امدادی نا تکمیل ماند و کشور امداد کننده نیز فهمید که پولش هدر میرود و آنرا توقف داده و پولش را به کشور فقیر دیگری انتقال داد و من بخوبی آگاه هستم . و در بسیاری از موارد بودجه سالانۀ شانرا در اثر بی کفایتی مصرف نمی توانند و به سال دیگر انتقال می یابد . خلاصه دزد و قاتل نمیتواند دلسوز ملت گردد. شما زنده باشید.

   پاسخ

دیدگاه بگذارید