۲۴ ساعت

به مناسبت روز جهانی زن

تاریخ نشر شنبه هشتم مارچ  ۲۰۱۴ هالند

به مناسبت روز جهانی زن

بنام آنکه انسان و کائنات را آفرید!

گلچهره یفتلی

۸ مارچ ۲۰۱۴

سلام خوانندگان عزیز و محترم! فرارسیدن روز زن این موجود مکمله مرد، مسبب رفتن پدر در بهشت، مخلوقی که جنت عدن نعیم در زیر قدومش جا دارد، و قدرتی که تمامی انبیاء، اولیاء، شهدا، رؤسای جمهور، نوابغ، دانشمندان، مخترعین، کاشفین، استادان و غیره عناصر متبحر جامعه در دامان پاکش به اوج انسانیت میرسد، تبریک و تهنیت باد میگویم.

در مورد زن و تجلیل از روز زن در طول این مدتی که این مناسبت مورد توجه و گرامیداشت صورت میگیرد، مقالات زیاد، یادهانی های وافر، و بگو مگو های بسیاری انجام شده است. که در همه مواقع و حالات، زن را منحیث یک مخلوق ضعیف، بیچاره، مظلوم، مورد ترحم، و خلاصه جنس دوم، و یا حتی در بعضی از جوامع از صفت آدمیت بدور ساخته اند. مانند جامعه ترکیه که به زن، زن میگوید ولی به مرد آدم خطاب میکنند. و یا کشور عربستان که زن را مانند اجسام مینگرند. من به توکل خدای سبحان تعالی میخواهم در این مختصر نگارش ام مسیری را توضیح دهم که بر خلاف دیگران و بر خلاف آنچه تا حال به رشته تحریر درآورده اند. اشاراتی داشته باشد.  بنده به تمامی عزیزان قلم بدست، شاعران، نویسندگان، صاحبان کلام، محققین، و آن عده دوستانی که در اجتماعات افغانی جلسات، سخنرانی ها انجام میدهند، میخواهم که خاطرنشان بسازم تا دیگر زن را نه جنس دوم،  نه قشر مظلوم،  نه سیاه سر، نه بیچاره و امثال آن خطاب نمایند، بل زن را باید زن خطاب کنند. زیرا این باید یک افتخار جنسیتی برای یک زن باش نه مایه ضعف و ناتوانی او. ما باید از طبیعت و سرشتی که خداوند به زن داده است، به صفات عالیه و نکاتی که توجه بر آن قابل بحث است، بپردازیم. ما زن را نظر به مقاومت وجودی و ظرفیت روحی و روانی که دارد افتخار گونه زن بنامیم. پس این وظیفۀ ماست که زن را زن بنامیم و از قدرت و توانایی اش را که مباهات میکند تعریف نمائیم. در طول تاریخ زن را در کشور های جهان با ظرافت های جسمی که دارد، مورد توهین های غیر مستقیم قرار داده و به شکل غیر قابل باور ذهنیت سازی هایی صورت گرفته تا زن مورد شکنجه، اذیت و آزار جنسی و غیره قرار گیرد. اما حالا باید تاریخ به شکل دیگری قلم زده شود . دیگر نباید از زن و به عنوان قشر مظلوم و ضعیف جامعه تعریف به عمل آید، باید زن را ستایش کرد و ستود و این تعریفها و جاسازی ها را نباید از قشر مخالف و یا از مردان انتظار داشت. بل ما زن ها خود ما را با شیوه های درست، سالم و قانونی آن به دیگران و همنوعان خود بشناسانیم. تنها به نام روز زن و با دادن یک گل و یاد نمودن از آن در یک روز نباید اکتفاء کرد. زیرا این نوع تجلیل، در ذات خود زن را در یک محدوده دارای ضعف، توصیف میکند. و ماهیت خودی زن را مورد سوال قرار میدهد.

مشکلات زن در کشور ما خیلی زیادتر و غیر قابل تحمل میباشد و این فراتر از یک محدوده تاریخ بوده و میباشد. علت این معضله به فرهنگ و سنتی بودن و دور بودن افراد جامعه از تمدن و محروم بودن از سواد میباشد. خواهران و برادران عزیز با این مشکلات مبرم و حادیکه دامنگیر ماست، راه دراز و مملو از خود گذری و ریاضت در پیش است.

قشر زن در کشور ما در قدم اول باید با سواد گردند. زیرا اگر یک زن سواد خواندن و نوشتن را نداشته باشد از قانون و حقی که قوانین نافذه یی کشور بر آنها محول ساخته است، هیچ چیزی ندانسته و ابدأ به هدف نخواهند رسید. ما باید شرایط را آماده سازیم، تا در دولت آینده قانون رفتن به مکتب را بالای زنان و دختران تا صنف دوازدهم اجباری ساخته و اولیای امور را مجبور به فرستادن و حمایت از این برنامه سازند. در جامعه باید کار بنیادی در مورد زنان صورت بگیرد. قشر زن به داشتن یکی دو وزیر سمبولیک و بی کفایت ضرورت ندارد. زنان میهن ما باید در هر پست و مقام دولتی و غیر دولتی مدخل گردیده و در انظار عامه جایگاه اصلی خود را بیابد.

 همچنان وظیفه اصلی دولت و مسؤولین کشور فراهم آوردن شرایط سالم و قابل اطمینان برای زنان میباشد. تا هر فردی از افراد جامعه بدون در نظرداشت ترس و دلهرگی بتواند دختران و زنان شانرا جهت اشتراک در تمام عرصه های زندگی نوین  فرستاده و زن را حق مساوی و متعادل با مردان دانسته و دیگر نباید تفاوت های غیر انسانی و غیر اخلاقی بر آنان روا بدارند.

دوستان عزیز خوانندگان محترم!

هدف از خلقت انسانها، طی مراحل و زندگی کردن در این دنیاست، تا به کمال رسد. آیا میتوان با خود برتر دانستن و حقیر شمردن مادر، خواهر، همسر و دختر خود به معراج انسانیت و آدمیت رسید؟؟

 طبعی که نه……زیرا به نظر من هیچ مردی در این دنیا نیست که به مادر خود به دیده حقارت نگریسته و مادر خود را توهین نماید. پس بیاید به حقیقت موضوع پی برده و زن را که همه چیز است در همان جایگاه مادری قرار داده و به همان بهشت که خداوند و فرستاده اش گواهی داده است، نه دین خود را و نه هم دنیای خود را مکدر ساخته و با تعصب عجولانه به باد فنا دهیم. و زن را گرامی بداریم

پایان