۲۴ ساعت

غفلتِ چشم

تاریخ نشر یکشنبه ۱۹ جنوری ۲۰۱۴  هالند

سید همایون شاه عالمی

غفلتِ چشم

سید همایون شاه عالمی

۱۱ جنوری ۲۰۱۴ م

کابل – افغانستان

****

ترانه های ِ لبم صوت ِ مـــــــــرغزار بوَد

نفـــیر ِ نالۀ این قلـــب ِ داغـــــــــــدار بوَد

به خنده خنده که بردی دلم  بکـوی خودت

زگریه گریه دو چشمم چو چشمه سار بود

مکن به دَور ِ مــــردم بیگانه گشت و گذار

بیا که مــــــــردم چشمم در انتظـــــار بوَد

خــــزان ِ عمـــر ببین میرسد شتاب شتاب

از آنکه دیدن ِ روی تو نو بهــــــــــار بود

مرو به مجلس اغیار ای گــــــلاب ِ اصیل

بلای ِ فتنۀ هر چشمـــی همــــچو خار بوَد

مرو به حرف حـــــریفانِ بد نگاه ِ حــسود

چرا که عـــــزت ِ نفس ِ تو باوقـــــار بوَد

عــــــــروج ِ قدر ِ ترا جز مَنَت کِی میداند

صفــــیر ِ خنــجر ِ حــــــسن ِ تو آبدار بود

مرا به دامن ِ تو دست ِ احــتیاج بس اسـت

چه شد که زخم زبان ها بصد هـــزار بود

ز طعن شوم رقیبان مـرا که شکــــوه نشد

دلم ز غفلت ِ چـشم ِ تو بی قـــــــــرار بود

بیا تو شام ِ غــریبان ِ من چــــراغان کـــن

بــــــرای دیدن ِ تو چـشم ِ من خمــــار بود

بدون ِ وصـل ِ تو من نیسـتم (همـایون) هم

نباشی زندگــی ِ من چه خـــوار و زار بود

سید همایون شاه عالمی